Πώς συνδέονται η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γαλλίας, με τη μετανάστευση, την ενσωμάτωση, αλλά και την άνοδο της Λεπεν, που είναι πολύ κοντά στο να αναλάβει τη χώρα.
Το 1990 το γαλλικό ποδοσφαιρικό περιοδικό «France Football», αυτό που βραβεύει κάθε χρόνο τους κορυφαίους του αθλήματος, έκανε μια τρανή αποκάλυψη. Δημοσίευσε την επιστολή που είχε στείλει έναν χρόνο νωρίτερα, το 1989 ο πρόεδρος της γαλλικής δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν στον ομόλογό του της παγκόσμιας συνομοσπονδίας ποδοσφαίρου (FIFA), ζητώντας τον να βοηθήσει, ώστε η Γαλλία να φιλοξενήσει το Μουντιάλ του 1998. Τι έγραφε στην επιστολή του ο Μιτεράν; Περιέγραψε τη σημερινή κατάσταση στην Γαλλία, με την άνοδο της ακροδεξιάς και την Ευρώπη που κρατάει την ανάσα της στις επικείμενες εκλογές στην χώρα. Ο Μιτέραν στην επιστολή του ανέφερε πως αν η διοργάνωσης του Μουντιάλ 1998 δινόταν στην Γαλλία και η «Τρικολόρ» κατάφερναν να κερδίσουν το τρόπαιο -όπως έγινε- τότε η χώρα θα είχε εξασφαλίσει μια δεκαετία εσωτερικής ειρήνης. Οι Αφρικανοί που ζούσαν στην χώρα είχαν ξεσηκωθεί και έκαιγαν το Παρίσι και προκάλεσαν την συσπείρωση σταγονιδίων του φασισμού, που αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Και ζητούσαν από τον τότε Γάλλο εκλέκτορα της εθνικής Εμέ Ζακέ να καλεί μόνο «καθαρόαιμους» Γάλλους στην εθνική ομάδα κι όχι μαύρους, ενώ δεν έλειπαν και οι απειλές προς τους διεθνείς. Οι Αφρικανοί τους καλούσαν να σαμποτάρουν την εθνική Γαλλίας, ενώ οι φασίστες να εκδιωχθούν. Εκείνη η εθνική Γαλλίας που νίκησε 3-0 την Βραζιλία στον τελικό, με όχι και τόσο διαφανείς διαδικασίες, είχε στις τάξεις της πολλούς μαύρους. Ο Ζιντάν ήταν Αλγερινός στην καταγωγή. Ο Λιλιάμ Τουράμ από την Γουαδελούπη, ο Μαρσέλ Ντεσαγί από την Γκάνα, ο Κριστιάν Καρεμπέ από τη Ν. Καληδονία, ο Βενσάν Καντελά από την Ιταλία, ο Πατρίκ Βιεϊρά από τη Σενεγάλη, ο Γιούρι Ντζοργκαέφ από την Αρμενία κ.λπ. Ο τότε ακροδεξιός Ζαν Μαρί Λεπέν, πατέρας της Μαρί Λεπέν, είχε επιτεθεί στην εθνική Γαλλίας, λόγω της «μη καθαρότητας» των κλήσεων. Όταν η Γαλλία κατέκτησε το τρόπαιο στα Ηλύσια Πεδία κατέβηκαν άπαντες, κάθε χρώματος και πανηγύρισαν. Ο Φρανσουά Μιτεράν είχε δικαιωθεί, ότι η κούπα θα έφερνε γαλήνη.
Επί των ημερών μας, το φίδι ξαναβγήκε στους δρόμους των γαλλικών πόλεων με την Λεπέν. Δυο «βαριά» ονόματα της εθνικής Γαλλίας, ο Κιλιάν Μπαπέ της Ρεάλ Μαδρίτης πλέον, δήλωσε, χωρίς να επιτεθεί σε κάποιο κόμμα, ότι είναι «κατά των άκρων και των διχαστικών ιδεών». Συμφώνησαν μαζί του και ο Τουράμ με τον Καντέ. Ο Μπαπέ κάλεσε τη νεολαία να παίξει έναν ρόλο στις πρόωρες εκλογές που προκήρυξε ο Μακρόν για τις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου. «Νομίζω ότι αυτή είναι μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της χώρας μας, μια πρωτοφανής κατάσταση, το Euro είναι πολύ σημαντικό για την καριέρα μας, αλλά είμαστε πολίτες πρώτα απ’ όλα και δεν νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε αποκομμένοι από τον κόσμο γύρω μας», πρόσθεσε το είδωλο του γαλλικού ποδοσφαίρου.
Ωστόσο, πρωτεργάτες της αντίστασης κατά του φασισμού στην Γαλλία ήταν δυο άλλοι Γάλλοι διεθνείς κατά την δεκαετία του ’80. Επίσης διεθνείς και τεράστιοι παίκτες. Ο Μάριους Τρεζόρ και ο Ζαν Τιγκανά. Μαύροι, φυσικά. Στο Μουντιάλ του 1982, που διεξήχθη στην Ισπανία, είναι αυτοί που προσπαθούσαν από τότε να αφυπνίσουν συνειδήσεις, ότι μόνο στη χώρα τους, αλλά και πανευρωπαϊκά. Έλεγαν ότι η Ευρώπη δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά πως δεν είχαν περάσει σκάρτα 40 χρόνια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έφοδο του Χίτλερ να καθυποτάξει τον κόσμο με τα όπλα. Να δούμε τι θα πούνε τώρα ενόψει και των νέων εξελίξεων.
