Ένα συγκλονιστικά επίκαιρο έργο για τη Μέση Ανατολή παρουσιάζει φέτος στο Θεατρικό Βαγόνι η Τατιάνα Λύγαρη, υπογράφοντας τη σκηνοθεσία της κεντρικής παραγωγής του Τρένου στο Ρουφ για τη φετινή σεζόν.
Πού οδηγεί η συνάντηση μιας Παλαιστίνιας μάνας, ενός Ισραηλινού στρατιώτη κι ενός Ρωσοεβραίου αρχιτέκτονα σ’ έναν ερειπωμένο ζωολογικό κήπο στη Ράφα; Τι φέρνει κοντά έναν Παλαιστίνιο πατέρα και μια Ισραηλινή νοσοκόμα σε μια ιδιωτική κλινική της Δυτικής Ιερουσαλήμ; Και ποιος ο ρόλος ενός Αραβοεβραίου θυρωρού; Μπορεί η διάλεξη ενός νεαρού Ιρακινού στο Διεθνές Συνέδριο Περιστεριών της Βαγδάτης να γίνει γέφυρα για όσους χάθηκαν για πάντα;
Γραμμένο το 2008, το θεατρικό έργο «Πυρεξία – Τρία οράματα για τη Μέση Ανατολή» της βραβευμένης Αμερικανίδας συγγραφέα και ποιήτριας Naomi Wallace, είναι ένα τρίπτυχο ιστοριών-οραμάτων, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και εξερευνά τα πανανθρώπινα θέματα της αγάπης, της απώλειας και του θανάτου μέσα σε ακραίες συνθήκες. Η Wallace, στα τρία σύντομα πυρετώδη «οράματά» της, στρέφει τη ματιά της στην αδυσώπητη πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής και ζωντανεύει επί σκηνής επτά ήρωες από την Παλαιστίνη, το Ισραήλ και το Ιράκ.
Στο πρώτο όραμα, με τίτλο «Κατάσταση Αθωότητας», ένας ερειπωμένος ζωολογικός κήπος στη Ράφα, γίνεται πεδίο συνάντησης τριών φαινομενικά άγνωστων ανθρώπων: μιας Παλαιστίνιας μάνας, ενός Ισραηλινού στρατιώτη κι ενός Ρωσοεβραίου αρχιτέκτονα. Παρελθόν, παρόν και μέλλον ξεδιπλώνονται ταυτόχρονα.
Στο δεύτερο όραμα, με τίτλο «Μια ανάσα μεταξύ μας», ένας Παλαιστίνιος πατέρας και μια Ισραηλινή νοσοκόμα συναντιούνται σε μια ιδιωτική κλινική της Δυτικής Ιερουσαλήμ με αίτημα την ίδια τη ζωή. Η κωμική εμφάνιση ενός Αραβοεβραίου θυρωρού επιβεβαιώνει ότι η άλλη όψη του σκοταδιού είναι πάντα το άπλετο φως.
Στο τρίτο όραμα «Ο κόσμος που υποχωρεί», ένας νεαρός Ιρακινός ετοιμάζει τη διάλεξή του για το Διεθνές Συνέδριο Περιστεριών στη Βαγδάτη, την απομονωμένη -μετά τον Πόλεμο του Κόλπου- ιρακινή πρωτεύουσα του Σαντάμ Χουσεΐν. Η μίξη ονείρου και πραγματικότητας ανοίγει ένα παράθυρο επανασύνδεσης με όσους έχουν χαθεί.
Ακροβατώντας ανάμεσα στον ρεαλισμό και το όνειρο, με γλώσσα σύγχρονη αλλά και βαθιά ποιητική -όχι τυχαία δανείζεται τον τίτλο του έργου από στίχο του T.S. Eliot- η ακτιβίστρια συγγραφέας συνδιαλέγεται με την Ιστορία. Με βαθύ συμβολισμό, λυρισμό αλλά και στοιχεία σουρεαλισμού διαπερνά τις πολιτικές συγκρούσεις, φωτίζει την ανθρώπινη πλευρά των γεγονότων και διατηρεί την πίστη στη δύναμη της ζωής.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Naomi Wallace – Μετάφραση: Ιωσήφ Βαρδάκης
Σκηνοθεσία-σκηνικό: Τατιάνα Λύγαρη,
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση-σχεδιασμός ήχου: Μηνάς Ι. Αλεξιάδης
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Κοστούμια: Αφροδίτη Ψυχούλη
Χορογραφίες: Φαίδρα Σούτου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Πρωταγωνιστούν: Φανή Γέμτου, Δημήτρης Γεωργαλάς, Μιράντα Ζησιμοπούλου, Δημήτρης Τσιγκριμάνης
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Θεατρικό Βαγόνι
Κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 20:00, από 7 Νοεμβρίου 2025
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια εδώ από 17 ευρώ
