Πέντε άλμπουμ φασαριόζικου rock που μας υπενθυμίζουν με έντονο τρόπο ότι, εν έτει 2023, η ανθρωπότητα δεν έχει ξεμπερδέψει ακόμα με τους ροκάδες. Προσοχή δαγκώνουν!
Το γεγονός ότι συνεχίζουν να κυκλοφορούν στις μέρες μας άλμπουμ του σκληρού rock τα οποία δεν εμπίπτουν στην κατηγορία του heavy metal όπως επίσης το γεγονός ότι υπάρχει εκεί έξω ένα κοινό σημαντικό σε αριθμό, ισχυρό ακόμα σε αγοραστική δύναμη και ανοιχτό στις ηχητικές δοκιμές είναι αναμφίβολα ένα θετικό γεγονός. Μια ελπίδα, αν προτιμάτε.
Δεν ξέρω πόσες φορές έχω ακούσει τα τελευταία 30 χρόνια ότι «το rock πέθανε» ή, αν προτιμάτε, ότι «το rock ‘δεν τραβάει πλέον’ στους νέους». Ήμουν νιός και γέρασα περιμένοντας τον θάνατο του rock αλλά κάθε φορά που ετοιμαζόμασταν να εκδώσουμε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου, ο νεκρός ανασταίνεται. Και κλωτσάει! Alive & kicking που τραγουδούσαν κάποτε οι Simple Minds- ήρθαν κι αυτοί το 2023 στην Αθήνα!
Αλλά ας επιστρέψουμε στο σήμερα κι ας παραδεχτούμε ότι αν και το rock είναι σε ζόρια, υπάρχουν στιγμές που σηκώνει κεφάλι και βγάζει φωνή. Για την ακρίβεια ουρλιάζει γυρνώντας τον χρόνο πίσω στην εποχή που ο Little Richard ούρλιαζε στο «Κeep a-knockin». Κι αν δεν βλέπετε ομοιότητες στις μπάντες που ακολουθούν και τον φοβερό πιτσιρικά ψάλτη που εξελίχθηκε σε πατριάρχη του rock and roll είναι γιατί μεσολάβησαν τόσα πολλά χρόνια rock κομψότητας που κόντεψαν να στείλουν αδιάβαστη τη μουσική που έχει στο DNA της τον θόρυβο. Ιδού λοιπόν πέντε σύγχρονες μπάντες που ροκάρουν και πέντε άλμπουμ του 2023 που αξίζει να τα ακούσετε και να τα χορέψετε.
Home Front (Καναδάς) – Games Of Power
Ξεκίνησαν μετά την πανδημία του κορωνοϊού από το Έντμοντον του Καναδά ως ντουέτο: Ο Clint Frazier (συνθεσάιζερ, κίμπορντς) και ο Graeme McKinnon (φωνή, κιθάρα, μπάσο) ήταν ήδη μέλη συγκροτημάτων του εναλλακτικού rock όταν ξεκίνησαν να ηχογραφούν ως Home Front. Η σύνθεσή τους διευρύνεται στις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες όπου γίνεται ο κακός χαμός. Παίζουν ρυθμικό post-punk με κοφτερές κιθάρες και μπόλικη ηλεκτρονική μουσική, ξεσηκωτικό και χορταστικό χαρμάνι που θα ικανοποιήσει όσους ακούνε από βρετανικό new wave κι electro των 80s μέχρι σύγχρονο ρυθμικό punk. Απλότητα και χάρη, δύναμη αλλά και μια παιδιάστικη διάθεση χορού που βρίσκει τον τρόπο να εκδηλωθεί. Αρκεί να ανεβάσεις την ένταση.
