Ο κεραυνοβόλος έρωτας και η απόλυτη ταύτιση μπορεί να οφείλεται -εκτός από ψυχολογικούς λόγους- και στις φερομόνες, στις ουσίες που εκκρίνει το ανθρώπινο σώμα.
Οι φερομόνες είναι αόρατες χημικές ουσίες που συγκεντρώνονται στον ιδρώτα, εντοπίζονται στο δέρμα και επηρεάζουν την ερωτική μας επικοινωνία και συμπεριφορά. Η εξοικείωσή του ανθρώπου μαζί τους ξεκινάει από τις πρώτες ώρες της ζωής. Οι φερομόνες της Μαμάς δεν διέγειραν μόνον πρώτες τον Μπαμπά. Οι ίδιες βοήθησαν και τον ανθρωπάκο της πρώτης – δεύτερης ημέρας, το βρέφος δηλαδή, να προσανατολιστεί στη θηλή. Οι 10 – 15 σμηγματογόνοι αδένες γύρω από τη θηλή του μαστού, που συστρατεύονται στη μάχη επιβίωσης του μικρού μεγεθυνόμενοι, εκπέμπουν σήματα. Προσέξτε το κεφαλάκι του ανθρώπου των 48 ωρών. Δεν πελαγοδρομεί προς την κοιλιά! Αγωνίζεται να αγκιστρωθεί στην προεξοχή, στο στήθος. Αν δεν τα καταφέρει, δεν αλλάζει ρότα. Αντεπιτίθεται. Με κλειστά μάτια, «βλέπει». Ο εγκέφαλος μυρίζει. Οι ίδιες οσμές που απωθούν τον Μπαμπά εκείνη την εποχή, γαληνεύουν τον μικρό πληροφορώντας τον ότι η αγκαλιά όπου φωλιάζει είναι της Μαμάς. Το μήνυμα είναι ότι ο Μπαμπάς δεν πρέπει να απασχολεί τη Μαμά αυτήν την περίοδο.
Επικαθήμενες οι οσμές στις απολήξεις του οσφρητικού νεύρου κατά τα πλέον ευαίσθητα χρόνια του εγκεφάλου, εγγράφουν ταυτόχρονα πληροφορίες οσμής και συναισθήματος στον ιππόκαμπο, τον «πύργο ελέγχου» των συναισθημάτων. Οι οσμές βρίσκονται πολύ κοντά στα ένστικτα. Όλα τα ζώα αναγγέλλουν την παρουσία τους καθώς και τη δυνατότητα αναπαραγωγής με οσμές. Οι οσμές που αναδίδει το σώμα τους και διασκορπίζονται στο περιβάλλον, οι φερομόνες, επιτελούν τον προαιώνιο προορισμό της γονιμοποίησης, που τουλάχιστον στη Φύση ισχύει ακατάλυτος.
Στο θέμα της ερωτικής έλξης, ένας λογικός ενήλικας δεν γίνεται να θέλει να αφοσιωθεί σε κάποιον μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα. Ωστόσο αυτό είναι κάτι που συμβαίνει. Το ονομάζουμε κεραυνοβόλο έρωτα. Μία εξήγηση υποστηρίζει ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στις φερομόνες: Δηλαδή στις οσμές που οφείλονται σε εκκρίσεις και πεπτωκότα κύτταρα του σώματος. Το σύστημα του εγκεφάλου του άλλου μισού τις κατατάσσει σε φιλικές, εχθρικές ή ουδέτερες (δηλαδή αδιάφορες). Οι φιλικές έχουν τεράστια πιθανότητα να ανήκουν στο ιδανικό σας ταίρι και να σας κάνουν να αισθανθείτε μια εξαιρετικά δυνατή ταύτιση. Το γιατί ο εγκέφαλος κατατάσσει τις οσμές του άλλου ως φιλικές, εχθρικές ή ουδέτερες εξηγείται με τη λογική αλλά δεν ανήκει σε αυτή. Οφείλεται καθαρά σε γονιδιακούς λόγους. Εδώ όμως τα πράγματα είναι αδύνατον να εξηγηθούν. Και αυτό γιατί στον άνθρωπο, τα γονίδια είναι περίπου 30.000, ενώ τα ζευγάρια βάσεων DNA υπολογίζονται σε τρία δισεκατομμύρια. Αυτά εργάζονται μαζί για να συνθέσουν την προσωπικότητά μας. Για να αποκαλυφθεί όμως αυτή θα πρέπει να περάσουν χιλιάδες χρόνια. Το συμπέρασμα, όμως, δεν αλλάζει: Το DNA ευθύνεται κατά πολύ για το σε ποιες φερομόνες είμαστε πιο ευάλωτοι, πιο ανοικτοί, πιο διαθέσιμοι και σε ποιες όχι.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει το «έρωτας με την πρώτη ματιά». Το οπτικό ερέθισμα είναι πρωτεύον, αλλά πάντα μια γενναία δόση φερομονών -κοινώς, το πώς μυρίζει ο άλλος- επιταχύνει τα πράγματα.
Διαβάστε επίσης
Οι μεγάλες αγάπες που έγραψαν ιστορία
Αποδομώντας τα έμφυλα στερεότυπα
