Η ελβετική UBS, μια από τις μεγαλύτερες και πιο ιστορικές τράπεζες και εταιρείες διαχείρισης πλούτου στον κόσμο, προειδοποιεί για φούσκα στα ακίνητα σε πολλές χώρες και πόλεις του κόσμου. Στην Ελλάδα, βέβαια, μεσίτες και ιδιοκτήτες θα σας πουν ότι θα ανέβουν κι άλλο οι ήδη υψηλές τιμές. Τι πραγματικά συμβαίνει;
Σύμφωνα με τη φετινή έκδοση του UBS Global Real Estate Bubble Index, μιας έρευνας που διεξάγει κάθε χρόνο προκειμένου να αποτυπώσει τον κίνδυνο ύπαρξης «φούσκας» στις τιμές ακινήτων σε μεγάλες πόλεις του κόσμου, η φούσκα υπάρχει και όλο διογκώνεται. Την κατάληξη μπορεί να τη φανταστεί ο καθένας…Η Αθήνα δεν περιλαμβάνεται στην έρευνα, όπως και καμία ελληνική πόλη, περιλαμβάνεται όμως η Μαδρίτη, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο και άλλες πόλεις, όπου διαφαίνεται και το ράλι τιμών και το αν η αύξηση είναι δικαιολογημένη. Ενδεικτικά:
Το Μαϊάμι εμφανίζει τον υψηλότερο κίνδυνο φούσκας μεταξύ των πόλεων της μελέτης. Υψηλός κίνδυνος φούσκας παρατηρείται επίσης στο Τόκιο (όπου οι πραγματικές τιμές κατοικιών είναι περίπου 35% υψηλότερες από εκείνες που ίσχυαν πριν από 5 έτη) και τη Ζυρίχη, όπου είναι 60% μεγαλύτερες από ό,τι ίσχυε πριν από 10 χρόνια.
Αυξημένος κίνδυνος είναι εμφανής σε Λος Άντζελες, Γενεύη, Άμστερνταμ, καθώς και στο Ντουμπάι, το οποίο μάλιστα, μαζί με τη Μαδρίτη, σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου σε σχέση με την περσινή έκδοση της εν λόγω μελέτης. Ο κίνδυνος φούσκας είναι υπολογίσιμος σε Σίδνεϊ, Βανκούβερ και Τορόντο. Η Μαδρίτη, η Φρανκφούρτη και το Μόναχο ανήκουν επίσης στην ομάδα υπολογίσιμου κινδύνου. Σύμφωνα με τον δείκτη, το Λονδίνο, το Παρίσι και το Μιλάνο αντιμετωπίζουν χαμηλότερο κίνδυνο φούσκας. Εκτός Ευρώπης, το Χονγκ Κονγκ, το Σαν Φρανσίσκο, η Νέα Υόρκη και το Σάο Πάολο βρίσκονται στην ίδια κατηγορία, με το Σάο Πάολο να παρουσιάζει τον χαμηλότερο κίνδυνο από όλες υπό ανάλυση πόλεις
Τα τελευταία πέντε χρόνια, το Ντουμπάι και το Μαϊάμι ήταν πρωτοπόρες στην άνοδο, με μέση αύξηση πραγματικών τιμών περίπου 50%. Ακολούθησαν το Τόκιο και η Ζυρίχη, με αύξηση 35% και σχεδόν 25% αντίστοιχα. Σε σύγκριση όμως με πέρυσι, η Μαδρίτη ήταν εκείνη που σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση πραγματικών τιμών από όλες τις πόλεις που αναλύθηκαν, με άνοδο 14%.
Την ίδια στιγμή, η μειωμένη οικονομική δυνατότητα απόκτησης κατοικίας αυξάνει τον κίνδυνο ρύθμισης και πτώσης των τιμών. Το Χονγκ Κονγκ αποτελεί την λιγότερο προσιτή -σε τιμές- πόλη της μελέτης, απαιτώντας περίπου 14 χρόνια εισοδήματος για την αγορά ενός διαμερίσματος 60 τ.μ. Παρένθεση: Το ενδιαφέρον είναι ότι στην Ελλάδα, απαιτούνται εισοδήματα 20 χρόνων για την αγορά ενός μέσου σπιτιού.
Παρόλα αυτά, η συνεχιζόμενη – και πιθανώς μη βιώσιμη – αύξηση του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να δώσει νέα ώθηση στην αγορά ακινήτων τα επόμενα χρόνια. Σε περίοδο χρηματοπιστωτικής καταστολής, αυξάνεται η ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία με θετικές πραγματικές αποδόσεις, όπως τα ακίνητα. Βραχυπρόθεσμα, αναμένεται οι κεντρικές τράπεζες να μειώσουν τα επιτόκια έως το 2026, μειώνοντας σταδιακά το πραγματικό κόστος χρηματοδότησης. Τέλος, η περιορισμένη προσφορά σπιτιών στα περισσότερα αστικά κέντρα στηρίζει περαιτέρω τις αυξήσεις τιμών. Στην Ελλάδα, θα μπορούσε κάποιος να προσθέσει, ότι οι αθρόες αγορές ακινήτων από ξένους έχουν διαμορφώσει ένα ισχυρό κύμα ανόδου, τα τελευταία χρόνια. Ως πότε όμως; Μπορεί και για πάντα, καθώς οι ξένοι αγοραστές αυξάνονται και πληθύνονται, χωρίς να εμποδίζονται από κάποια νομοθεσία. Από την Κίνα, τα Εμιράτα, το Κατάρ, το Ισραήλ, τη Βουλγαρία, τη Σερβία…
