Πολλά θα ακούσετε και πολλοί θα προσπαθήσουν να σας ξεγελάσουν. Το Zeitgeist σας δείχνει πώς να αποφύγετε τις παγίδες και σας μαθαίνει να ξεχωρίζετε τα πρωινά από τα μπαγιάτικα.
Δεν είναι πάντα εύκολο να βγάλετε λαβράκι, τα φρέσκα ψάρια όμως μιλάνε. Αρκεί να προσέξετε τα μάτια, το δέρμα, και τη μυρωδιά τους.
•Ανοίξτε τα βράγχια του ψαριού και μυρίστε το ή απλά φέρτε το στη μύτη σας. Το ψάρι που έχει αλιευθεί λίγες ώρες πριν («πρωινό») είναι άοσμο. Δύο μέρες μετά μυρίζει ψαρίλα, μυρωδιά που εντείνεται όσο περνούν οι μέρες, παρά τη συντήρησή του στον πάγο ή τα ψυγεία.
•Πιέστε τη σάρκα του και ελέγξτε αν επανέρχεται αμέσως. Πρέπει να μην είναι ζαρωμένο και να επιστρέφει μόλις κάποιος το πιέσει ελαφρά, να έχει δηλαδή ελαστικότητα και να μην δημιουργούνται σε αυτό βαθουλώματα.
•Ελέγξτε τα μάτια του. Πρέπει να είναι καθαρά και διαυγή. Όχι θολά ή κοκκινισμένα, όπως των ανθρώπων μετά το ξενύχτι. Αλλιώς το ψάρι είναι ταλαιπωρημένο. Κοιτάξτε τις φωτογραφίες με τα μπαρμπούνια πόσο καθαρά είναι τα μάτια τους, όπως επίσης και με τα σκουμπριά στην γκαλερί πάνω για να καταλάβετε.
•Τα κατακόκκινα βράγχια -και όχι χρώματος σκούρου καφέ ή λευκού- είναι και αυτά δείγματα φρεσκάδας. Εξαίρεση αποτελούν τα λεγόμενα «παραγαδιάρικα» ψάρια που λόγω της ομώνυμης τεχνικής μπορεί να παραμείνουν στο αγκίστρι για ώρες και έτσι τα βράγχια να χάσουν το κόκκινο χρώμα τους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι έχουν χάσει και τη φρεσκάδα τους.
