Δεν είναι το χάσμα γενεών, δεν είναι η επέλαση της online τεχνολογίας, δεν είναι ο ναρκισσισμός, δεν είναι η εξέλιξη. Είναι μία εντελώς διαφορετική σελίδα της Ιστορίας και της ανθρώπινης κατάστασης.
Αν σε άλλες εποχές το πρωτεύον ήταν η ανέλιξη του κάθε ανθρώπου μέσω της δουλειάς του κυρίως, χειρονακτικής ή πνευματικής, σήμερα οι συγκεκριμένες πλατφόρμες άλλαξαν τα δεδομένα. Το σημερινό είναι για κάθε χρήστη να γίνει VIRAL. Να ποστάρει ένα βίντεο και να το δουν όσο το δυνατόν περισσότεροι χρήστες. Και μπορεί να επωφεληθεί οικονομικά απ’ αυτό, πέραν της αυταρέσκειας η οποία τον αιχμαλωτίζει.
Στη σημερινή κοινωνία της ελευθεριότητας του internet διαμορφώνονται συνειδήσεις… ασυνείδητες, ιδιαίτερα στη νεολαία και καθόλου στις μεγαλύτερες ηλικίες. Η διαφορά έγκειται στην σύγκριση. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μπορούν να συγκρίνουν αυτά που έζησαν στο χθες κι αυτό που βιώνουν στο σήμερα. Οι νεολαίοι δεν έχουν αυτό το προνόμιο, καθότι η δομή της πραγματικότητας που βιώνουν εστιάζεται αποκλειστικά στην αιχμαλωσία μιας πλατφόρμας των social media που παράγει μονοσήμαντες – ψεύτικες συνειδήσεις. Οι νεολαίοι δεν είναι φορείς εμπειριών ζωής, γιατί στην ουσία δεν ζουν, αφού το μείζον θέμα αλληλεπίδρασης δεν είναι ένας κοινωνικοπολιτιστικός παρονομαστής εντόπισης και συζήτησης προβλημάτων καθημερινότητας, φιλοσοφικών αναζητήσεων κ.λπ., αλλά ένας ανούσιος συναγωνισμός για VIRAL. Είναι μια αδήριτη ανάγκη αυταρέσκειας όταν το «κοινό» της πλατφόρμας συνηγορεί με ένα like ή μία καρδούλα στο βιντεάκι του.
Το οποίο βιντεάκι μπορεί να είναι η μεγαλύτερη σαχλαμάρα όλων των εποχών, αλλά στη σημερινή εποχή των μεγάλων ανατροπών σκέψης και ακρισίας, θεωρείται ως μέγιστη εγκεφαλική σύλληψη. Αυτή η ακατανίκητη επιθυμία για VIRAL περιέχει τρεις άξονες, κυρίως. Η πρόκληση, τα αυτοσχέδια σκετσάκια και τις υποτιθέμενες ανατρεπτικές προσεγγίσεις. Είναι ένα θέμα προς διερεύνηση όταν 50 χρόνια μετά την σεξουαλική επανάσταση, οι influencers μαζεύουν δεκάδες χιλιάδες like και καρδούλες, επειδή ποστάρουν το καινούργιο τους εσώρουχο. Οι γυναίκες, φυσικά. Η Jennifer Lopez καθημερινά ποστάρει κι ένα καινούργιο εσώρουχο. Φυσικά, πληρώνεται αδρά για να μας δείξει τα κάλλη της. Και πολλές Ελληνίδες τηλεπερσόνες, κάνουν το ίδιο. Κάτι που δημιουργεί μια δυνητική ψευδαίσθηση εξίσωσης στις νεαρές με την κάθε J.Lo. Κι όταν ένας άνθρωπος ζει με ψευδαισθήσεις, έχει ήδη καταστείλει τη συνείδησή του, προσχωρώντας μάλιστα σε σελίδες only fans.
Όσο αφορά στα βιντεάκια, πράγματι πολλά από αυτά είναι αστεία ή προσπαθούν να είναι. Άλλα είναι ακίνδυνα -όταν το θέμα τους είναι φιλοζωϊκό. Όταν, όμως, αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις με σκετσάκια από όλο τον κόσμο που τεχνηέντως προκαλούν ένταση μεταξύ των ζευγαριών, τι ακριβώς διδακτικό χαρακτήρα λανσάρουν, μέσω ενός αχαλίνωτου μιμητισμού; Ποια αντισώματα έχει ο κάθε νεολαίος ώστε να σκεφτεί πως όλα αυτά τα σκετσάκια είναι απότοκα μιας επιτηδευμένες συμπεριφοράς, με σκοπό το VIRAL και κατά συνέπεια, το χρήμα που εκπορεύεται από αυτό;
Το θέμα είναι ανεξάντλητο, φυσικά και το ζητούμενο για τους χρήστες είναι πως ενεργούν ως δημοσιογράφοι, που ό,τι βλέπουν, το ποστάρουν για να αποκομίσουν… αναγνώριση. Και δυστυχώς, η αναγνώριση δεν είναι απότοκο μιας πνευματικής διεργασίας των ατόμων, αλλά σωματικής και του «super wow» βίντεο. Που θα βγάλει αυτός ο δρόμος του τίποτα; Στο τίποτα. Κι όταν η τεχνητή νοημοσύνη εισβάλει στην ζωή μας, στο απόλυτο χάος.
