Ο αγαπημένος Βρετανός σκηνοθέτης μιλάει για τον «Άρρηκτο Δεσμό», που βγαίνει στις αίθουσες (20/4) με πρωταγωνιστή τον Τζέικ Τζίλενχαλ και είναι η παρθενική πολεμική του ταινία.
Ο «Άρρηκτος Δεσμός» δεν είναι η τυπική Γκάι Ρίτσι ταινία. Είναι μια ανθρώπινη ιστορία για δύο άντρες διαφορετικής καταγωγής που αναπτύσσουν έναν δεσμό στη βάση μιας κοινής εμπειρίας που υπερβαίνει τις διαφορές και τις αντιθέσεις τους. Η ταινία απομακρύνεται από το στυλιζαρισμένο ύφος που καθιέρωσε τον βρετανό σκηνοθέτη και είναι πρώτη του πολεμική ταινία. Οι πολεμικές ταινίες μπορεί να είναι το αγαπημένο κινηματογραφικό είδος του Γκάι Ρίτσι, ωστόσο μέχρι τώρα δεν είχε την ευκαιρία να σκηνοθετήσει μία. Να, λοιπόν, που ήρθε η στιγμή.
Στην τελευταία του αποστολή στο Αφγανιστάν, ο Λοχίας Τζον Κίνλι συνεργάζεται με έναν τοπικό διερμηνέα, τον Αχμέντ. Μετά από μια επίθεση με μοναδικούς επιζώντες τους δύο άντρες, ο Αχμέντ θα μεταφέρει τον τραυματισμένο Τζον σε ένα ασφαλές μέρος, χιλιόμετρα μακριά. Όταν ο Τζον γυρίσει στις ΗΠΑ και μάθει πως ο Αχμέντ βρίσκεται σε κίνδυνο, αποφασίζει να επιστρέψει πίσω για να βοηθήσει τον φίλο του, ξεπληρώνοντας το χρέος του προτού να είναι αργά. «Είχα ακούσει πολλές ανέκδοτες ιστορίες για το Αφγανιστάν κι όλες ακούγονταν τόσο τρομακτικές όσο και εμψυχωτικές», λέει ο Ρίτσι. «Αυτή ήταν η γένεση της ιδέας, η σκέψη να μπορείς να βρεις την ανθρωπιά σε ένα τραυματισμένο περιβάλλον», συνεχίζει.
Ο Τζον, ο χαρακτήρας που ερμηνεύει ο Τζέικ Τζίλενχαλ, βρίσκεται στην τελευταία του αποστολή στο Αφγανιστάν. Από τη μία, θέλει να κάνει ό, τι καλύτερο μπορεί, από την άλλη όμως ανυπομονεί να γυρίσει στην οικογένειά του. «Είναι υπόδειγμα ενός παλαιάς κοπής στρατιώτη, τίμιου, θαρραλέου, πιστού στην πατρίδα του, αλλά και στους στρατιώτες του», συμπληρώνει ο ίδιος.
Από την πλευρά του ο Τζίλενχαλ αναφέρει: «Αυτό που λάτρεψα στον χαρακτήρα είναι η καλοσύνη του. Τα τελευταία χρόνια τείνω να επιλέγω ρόλους που ο κόσμος ορίζει ως περίπλοκους, σχετικά με τον τρόπο που περνούν την γραμμή του καλού και του κακού. Δεν ξέρω αν πιστεύω εντελώς σε αυτό. Πιστεύω πως είμαστε τρομερά περίπλοκα, συναρπαστικά όντα που εμπλέκονται σε απαιτητικές συνθήκες. Για εμένα, ο Τζον Κίνλι είναι ένας χαρακτήρας που παρά τις δοκιμασίες του, βρίσκει πάντοτε την ηθική και την ανθρωπιά του».
Παρ’ ότι η ταινία διαδραματίζεται ως επί το πλείστον στο Αφγανιστάν, τα γυρίσματα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν εκεί. Ως πρώτη εναλλακτική, είχε επιλεχθεί η Τουρκία, την οποία ο Ρίτσι επισκέφθηκε για τα γυρίσματα της ταινίας «Operation Fortune: Η Μεγάλη Απάτη». Τελικά όμως, ύστερα από παρότρυνση του Α’ βοηθού σκηνοθέτη και συμπαραγωγού Μαξ Κιν, ως τόπος γυρισμάτων επιλέχθηκε η Ισπανία. «Το ζήτημα είναι πως όταν ξεκινάς να γυρνάς τέτοιες ταινίες ξεχνάς εντελώς σε ποιο σημείο του κόσμου βρίσκεσαι και αποδέχεσαι πως βρίσκεσαι όπου νομίζεις ότι βρίσκεσαι. Βλέποντας παντού γύρω μου αφγανικές πινακίδες, ειλικρινά αν με ρωτούσε κανείς πού βρισκόμαστε θα του απαντούσα στο Αφγανιστάν. Η έγνοια μου είναι, αν μοιάζει όντως με το Αφγανιστάν. Και τότε συγκρίνεις τις φωτογραφίες σου με τις φωτογραφίες του Αφγανιστάν και εφόσον μοιάζουν, εμένα μου αρκεί», τονίζει ο Γκάι Ρίτσι.
Καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της τοποθεσίας έπαιξε και η επιλογή του Ρίτσι να χρησιμοποιήσει drones για την κινηματογράφηση, ώστε να δοθεί η αίσθηση πως όλοι βρίσκονται υπό παρακολούθηση. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να πρέπει να «κρυφτούν» εκ των υστέρων κάποια στοιχεία του τοπίου, όπως η θάλασσα. Μιλώντας για την οπτική ταυτότητα της ταινίας, ο διευθυντής φωτογραφίας Εντ Γουάιλντ σχολίασε πως στόχος ήταν να δοθεί η αίσθηση ενισχυμένου νατουραλισμού, καθώς και να αποφευχθεί η τυπική «καφετιά» απόχρωση. Για αυτό το λόγο εμπλούτισαν τα κάδρα με δόσεις χρωμάτων, όπως οι μικρές κόκκινες σημαίες που έχουν οι στρατιώτες στον εξοπλισμό τους. Σύμφωνα με τον ίδιον, έμπνευση για τη φωτογραφία της ταινίας αποτέλεσε η δουλειά του φωτογράφου Τιμ Χεθέρινγκτον. «Ήταν ένας υπέροχος πολεμικός φωτογράφος και είχε φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ, το “Restrepo”. Υπήρχε μια οικειότητα στις φωτογραφίες του. Οπότε όταν έψαχνα πως ήθελα να γυρίσω την ταινία, προσπαθούσα να δημιουργήσω μια οικειότητα, διατηρώντας την κλίμακα. Επίσης, κάθε πλάνο έπρεπε να σημαίνει κάτι για την πλοκή», καταλήγει ο ίδιος.
Δείτε το τρέιλερ εδώ
