Το φωτογραφικό λεύκωμα «Πέρα από το Ορατό» του Γιάννη Γιαννάτου, αποτυπώνει τη μυσταγωγική ομορφιά του Αγίου Όρους μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες υψηλής αισθητικής.
Οπτικές αφηγήσεις όπως τις κατέγραψε ο Γιάννης Γιαννάτος κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Άγιο Όρος και στη Μονή Βατοπαιδίου. Ένα φωτογραφικό ταξίδι στα μοναστήρια και τις σκήτες, όπου η φύση και η βαθιά πίστη συνυπάρχουν αρμονικά. Μια φωτογραφική καταγραφή μέσα από τον φακό του καλλιτέχνη, που αναδεικνύει την πνευματική διάσταση και τη γαλήνη του Αγίου Όρους αποτυπώνοντας τη ζωή των μοναχών και τη φυσική κληρονομιά του τόπου. Μια καταγραφή που διήρκησε δύο χρόνια εισχωρώντας με σεβασμό στη μοναστική ζωή, αποθανατίζοντας εικόνες από στιγμές που βγαίνουν για πρώτη φορά και είναι πέρα από το ορατό.
Μια δίγλωσση, ελληνικά και αγγλικά, εξαιρετικά προσεγμένη έκδοση με τα κείμενα του λευκώματος να έχουν επιμεληθεί οι Μοναχοί της Μονής Βατοπαιδίου. Όλο το φωτογραφικό υλικό που συγκεντρώθηκε σ’ αυτά τα δύο χρόνια από τον φωτογράφο Γιάννη Γιαννάτο παραχωρήθηκε δωρεά στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, ως πολιτιστική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές.
Να τι λέει για το φωτογραφικό λεύκωμα, ο Γέροντας Εφραιμ, Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, που προλογίζει την έκδοση: «’’Πέρα ἀπὸ τὸ Ὁρατό’’ εἶναι ὁ τίτλος τοῦ παρόντος βιβλίου. Ὁ δημιουργὸς τῆς εἰκόνας προσπάθησε μὲ πολλὴ προσοχὴ καὶ ἐξαίρετη τέχνη νὰ συλλάβει στιγμὲς τῆς μοναστικῆς ζωῆς, ποὺ ὁδηγοῦν τὴν σκέψη καὶ τὴν ἐσωτερικὴ διάθεσή μας, σὲ κάτι διαφορετικό, ἀπὸ ὅσα συνήθως ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ κατανοήσουν ἐρχόμενοι στὸ Ἅγιον Ὄρος. Οἱ πατέρες τῆς Μονῆς «καλλιεργοῦν» ἐκεῖνο τὸ χωράφι ποὺ κρύβει τὸν θησαυρὸ τοῦ Εὐαγγελίου, τὸν θησαυρὸ τῆς οὐράνιας Βασιλείας, ἄφησαν ὅ,τι εἶχαν στὸν κόσμο, χρήματα, πτυχία, ἀπολαύσεις καὶ ὅλα τὰ τερπνά, καὶ τώρα στὸ εὐαγγελικὸ αὐτὸ χωράφι ἀνακαλύπτουν τὶς τεράστιες διαστάσεις αὐτοῦ τοῦ αἰώνιου θησαυροῦ, ποὺ λίγοι ἔχουν τὴν τόλμη, ἀκόμη καὶ ἂν γνωρίζουν τὸ μεγαλεῖο του, νὰ ἀρνηθοῦν γιὰ χάρη του, τὰ πάντα. Ὁ εἰκονογράφος στὸ βιβλίο αὐτό, ἐπιδίωξε νὰ ἀντιληφθεῖ καὶ νὰ παρουσιάσει ἀμυδρὰ καὶ ἔντεχνα, αὐτὸ τὸ ἀόρατο μυστήριο, ποὺ εἶναι πέρα ἀπὸ κάθε ὁρατὸ καὶ οἱ πατέρες ἔγραψαν κάποια προσεγγιστικὰ λόγια σχετικὰ μὲ τὴν ἀλήθεια τοῦ θησαυροῦ τῆς βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ὅμως ἡ βαθύτερη κατανόηση τοῦ μυστηρίου γίνεται κυρίως, ἀπὸ τὸν ταπεινό, προσευχόμενο, ἐγκρατῆ ἀναζητητή, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νὰ συμμετάσχει στὸ μυστήριο τῆς Ἀλήθειας, τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ στὴν γῆ καὶ τελικὰ στὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι».
Ενώ, ο φωτογράφος, Γιάννης Γιαννάτος, σημειώνει σχετικά: «Πῶς φωτογραφίζεται τὸ ὑπερβατικό; Πῶς ἀποτυπώνεται ἡ μυσταγωγική σιωπή; Κάθε πέτρα, κάθε σκιά, κάθε βῆμα στὸ χῶμα… ἕνα ἄγγιγμα τοῦ Αἰωνίου…Μὲ σεβασμὸ καὶ ἀγάπη γιὰ τοὺς μοναχοὺς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὑπῆρξε τιμὴ γιὰ μένα ποὺ μπόρεσα καὶ κατέγραψα τὴ ζωὴ καὶ τὴν καθημερινότητά τους. Ἀντίκρισα τὴν ἀφοσίωση στὰ μικρά, καθημερινὰ θαύματα. Εἶδα πρόσωπα φωτισμένα -ὄχι ἀπό τὸ φῶς τῆς κάμερας, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ φῶς τῆς πίστης. Ἄκουσα τὰ βήματά τους, ποὺ πατοῦν στὴ γῆ ὄχι γιὰ νὰ ἀφήσουν σημάδι, ἀλλὰ γιὰ νὰ χαθοῦν. Κλείνω λοιπὸν τὸ ἔργο αὐτό, γεμάτος εὐγνωμοσύνη καὶ δέος γιὰ τὴν εὐκαιρία ποὺ εἶχα νὰ ἀφηγηθῶ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὀμορφιὰ ἑνὸς κόσμου μοναδικοῦ καὶ ἀπαράμιλλου… στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας».
