Το νησί έγινε διάσημο σε όλο τον κόσμο από την ταινία «Απέραντο Γαλάζιο» όμως εξακολουθεί να διατηρεί την ιδιαίτερη ταυτότητά του, αλλά και την ικανότητά του να προσελκύει ξεχωριστούς ανθρώπους.
Νησί τυλιγμένο στο «απέραντο γαλάζιο», με ομορφιά που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Η Αμοργός με τους μικρούς κολπίσκους, τα ορεινά μονοπάτια και τα ολόλευκα εκκλησάκια είναι τόπος χαλάρωσης, ντυμένος με κυκλαδίτικα χρώματα. Ταυτισμένη με την άγρια ομορφιά και την ταινία του Λυκ Μπεσόν (Luc Besson) «Απέραντο Γαλάζιο», η οποία γυρίστηκε στο νησί πριν από 34 χρόνια, η Αμοργός παραμένει αυτό που ήταν πάντα, δηλαδή το φυσικό σύνορο που μας χωρίζει από την πιεστική ζωή που αφήνουμε πίσω μας όταν την επισκεπτόμαστε.
Για να ανακαλύψει κανείς αυτά που την έκαναν διάσημη σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, θα χρειαστεί να περιπλανηθεί, να ψάξει, να νιώσει. Εντυπωσιακά γαλανά νερά, μυστικές παραλίες, επιβλητικά βράχια και μονοπάτια που διασχίζουν το νησί από άκρη σε άκρη, συνθέτουν το συγκλονιστικό τοπίο των αξέχαστων διακοπών. Οικισμοί, πέτρινα καλντερίμια, ασβεστωμένες αυλές και γραφικά ξωκλήσια, ναοί που κρέμονται στο χείλος των γκρεμών, θέα που κόβει την ανάσα. Αυτή είναι η Αμοργός.
Αφήνοντας πίσω μας το λιμάνι, αναζητάμε τις όμορφες παραλίες του νησιού. Μπορούμε να κολυμπήσουμε στη διάσημη Αγία Άννα με τα καθαρά κρυστάλλινα νερά και την άγρια ομορφιά, όπου το 1988 ο Luc Besson γύρισε την εμβληματική ταινία του. Στον πασίγνωστο Μούρο θα βρούμε βοτσαλάκι, βράχια και υπέροχα, βαθιά νερά, ιδανικό σημείο για ανέμελο snorkeling. Η απάνεμη Καλοταρίτισσα είναι αμμουδερή και την προτιμούν όσοι έχουν παιδιά. Αμμουδιά και απέραντη ομορφιά συναντάμε και στη Λεβρωσσό με θέα το λιμάνι της Αιγιάλης. Φυσικά, δεν ξεχνάμε τον Άγιο Παύλο με το χαρακτηριστικό σχήμα, όπου μια κυρτή λωρίδα γης εισχωρεί στο νερό και μας κάνει να νιώθουμε χαμένοι σε εξωτικό νησί.
Στον ελεύθερο χρόνο μας μπορούμε να περιηγηθούμε στους οικισμούς και να μάθουμε περισσότερα για τον τόπο, μέσα από τα μουσεία, τις εκκλησίες και τα κτίσματα του.
– Αρχαιολογικό Μουσείο Αμοργού: βρίσκεται στη Χώρα και στεγάζεται στον Πύργο του Γαβρά, ένα ιστορικό μνημείο της Ενετοκρατίας. Εκτίθενται κυρίως γλυπτά, αγάλματα και ανάγλυφα, χρονολογούμενα από την Αρχαϊκή περίοδο, τον 6ο π.Χ. αιώνα, έως και την Ρωμαιοκρατία, τον 2ο μ.Χ. αιώνα.
– Λαογραφικό Μουσείο Αμοργού: στεγάζει αντικείμενα καθημερινής οικιακής χρήσης, όπως στάμνες και κιούπια, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία κ.α. και πλούσιο φωτογραφικό υλικό της καθημερινής ζωής του παρελθόντος, στο σπίτι, το χωράφι ή το βοσκοτόπι και πώς κατάφεραν να δαμάσουν την άγρια φύση του τόπου.
– Ενετικό Κάστρο: χρονολογείται γύρω στον 13ο αιώνα. Το ύψος του είναι 65 μέτρα και πλαισιώνεται από έναν ο παραδοσιακό οικισμό με πολυάριθμα άσπρα κυκλαδίτικα σπίτια και δαιδαλώδη στενά σοκάκια.
– Ανεμόμυλοι: Οι έντεκα παραδοσιακοί ανεμόμυλοι στέκονται αγέρωχα απέναντι από το Ενετικό Κάστρο εδώ και πάνω από 300 χρόνια, και χαρίζουν μια ιδιαίτερη πινελιά στην εικόνα της Χώρας.
– Ναυάγιο «Ολυμπία»: είναι στην Κάτω Μεριά κοντά στην Καλοταρίτισσα, και προσφέρεται για μοναδικές φωτογραφικές λήψεις.
– Παναγία Χοζοβιώτισσα: είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια των Κυκλάδων και μοιάζει να ακροβατεί στην άκρη του γκρεμού. 300 σκαλοπάτια οδηγούν κάθε αποφασισμένο επισκέπτη στην πόρτα του, και από εκεί θα πρέπει να ανέβει 8 ορόφους για να θαυμάσει το Καθολικό με τις βυζαντινές εικόνες της Χοζοβιώτισσας.
– Αγία Τριάδα: βρίσκεται στην Λαγκάδα, χτισμένη μέσα σε μια σπηλιά, ψηλά σε ένα απότομο βράχο. Για να την προσεγγίσει κανείς, χρειάζεται να ανέβει μια στενή πετρόκτιστη σκάλα, με 65 σκαλοπάτια. Σφηνωμένη μέσα στον βράχο, προσφέρει καταπληκτική θέα στον όρμο της Αιγιάλης.
Για φαγητό δοκιμάζουμε τα παραδοσιακά πιάτα της Αμοργού, όπως είναι ο κοφτός και το πατατάτο. Τα παραδοσιακά πιάτα ταιριάζουν με την ψημένη ρακή της Αμοργού, η φήμη της οποίας ξεπερνά τα σύνορα του νησιού. Για να γλυκαθούμε τρώμε τα φημισμένα ξεροτήγανα, το ντόπιο παστέλι, τα τοπικά λουκούμια και τα μεθυσμένα αμοργιανά (παραλλαγή των καλτσουνιών).
Το νησί φημίζεται επίσης για τα κρέατα, το ελαιόλαδο, τα τυριά, το μέλι, τη φάβα και τα αρωματικά του βότανα.
