Η νεοελληνική δραματουργία ξανακτυπά με μια ολοκληρωμένη παράσταση που στηλιτεύει τον κρατικό αυταρχισμό, την πατριαρχία, τη διαπλοκή και δείχνει πώς τα Μέσα Ενημέρωσης μετατρέπονται σε ιδεολογικούς μηχανισμούς κατασκευής της πραγματικότητας.
Μετά τον «Κωλόκαιρο», μία από τις πιο επιτυχημένες και πολυσυζητημένες παραστάσεις των τελευταίων ετών, o Γιώργος Παλούμπης και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος συνεχίζουν την πολύχρονη δημιουργική συνεργασία τους. Το δημιουργικό δίδυμο εκτός από τον Κωλόκαιρο, μετρά εξαιρετικά πετυχημένες συνεργασίες με έργα όπως το Εθνικός Ελληνορώσων (Από Μηχανής 2017 – 2018) και τα Ματωμένα Χώματα (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και καλοκαιρινή περιοδεία 2022), όπου ήταν και υπεύθυνοι για τα κείμενα των έργων.
Φέτος αντλούν έμπνευση από την κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας στο μεταίχμιο των δεκαετιών του ‘70 και ‘80, και ρίχνοντας μια λοξή ματιά σε πραγματικά γεγονότα φέρνουν επί σκηνής στο θέατρο Χώρα τα «Ανεξάρτητα Κράτη»: ένα δημοσιογραφικό δράμα φτιαγμένο με τα υλικά εκείνα που ορίζουν την κατηγορία του νεοελληνικού έργου. Ρεαλισμός, ωμότητα, κυνικότητα, σκληρή γλώσσα, αιχμηρό χιούμορ και ιστορίες που μας θυμίζουν κάτι και που μπορεί να έχουν συμβεί στο διπλανό τετράγωνο, ή στην παρακάτω γειτονιά.
Η υπόθεση έχει ως εξής: Τον Δεκέμβριο του 1977, ο γιατρός Βασίλης Τσιρώνης (φωτογραφία επάνω) μετά από καταδίωξη της αστυνομίας, κλείνεται στο διαμέρισμά του στο Φάληρο μαζί με την οικογένειά του, αρνείται να παραδοθεί και κατόπιν τετράμηνης πολιορκίας το κηρύσσει «Ανεξάρτητο Κράτος». 11 Ιουλίου 1978. Τρίτη ξημερώματα γύρω στις 4:00. Στα γραφεία γνωστής εφημερίδας φτάνει η είδηση του θανάτου του γιατρού μετά από την εντολή του υπουργείου δημόσιας τάξης για επέμβαση και λήξη της πολιορκίας. Μέσα σε αυτά τα γραφεία, γινόμαστε μάρτυρες της ζωής των δημοσιογράφων του οργανισμού από εκείνη την ημέρα, μέχρι και την επέτειο του θανάτου του Βασίλη Τσιρώνη ακολουθώντας την φανταστική ιστορία της Μαρίας Θεοφίλου, μιας νεαρής δημοσιογράφου η οποία γοητευμένη από την περίπτωση του γιατρού, αποφασίζει να εισχωρήσει στην υπόθεση και να μάθει την αλήθεια σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου του. Ήταν αυτοκτονία όπως ισχυρίστηκε η αστυνομία ή κρατική δολοφονία; Ή μήπως τον αυτοκτόνησαν one way or another; Η αναζήτηση για την αξία της αλήθειας και τη θέση της γυναίκας μέσα σε ένα πλήρως ανδροκρατούμενο περιβάλλον προωθεί τα γεγονότα, κάτω από τη βαριά σκιά του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού.
Παρότι τα πρόσωπα και οι καταστάσεις του έργου είναι προϊόντα μυθοπλασίας, αυτό αφενός δεν τους στερεί την πιθανότητα να έχουν σχέση με την πραγματικότητα και με μια ιστορία που όντως συνέβη, συνταράσσοντας την ελληνική κοινωνία. Ο ανεξάρτητος – μεμονωμένος, αναρχικός ή απλώς free spirit Τσιρώνης είχε υπηρετήσει ως γιατρός των εξόριστων στον Άη-Στράτη, στη σκοτεινή μετεμφυλιακή Ελλάδα, δημοσίευσε ευαίσθητα υπουργικά έγγραφα που καταδείκνυαν τις άθλιες συνθήκες κράτησης των κρατουμένων, κατήγγειλε δημοσίως το δεξιό κράτος και πολέμησε το δικτατορικό καθεστώς με κάθε τρόπο. Μάλιστα, το 1969, εκτέλεσε μία από τις πρώτες αεροπειρατείες στην ελληνική ιστορία, που είχε ως αποτέλεσμα τη διαφυγή του στην Αλβανία και μετά στη Σουηδία. Μια ιστορία που μπορείτε να διαβάσετε (και) εδώ και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για τον άνθρωπο αυτό, που παρότι στιγματίστηκε ως κομμουνιστής και ακραίος, στην πραγματικότητα δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος με μεγάλη καρδιά, που τόλμησε να τα βάλει με τα θηρία της εξουσίας, μόνος εναντίων όλων. Η ιστορία, όμως, δεν αναφέρεται απλώς στο παρελθόν. Το δημιουργικό δίδυμο την αξιοποιεί για να μιλήσει υποδόρια για ζητήματα του παρόντος και για να αναρωτηθούμε για την ουσία της Ελευθερίας, της Ανεξαρτησίας, της Δικαιοσύνης εδώ στο τώρα.
Η άποψή μας: Μια παράσταση ακατάπαυστης έντασης και αυθεντικής 70s ατμόσφαιρας, που αναπαράγει με τρομερή πιστότητα και ακρίβεια το κλίμα και τους συσχετισμούς που επικρατούσαν στη δημοσιογραφία εκείνη την περίοδο, με εξαιρετικές ερμηνείες από characters που μένουν αξέχαστοι και κινηματογραφική σκηνοθεσία όπου η μία κρίσιμη σκηνή διαδέχεται την άλλη, και με έναν ρυθμό που σε αναγκάζει να παρακολουθείς με κομμένη την ανάσα. Ένα από τα must see της χρονιάς!
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Γιώργος Παλούμπης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνογράφος−Ενδυματολόγος Νατάσσα Παπαστεργίου
Πρωτότυπη μουσική Κώστας Νικολόπουλος
Σχεδιασμός φωτισμών Βασίλης Κλωτσοτήρας
Video design Αποστολής Κουτσιανικούλης
Ακούγονται οι μουσικοί: Θάνος Καζαντζής τύμπανα, Νίκος Παπαϊωάννου μπάσο, analog synth,
Κώστας Νικολόπουλος κιθάρες.
Διανομή: Θάνος Αλεξίου, Στέλιος Δημόπουλος, Βασιλική Διαλυνά, Άλκηστις Ζιρώ, Ελεάνα Καυκαλά, Μάκης Παπαδημητράτος, Στάθης Σταμουλακάτος, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Θέατρο Χώρα, κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Κλείστε το εισιτήριο σας εδώ
