Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο λένε ψέματα, σκαρώνουν φάρσες και γελάνε με την καρδιά τους. Το 1957 όμως το BBC το παράκανε…
Λίγο πολύ όλοι έχουμε ξεστομίσει ένα ψέμα κάποια Πρωταπριλιά της ζωής μας, ή έχουμε πιστέψει αυτό που μας έχει πει κάποιος άλλος, χωρίς να θυμώσουμε. Άλλωστε η 1η Απριλίου χαίρει κοινής αποδοχής σε όλο τον κόσμο και έτσι εκατομμύρια άνθρωποι κάθε ηλικίας συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι με τα απίθανα ψέματα που μαγειρεύονται με μαεστρία και μπόλικη φαντασία. Το πώς ξεκίνησε αυτή η παράδοση δεν είναι σαφές και κάθε ερευνητής δίνει μια διαφορετική εκδοχή. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει κανέναν. Ακόμα και οι εφημερίδες, οι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί και οι ιστότοποι βάζουν το λιθαράκι τους στην άτυπη παράδοση, με αναφορές εξωφρενικών «ειδήσεων», συχνά με μεγάλη επιτυχία. Κάποιες από όλες αυτές τις φάρσες έχουν αποδειχτεί τρομερά ευρηματικές και έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στην πρωταπριλιάτικη Ιστορία.
Μια από αυτές ήταν ιδέα του BBC. Ήταν το μακρινό 1957 όταν οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν στο τηλεοπτικό δίκτυο του BBC την εντυπωσιακή συγκομιδή μακαρονιών από μια φυτεία μακαρονόδεντρων στο Τιτσίνο της Ελβετίας, κοντά στα ιταλικά σύνορα. Όση ώρα άνδρες και γυναίκες μάζευαν τους καρπούς, ο παρουσιαστής εξηγούσε ότι ο ήπιος χειμώνας σε συνδυασμό με την εξάλειψη της σιταρόψειρας που συνήθως απειλούσε τις συγκεκριμένες καλλιέργειες, είχε σαν αποτέλεσμα η σοδειά να είναι ιδιαίτερα καλή. «Οι φυτείες στην Ελβετία είναι οικογενειακή υπόθεση και δεν συγκρίνονται με τις απέραντες καλλιέργειες που πιθανόν έχετε δει στην ιταλική ύπαιθρο», επιβεβαίωνε ο εκφωνητής το κοινό του. Δεν ήταν παρά η πρώτη πρωταπριλιάτικη φάρσα στην ιστορία της τηλεόρασης, τόσο επιτυχημένη που πολλοί τηλεθεατές κατέκλυσαν το τηλεφωνικό κέντρο του καναλιού για να μάθουν πού μπορούν να αγοράσουν δέντρα σπαγγέτι!
Δεκαεπτά χρόνια μετά, ακολούθησε άλλη μια επική φάρσα. Το πρωί της Δευτέρας 1ης Απριλίου 1974, οι κάτοικοι της μικρή πόλης Σίτκα (Sitka) στην Αλάσκα, παρακολουθούσαν αναστατωμένοι το ανενεργό υφαίστειο Edgecumbe που βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού Kruzof, σε απόσταση 16 χιλιομέτρων. Απειλητικοί μαύροι καπνοί υψωνόταν από τον κρατήρα. Ειδοποιήθηκαν οι Αρχές και εστάλη ένα ελικόπτερο για να αξιολογήσει από κοντά την κατάσταση. Ο πιλότος της ακτοφυλακής πλησίασε το ηφαίστειο, κοίταξε κάτω στον κρατήρα και αυτό που είδε τον άφησε εμβρόντητο. Στη βάση του κρατήρα καιγόταν μια στοίβα από παλιά λάστιχα, ενώ δίπλα στην εστία του καπνού ήταν γραμμένη με μαύρο σπρέι και μεγάλα γράμματα «ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ».
Εμπνευστής της θεαματικής φάρσας ήταν ένας 50χρονος ντόπιος, ο Oliver «Porky» Bickar, ο οποίος είχε μαζέψει εβδομήντα παλιά λάστιχα και περίμενε υπομονετικά για τρία ολόκληρα χρόνια προκειμένου να είναι κατάλληλες οι καιρικές συνθήκες για να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό του. Όταν ο Bickar διαπίστωσε ότι ο καιρός ήταν επιτέλους με το μέρος του, μίσθωσε ένα ελικόπτερο και τη βοήθεια φίλων του μετέφερε τα ελαστικά και κάμποσα λίτρα κηροζίνης στον κρατήρα του Edgecumbe και τους έβαλε φωτιά. Η ιστορία τον δικαίωσε και η φάρσα του πήρε διεθνείς διαστάσεις, αφού αναδείχτηκε από το Associated Press, και λίγο αργότερα εφημερίδες σε όλο τον κόσμο κάλυψαν την ψεύτικη έκρηξη του όρους Edgecumbe. Ακόμα και σήμερα, πολλές λίστες περιλαμβάνουν τη φάρσα του Bickar ανάμεσα στις δέκα καλύτερες πρωταπριλιάτικες φάρσες όλων των εποχών.