The Shits (Αγγλία) – You’re A Mess
Φοβερό εξαμελές συγκρότημα από το Leeds της Αγγλίας στο δεύτερο άλμπουμ τους το οποίο πατάει με το ένα πόδι στον μεταλλικό θόρυβο (σε κάθε σύνθεσή τους υπάρχει μια ισχυρή δόση doom metal…) και με το άλλο στην αστρική ψυχεδέλεια, ενώ σε κάποια σημεία οι παλιότεροι ακροατές θα θυμηθούν τους ηχοπειραματισμούς των Sonic Youth. Σκοτεινή ατμόσφαιρα κι αργόσυρτο τέμπο στις περισσότερες συνθέσεις αλλά χωρίς να καταντάνε γραφικοί ή βαρετοί όπως οι αντίστοιχοι μεταλλάδες συνάδελφοί τους. Το άλμπουμ κλείνει με το 9λεπτο «I Regret Nothing, Pts 1&2», μια εκπληκτική άσκηση θορύβου όπου μανισμένες κιθάρες πετάνε σαν υπερηχητικά τζετ πάνω από μια σκοτεινή έρημο ρυθμικών τυμπάνων και μπάσου.
Chalk (Βόρεια Ιρλανδία) – Conditions
Τρίο από το Μπέλφαστ το οποίο πρόσφατα ανακηρύχθηκε ως η πιο ενδιαφέρουσα μπάντα στις ζωντανές εμφανίσεις της (Best Live Act/ NI Music Prize 2023) χωρίς να έχει κυκλοφορήσει ακόμα φουλ άλμπουμ. Το «Conditions» είναι ΕP στο οποίο έχουν συγκεντρωθεί τα πρώτα πέντε singles τους. Είναι ικανοποιητικό το δείγμα; Όχι, αλλά είναι ενδεικτικό: Καλοδουλεμένες συνθέσεις κι έντονη εκφραστικότητα, τέλεια παιξίματα και μπόλικο ύφος, ρυθμοί και παραληρήματα, όλα στο πλαίσιο του ζευγαρώματος των ψηφιακών χορευτικών ήχων με τα παραδοσιακά υλικά του post punk. Φωνή, κιθάρα και τύμπανα, και κάποια προηχογραφημένα μέρη που επιτρέπουν στην μπάντα να κινείται από τους Joy Division μέχρι τους Prodigy και τους Underworld.
Flat Worms (ΗΠΑ) – Witness Marks
Τρεις Καλιφορνέζοι είναι οι Flat Worms και η δισκογραφία τους εκτείνεται από το 2016 μέχρι και τον φετινό Σεπτέμβρη όταν κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ τους. Κινούνται ανάμεσα στο garage rock και το post punk όπου βασιλεύουν οι κιθάρες, οι γρήγοροι ρυθμοί και οι απεριποίητες συνθέσεις, έτσι από άποψη. Συνδέονται οργανικά με τη σχετική σκηνή της πάντα εντυπωσιακής σε φασαρία Καλιφόρνια (Ty Segall, Oh Sees κ.ά.) αλλά δεν έχουν καταφέρει ακόμα να γίνουν μεγάλο όνομα στο αμερικανικό underground- κρίμα, γιατί δεν τους λείπει τίποτα. Η πιο συμβατή με το μέσο άκουσμα, από τις μπάντες που προτείνουμε αξίζουν μιας ευκαιρίας…
Spiritual Cramp (ΗΠΑ) – Spiritual Cramp
Μια παλιομοδίτικη χροιά, στις κιθάρες ιδιαίτερα, αλλά με μια φρέσκια αντίληψη των πραγμάτων όσο αφορά τη συνολική αισθητική και μπόλικα κουράγια που έχουν μόνο οι νεώτεροι: αυτοί είναι οι Καλιφορνέζοι punks Spiritual Cramp που έρχονται από το ηχητικό χθες αλλά ακούγονται απόλυτα γοητευτικοί στο σήμερα. Ζωντανό, καθαρόαιμο rock πάνω στις φόρμες που όλοι θα ήθελαν να παίζουν αλλά λίγοι το καταφέρνουν πειστικά. Στο υπέροχο αυτό άλμπουμ υπάρχουν στιγμές καθηλωτικών μελωδιών αλλά και ξεσπάσματα ξέφρενης πλάκας. Τι Καλιφορνέζοι θα ήταν άλλωστε αν δεν μπορούν να μετατρέψουν γρήγορα ένα χάδι σε χαστούκι, μια αγκαλιά σε κλωτσιά, ένα φιλί σε φτύσιμο.
