Μόλις ένας θάνατος έχει καταγραφεί από covid-19 μετά από έναν χρόνο πανδημίας στο ασιατικό βασίλειο του «δράκου του κεραυνού» και στην τελευταία γνωστή ουτοπία του πλανήτη.
Στη Νότια Ασία, το Μπουτάν είναι πρώτο κράτος στην κατάταξη ως προς την οικονομική ελευθερία, στην ευκολία της δημιουργίας επιχειρήσεων και στην ειρήνη. Έχει το δεύτερο μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα σε όλη την περιοχή και είναι η χώρα με το μικρότερο δείκτη διαφθοράς, ενώ βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις της λίστας των πιο ευτυχισμένων χωρών του πλανήτη. Ισως λόγω αυτών κατάφερε να θέσει αμέσως σε έλεγχο την εξάπλωση του κορωνοϊού μετρώντας μόνο μερικές εκατοντάδες μολύνσεις (αλλά εκατοντάδες χιλιάδες τεστ), κάτι δύσκολο αν σκεφτεί κάποιος ότι οι χώρες με τις οποίες συνορεύει «βράζουν» από τον κορωνοϊό -όπως λέει το τρομολάγνο δημοσιογραφικό κλισέ-, ενώ εξαρτάται απόλυτα από τον τουρισμό, που αναγκάστηκε να παύσει αυτήν την περίοδο.
Ανέγγιχτο, δυσπρόσιτο, απροσπέλαστο στον μαζικό τουρισμό (κάθε επισκέπτης καταβάλλει ημερήσιο παράβολο παραμονής περίπου 250 δολαρίων), σφηνωμένο στις νότιες πλαγιές των Ιμαλαΐων μέσα σε μια απόκρυφη, ήρεμη κοιλάδα, συνορεύει με την Κίνα και την Ινδία. Η γεωγραφική του θέση περιλαμβάνει θεόρατα βουνά καλυμμένα με αιώνιους πάγους -η ψηλότερη κορυφή, η Κούλα Κάνγκρι είναι 7.554 μέτρα. Νοτιότερα, οι οροσειρές είναι πολύ χαμηλότερες και φιλοξενούν ειδυλλιακά οροπέδια, ενώ μια σειρά ποταμών διατρέχουν τη χώρα ολούθε. Απέραντοι ορυζώνες, πυκνά δάση, τίγρεις και ελέφαντες αποτελούν τη σύνθεση μιας χλωρίδας και μιας πανίδας που απαιτεί μεγάλη κάρτα μνήμης στη φωτογραφική μηχανή. Το κλίμα στο Μπουτάν ποικίλλει, ανάλογα με το υψόμετρο, από υποτροπικό στο νότο, εύκρατο στα κεντρικά υψίπεδα και πολικό κλίμα στο βορρά. Εναλλάσσονται πέντε διακριτές εποχές: το καλοκαίρι, οι μουσώνες, το φθινόπωρο, ο χειμώνας και η άνοιξη.
Η φυσική ομορφιά είναι το ένα χαρακτηριστικό του βουδιστικού βασιλείου, μιας χώρας με έκταση 38.000 τ. χλμ. και πληθυσμό 756.000. Το άλλο είναι η ιδιότυπη ταυτότητά του, που ισορροπεί ανάμεσα στην τεχνολογία και το Κάρμα. Το Μπουτάν δεν υποκλίθηκε στην ανάπτυξη -πήρε από αυτήν μόνο ό,τι χρειαζόταν. Για παράδειγμα, υιοθέτησε τη σύγχρονη ιατρική και την κινητή τηλεφωνία, αλλά απαγόρευσε την πώληση καπνού.
Οι κάτοικοι φορούν το gho και το kira, τις παραδοσιακές ενδυμασίες. Στους τοίχους των σπιτιών, υπάρχουν ζωγραφισμένοι τεράστιοι φαλλοί, οι οποίοι διώχνουν μακριά το κακό μάτι. Στα dzong, φρουριακά κτίσματα που είναι διοικητικά κέντρα και βουδιστικοί ναοί, οι μοναχοί πληκτρολογούν αρχαία θρησκευτικά κείμενα σε υπολογιστές ή παίζουν μια ιερή μουσική με κύμβαλα και καμπάνες, ένα αληθινό spa για την ακοή.
Το Μπουτάν είναι το βασίλειο του trekking και της πεζοπορίας. Mια κλασική διαδρομή είναι από το Paro, την πόλη όπου βρίσκεται το διεθνές αεροδρόμιο, στο Τhimpu, την πρωτεύουσα. Κοιλάδες όπου τα παιδιά μαθαίνουν τοξοβολία, δάση πεύκης, ελάτης και ροδόδεντρων, κοπάδια θιβετιανών βοδιών, χιονισμένες βουνοκορφές, κατασκηνώσεις νομάδων περιμένουν να ανταμώσουν με τον αποφασισμένο οδοιπόρο.
Η διαμονή στο Μπουτάν είναι πανάκριβη για τους κοινούς θνητούς, αφού προσεγγίζει επίπεδα εξωτικών παραδείσων, πέρα από το δυσβάσταχτο ημερήσιο παράβολο για να πάρει κάποιος το διαμονητήριο. Ωστόσο, το Μπουτάν είναι ένα ταξίδι ζωής και μιας διαφορετικής αντίληψης για αυτή, μια σπάνια και μεταμορφωτική εμπειρία και για όσους το έχουν επισκεφτεί, ό,τι πιο κοντά στη μυθική χώρα της Shangri-La .
