Απόδραση στο μικρό νησί που βρίσκεται κοντά στη Λευκάδα και στον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας και που δεν έχει αγγίξει ακόμα ο χρόνος και ο υπερτουρισμός.
Σε απόσταση αναπνοής από τη Λευκάδα και τον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας βρίσκεται ένας μικρός παράδεισος που λίγοι γνωρίζουν. Είναι το μικρό νησάκι Καστός που υπομονετικά και σιωπηλά περιμένει εμάς τους ανήσυχους ταξιδιώτες να ανακαλύψουμε τα χαμηλά σπιτάκια του, τις πανέμορφες παραλίες και φυσικά τους φιλόξενους ανθρώπους του.
Οι κάτοικοι, μόλις 80 σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, ψαρεύουν στα καθαρά νερά ή φροντίζουν τις καλλιέργειες και τα ζώα τους. Ζουν σε ρυθμούς που οι κάτοικοι των πόλεων δύσκολα καταλαβαίνουμε και ακόμα πιο δύσκολα αντέχουμε παραπάνω από ένα μικρό διάστημα. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική η ζωή στο μικρότερο κατοικημένο νησί του Ιονίου, που βρίσκεται σε απόσταση μόλις μισής ώρας με από τον Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας.
Στο νησί δεν υπάρχουν ξενοδοχεία παρά μόνο ορισμένα καταλύματα Airbnb, και αν δεν καταφέρουμε να κλείσουμε τη διαμονή μας θα πρέπει να βρούμε ξενοδοχείο στον Μύτικα και να κάνουμε το πήγαινε – έλα κάθε τόσο. Ούτε οδικό δίκτυο διαθέτει το νησί. Όλες οι μετακινήσεις γίνονται με τα πόδια αφού είναι τόσο μικρό, που δεν χρειάζεται να έχει κανείς μεταφορικό μέσο για να το γυρίσει. Η πεζοπορία άλλωστε είναι εύκολη και οι διαδρομές περνούν μέσα από ένα υπέροχο τοπίο που αποκαλύπτει τη συγκλονιστική θέα.
Τα αξιοθέατα είναι λίγα μα δεν έχει σημασία, αφού η φυσική ομορφιά του είναι αρκετή για να ξεκουράσουμε το βλέμμα μας. Κάνουμε μια βόλτα ανάμεσα στις αιωνόβιες ελιές που στέκονται αγέρωχα στη θέση Καλικερίμη και νιώθουμε δέος μπροστά στα ψηλά δέντρα με τις μεγάλες ρίζες και τους ογκώδεις κορμούς που μετρούν εκατοντάδες χρόνια ζωής.
Με περπάτημα μισής ώρας από το λιμάνι, πάμε στο ξωκλήσι του Αγίου Αιμιλιανού που βρίσκεται σε ύψωμα. Από τον περίβολο θαυμάζουμε τις ομορφιές του τόπου και αιχμαλωτίζουμε αυτές τις στιγμές με τον φωτογραφικό φακό μας. Και φυσικά, δεν ξεχνάμε να επισκεφτούμε τον Ναό του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται μέσα στον οικισμό και αξίζει την προσοχή μας γιατί είναι φιλοτεχνημένος από ελαιογραφίες του Σπυρίδωνα Γαζή.
Κάνουμε το μπάνιο μας σε παραλίες λίγες και καλές. Ο Άγιος Αιμιλιανός είναι μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες του Καστού και φημίζεται για τα κρυστάλλινα νερά της και τη χρυσή άμμο. Στο σημείο υπάρχει η Φωκότρυπα, μια σπηλιά στα βράχια της ακτής, με 30 μέτρα βάθος και μια μικρή αμμουδιά που παλαιότερα ήταν καταφύγιο της μεσογειακής φώκιας, Monachus Monachus.
Γνωστή και πανέμορφη είναι και η Λίμνη. Όμως εδώ δεν υπάρχει φυσική σκιά για να προστατευτούμε και χρειαζόμαστε ομπρέλα για να αντέξουμε τις υψηλές θερμοκρασίες. Άλλες παραλίες για τις βουτιές μας είναι τα Αμπελάκια, το Καμίνι, η Καλάδα, το Βάλι, το Φύκι.
Φεύγοντας αφήνουμε τον μικρό Καστό με λύπη, μα και με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουμε για ακόμα μια βουτιά στην ανόθευτη ομορφιά της.
