Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τον Ρώσο Πρόεδρο. Ανάμεσά σε αυτά και το ότι εποφθαλμιά και εκμεταλλεύεται τον Αθλητισμό, τόσο τα ομαδικά όσο και τα ατομικά σπορ.
O κορυφαίος σκακιστής όλων των εποχών, Ρώσος Γκάρι Κασπάροφ, ορκισμένος εχθρός του Βλάντιμιρ Πούτιν είχε πει σε ανύποπτο χρόνο για τον ηγέτη της Ρωσίας: «Είναι ένας πολύ ύποπτος και σκοτεινός άνθρωπος. Αν κάτι δεν διαπραγματεύεται, είναι συνωμοσία, κάτι που είναι μια φυσιολογική διαδικασία σκέψης για αυτόν». Περιέγραψε τη συνωμοσιολογική σχολή σκέψης δυο κοσμοθεωριών. Του Μεγάλου Πέτρου, τσάρου της ρωσικής αυτοκρατορίας του οίκου των Ρομανόφ και φυσικά, της Σοβιετικής Ένωσης.
Ο Πούτιν μπορεί να μην έζησε την εποχή της τσαρικής Ρωσίας, αλλά όταν κάθε μέρα στην γενέτειρά του, την Αγία Πετρούπολη, έβλεπε το θεόρατο άγαλμα του «χάλκινου καβαλάρη» Μεγάλου Πέτρου, μπορεί να ονειρευόταν και τα όνειρα πολλές φορές βγαίνουν αληθινά. Όταν ανέλαβε τα ηνία της Ρωσίας το 2000 έθεσε ως βασική προτεραιότητα τη διαμόρφωση μιας νέας ρωσικής εθνικής ιδέας και ταυτότητας στον αθλητισμό -υπό την κυριαρχία του φυσικά- και να τον μετατρέψει σε ένα σημαντικό εργαλείο για τη διαμόρφωση της αφήγησης του έθνους και τη δημιουργία μιας ουσιαστικής σχέσης μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος. Αθλητής ο ίδιος στα νιάτα του, με μαύρη ζώνη στο τζούντο, εύκολα αντιλήφθηκε ότι μέσω του αθλητισμού μπορεί να καθυποτάξει τις μάζες, στην λογική ότι πάντα ο απλός λαός ένιωθε δέος για τους αθλητές. Για αυτό κι ο ίδιος κολυμπούσε «πεταλούδα» στα κρύα νερά λιμνών και ποταμών, έκανε extreme sports, ψάρευε γυμνός από την μέση και πάνω.
Για τον Πούτιν ο αθλητισμός υπηρετεί μια ιδεολογική λειτουργία, ένα ουσιαστικό μέρος του μέγιστου οράματός του για της μεγάλης δύναμης της Σοβιετικής Ένωσης, που σάρωνε τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα παγκόσμια κι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Πρώτο μέλημα; Το «κρατικό» ντόπινγκ. Όπως και στην Σοβιετική Ένωση, έτσι και στην Ρωσία, θεωρήθηκε αποδεκτό ή αναγκαίο κακό, κατά τον Ολέγκ Σαμανάγιεφ, αρχισυντάκτη της εφημερίδας «Sport Egress». Αποτέλεσμα; Η Ρωσία πιάστηκε με τη γίδα στον ώμο, όταν πράκτορες του καθεστώτος άλλαξαν τα μπουκαλάκια με τα ούρα Ρώσων αθλητών, πριν φτάσουν για έλεγχο οι εκπρόσωποι της παγκόσμια ομοσπονδία ντόπινγκ, WADA. Η Ρωσία αποπέμφθηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 και του Τόκιο το 2021.
