Σχόλια και εντυπώσεις από την ανατρεπτική παράσταση που παίζεται για δεύτερη σεζόν στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, με πρωταγωνιστές τρεις χαρισματικούς ηθοποιούς της νέας γενιάς.
Το έργο αποτελεί ελεύθερη διασκευή της νουβέλας του Νικολάι Γκόγκολ «Ο καβγάς των δύο Ιβάν» (1835), όπου ο διάσημος συγγραφέας χρησιμοποιεί τον «καβγά» για να σατιρίσει τη στενότητα πνεύματος, τη ματαιοδοξία και τη μικροπρέπεια της επαρχιακής ρωσικής κοινωνίας.
Η αρχική ιστορία εκτυλίσσεται σε μια μικρή κωμόπολη, όπου ζουν δύο γείτονες, ο Ιβάν Ιβάνοβιτς και ο Ιβάν Νικιφόροβιτς. Είναι καλοί φίλοι, αξιοσέβαστοι πολίτες, άνθρωποι φιλήσυχοι και περήφανοι μικροαστοί. Μια ασήμαντη αφορμή γίνεται η αιτία να τσακωθούν άγρια και να διακόψουν κάθε σχέση. Από εκεί ξεκινά μια αλυσίδα γελοίων, γκροτέσκο, εκδικητικών και πεισματικών ενεργειών, παρουσιασμένων με χιούμορ, ειρωνεία και με μια μικρή μελαγχολία για την αδυναμία των ανθρώπων να συνεννοηθούν και να τα βρουν μεταξύ τους.
Στο κείμενο που επιμελήθηκαν οι Σωτήρης Ρουμελιώτης και Γιάννης Αποσκίτης η δράση παραμένει τυπικά μόνο σε κάποια κωμόπολη του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, καθώς με διάφορα σκηνοθετικά ευρήματα μεταφέρεται στο τώρα και εναρμονίζεται με την ασυνεννοησία, την παραδοξότητα και τον παραλογισμό του καιρού μας. Με φόντο τη Ρωσία του 19ου αιώνα και χαλί την Ελλάδα του σήμερα, τρεις ηθοποιοί ακροβατούν ανάμεσα στη σατιρική ιστορία του Γκόγκολ κι ένα τηλεοπτικό πάνελ της μεσημεριανής ζώνης, για να καυτηριάσουν την «κουλτούρα της ακύρωσης», τον κανιβαλισμό των μίντια, την αποθέωση του τίποτα και την έλλειψη νοήματος αλλά και αξιών.
Όταν λοιπόν οι δύο Ιβάν τσακώνονται για έναν εντελώς ανόητο λόγο, ξεκινάει ένας αλλοπρόσαλλος καβγάς που από προσωπική διαμάχη καταλήγει πρώτο θέμα, όχι στο χωριό, αλλά στα τηλεοπτικά πάνελ. Σε μια μάχη μέχρι τελικής πτώσης, όπου θα αποδειχθεί για άλλη μια φορά ότι η βλακεία είναι αήττητη και ότι ο πόλεμος μαζί της είναι χαμένος προ πολλού.
Η άποψή μας: Πανέξυπνο, διορατικό και δηκτικό, το έργο ευτυχεί να υπηρετείται από τρεις thirty something πρωταγωνιστές που προσφέρουν αβίαστα το γέλιο, υποδυόμενοι διαφορετικούς ρόλους, διατρέχοντας εποχές και καταστάσεις με απίστευτη άνεση. Την ίδια στιγμή, τόσο το κείμενο όσο και η σκηνοθεσία πετυχαίνουν να αναδείξουν μια άβολη αλλά υπαρκτή αλήθεια: Την εποχή των social media η Τηλεόραση (αναφορά στα πρωϊνάδικα και στις μεσημεριανές εκπομπές) παρά τη θρυλούμενη παρακμή της εξακολουθεί να διογκώνει, να διαστρεβλώνει, να αποπροσανατολίζει, αλλά και να ρίχνει νερό στο «μύλο» του κάθε ψηφιακού αλγόριθμου / μέσου, τροφοδοτώντας έναν φαύλο κύκλο ανοησίας.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο – Δραματουργία: Σωτήρης Ρουμελιώτης – Γιάννης Αποσκίτης
Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Σωτήρης Ρουμελιώτης
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Ευαγγελία Κιρκινέ
Μουσική: Γιώργος Χρυσικός
Βίντεο: Πέτρος Καλφαμανώλης
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας
Παίζουν: Μπάμπης Αλεφάντης, Λάμπρος Γραμματικός, Άγγελος-Προκόπιος Νεράντζης
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:15 & Κυριακή στις 20:00
Εισιτήρια εδώ
