Βιτριολικό χιούμορ, καυστικές ατάκες, εξαιρετικές ερμηνείες σε μια feel good παράσταση που σου φτιάχνει τη διάθεση.
Στη σύγχρονη Ελλάδα, σε μια θεατρική σκηνή της κακιάς ώρας στην Αθήνα, μια ψωνισμένη παραγωγός χρηματοδοτεί το ανέβασμα της παράστασης «Μαρία Στιούαρτ», του Σίλερ, της καταδικασμένης και αποκεφαλισμένης τελικώς, εξαδέλφης της βασίλισσας Ελισάβετ. Η παράσταση χρηματοδείται από μια οργάνωση βασιλοφρόνων, που θέλουν, άκουσον – άκουσον, να αποκαταστήσουν τη μνήμη της μοχθηρής βασίλισσας, με την απαραίτητη συμβολή ενός θιάσου που βρίσκεται στα αζήτητα. Αναμενόμενα, θα γίνει το σώσε· το έργο θα ανέβει υπό τη μορφή μιούζικαλ και μάλιστα πειραγμένο, το κείμενο και η πλοκή θα αλλάζει κάθε λίγο, οι ηθοποιοί θα αλλάζουν ρόλους και ρουσφέτια θα έρχονται φυτευτά από την παραγωγή. Χαμός!
Έτσι έχει η υπόθεση, σε ένα έργο που ανέβηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου δεκαπέντε χρόνια στην Ελλάδα ως «Βασιλικοί μετά τρούλου» υπογεγραμμένο από τον Χάρη Ρώμα, που εκείνη την περίοδο διέπρεπε ως σεναριογράφος και πρωταγωνιστής κωμικών τηλεοπτικών σειρών οι οποίες προβάλλονται ακόμη και σήμερα. Στο εν λόγω έργο, το οποίο αποτελεί διασκευή ή, αν θέλετε, δημιουργική προσαρμογή έργου του διάσημου θεατρικού συγγραφέα Ρικ Άμποτ, μπορεί να αναγνωρίσει κάποιος τα χαρακτηριστικά στοιχεία στο ύφος και το χιούμορ που έκαναν σειρές όπως το «Κωνσταντίνου και Ελένης» και «Το καφέ της Χαράς» τεράστιες και διαχρονικές επιτυχίες.
Η επιτυχία της παράστασης στην Ελλάδα ήταν μεγάλη από την πρώτη στιγμή, μια φάρσα που μέσα στην απλότητά της μιλάει εκ των ένδον για τον χώρο του θεάτρου, τα συντροφικά μαχαιρώματα και τα ματαιόδοξα εν οίκω που κρύβονται πίσω από τις κουρτίνες της σκηνής, εκεί στο αθέατο παρασκήνιο. Κυρίως μιλάει για τους ηθοποιούς και την ευαλωτότητά τους, που αναγκάζονται να παίζουν τις τρέλες των σκηνοθετών και να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις των παραγωγών, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να πληρώσουν το νοίκι αλλά και να πάνε ένα βήμα παραπέρα την καριέρα και την τέχνη τους.
Μπροστά σε αυτήν την πρόκληση, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καρατζιάς διασκευάζει και παρουσιάζει το έργο επικαιροποιημένο κερδίζοντας το στοίχημα της ανανέωσης, αλλά και τους θεατές, που δεν σταματούν να γελούν στη μεγαλύτερη διάρκεια του έργου. Μια παράσταση που ρέει ανεμπόδιστα χάρη σε μια σκηνοθεσία που αναδεικνύει το σπαρταριστό κείμενο και στους ηθοποιούς που αποδίδουν τον θεατρικό μικρόκοσμο με ένα γκροτέσκο σουρεαλιστικό τρόπο, που κορυφώνεται όσο η ώρα περνάει.
Η ταυτότητα της παράστασης
Θέατρο Vault, Μελενίκου 26 Βοτανικός.
Συγγραφέας: Χάρης Ρώμας
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη Μουσική / Διασκευή τραγουδιών: Μάνος Αντωνιάδης
Στίχοι τραγουδιών : Πάνος Μπρατάκος – Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια εποχής : Μιχάλης Σδούγκος
Περούκες: Γιώργος Νικολαΐδης, Αχιλλέας Κοντοβαίος
Παίζουν: Χριστίνα Σαμπανίκου, Ορνέλα Λούτη, Στέλιος Ψαρουδάκης, Δήμητρα Κολλά, Σωτήρης Δούβρης, Κική Μαυρίδου, Παναγιώτης Δελαβίνιας, Εύη Τσάφου, Σωτήρης Μεντζέλος
Διαβάστε επίσης
Είδαμε την Άνοδο του Αρτούρο Ούι
Είδαμε την «Κίνηση ΜΑΤ»
Είδαμε «Το Κουκλόσπιτο» στο θέατρο Πορεία
Γιατί όλοι μιλάνε για την Pomona;