Ο Πούτιν, στην προσπάθειά του να γιγαντώσει την Ρωσία, άρχισε να ζητάει μεγάλες διοργανώσεις. Πήρε τους Χειμερινούς Ολυμπιακού Αγώνες στο Σότσι το 2014 οι οποίοι του προσέφεραν ασυναγώνιστες ευκαιρίες για κλοπή. Σύμφωνα με τον Μπόρις Νεμτσόφ, ηγέτη της ρωσικής αντιπολίτευσης που σκοτώθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 έξω από τις πύλες του Κρεμλίνου, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Σότσι κόστισαν 50 δισ. δολάρια. Ήταν οι πιο ακριβοί Ολυμπιακοί Αγώνες στην ιστορία. Από τα χρήματα που δαπανήθηκαν, περισσότερα από τα μισά (περίπου 26 δισ. δολάρια) εξαφανίστηκαν, είπε ο Νεμτσόφ, κλάπηκαν από τους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Το 2010 ο Πούτιν θριάμβευσε ξανά, αυτή τη φορά όταν η εκτελεστική επιτροπή της FIFA στη Ζυρίχη, που παρέδωσε στη Μόσχα το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018. Δεν έδωσε σημασία όταν κατέρρευσε το ίματζ του στον υπόλοιπο κόσμο από το σκάνδαλο χρηματισμού μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής της FIFA. Ο τότε αντιπρόεδρός της Τζακ Γουόρνερ ήταν ο διακινητής του χρήματος, πιάστηκε στην τσιμπίδα του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες παρουσίασαν 430 σελίδες στις οποίες αναγράφεται ότι δωροδοκήθηκε ο ίδιος ο τότε πρόεδρος της FIFA, Σεπ Μπλάτερ, που μερικά χρόνια αργότερα το παραδέχτηκε! Η Μόσχα ξόδεψε 50 εκατ. δολάρια σε δωροδοκίες για να πάρει την διοργάνωση, κατά τον πολιτικό επιστήμονα Στάνισλαβ Μπελκόφσκι.
Στο μεταξύ, ο Πούτιν είχε χρησιμοποιήσει τον αθλητισμό ως τρόπο προβολής της ρωσικής επιρροής στο εξωτερικό. Το 2013, ο σύντροφος του προέδρου στο τζούντο Βασίλι Σεστάκοφ εμφανίστηκε ως καλεσμένος στην ετήσια καλοκαιρινή χοροεσπερίδα του Συντηρητικού κόμματος και έδωσε τα χέρια με τον Ντέιβιντ Κάμερον, μεταφέροντας τους προσωπικούς χαιρετισμούς του Πούτιν.
Η εκδικητικότητα του Πούτιν για τον πολιτικό του αντίπαλο Γκάρι Κασπάροφ, έφτασε σε έσχατο σημείο γελιοποίησης. Ο Κασπάροφ διεκδίκησε την θέση του προέδρου της παγκόσμιας ομοσπονδίας σκακιού. Είχε σίγουρη την θέση γιατί είναι ο Κασπάροφ. Υποψήφιος του Κρεμλίνου ήταν ο Κίρσαν Ιλιουμζίνοφ ο οποίος ήταν επικεφαλής της παγκόσμιας ομοσπονδίας για 19 χρόνια. Ο Ιλιουμζίνοφ κέρδισε. Ποιος είναι αυτός; Ένας πρώην πρόεδρος της ρωσικής δημοκρατίας της Καλμυκίας, ο οποίος ισχυρίστηκε δημόσια ότι κάποτε τον απήγαγαν εξωγήινοι! Κι αυτό όπως και πολλά άλλα «λαδώματα» αντανακλούν την ευρύτερη κοσμοθεωρία του Πούτιν ότι δεν υπάρχουν ηθικοί φραγμοί, ότι η Δύση είναι επίσης κυνική και διεφθαρμένη, με τη Ρωσία απλώς να παίζει καλύτερα το ίδιο αδίστακτο παιχνίδι.
Ο Πούτιν θα ήθελε, φυσικά, η Ρωσία να πάρει μέρος στα προκριματικά του Μουντιάλ 2026, το οποίο από κοινού θα φιλοξενήσουν ΗΠΑ, Καναδάς και Μεξικό. Εκεί, όμως, το παιχνίδι το παίζουν άλλοι. Παρότι έχει φίλο τον πρόεδρο της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο, αυτό δεν κατέστη δυνατό. Διότι αν επέτρεπαν στην Ρωσία να πάρει μέρος, θα αποχωρούσαν όλες οι όμορες χώρες…
