Αν δεν εξελιχθούν σε σύντομο ανέκδοτο, αν δεν επιβεβαιωθούν οι απαισιόδοξες προβλέψεις για την έλευσή τους, αν η πανδημία μπει σε ύφεση, οι Βρετανοί θα μπορούσαν να είναι μια κάποια λύση για τον ελληνικό τουρισμό. Υπό τις προϋποθέσεις που αναλύει το Zeitgeist.
O
Βρετανός πολιτικός Χάρολντ Μακμίλλαν, η πρωθυπουργία του οποίου την περίοδο 1957-1963 πέρασε απαρατήρητη, συνήθιζε να λέει πως «Ο καλός διπλωμάτης θυμάται πάντα αυτό που πρέπει να ξεχνάει». Η Ελλάδα πρέπει να θυμηθεί να ξεχάσει το πώς διαχειρίστηκε το άνοιγμα του τουρισμού το 2020, μετά το lockdown λόγω της πανδημίας και να υποδεχτεί, μες την καλή χαρά, τα ταξιδιάρικα πουλιά που θα καταφτάσουν από τα βρετανικά νησιά το 2021. Βάρβαροι δεν είναι, είναι όμως μια κάποια λύση για τον ελληνικό τουρισμό.Στις 23 Φεβρουαρίου ο Βρετανός Πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον παρουσίασε τα τέσσερα στάδια της χαλάρωσης του lockdown που είχε επιβάλλει στη χώρα του. Στα τέλη Μαρτίου επέτρεψε τα εσωτερικά ταξίδια, στις 12 Απριλίου άνοιξε τους εξωτερικούς χώρους εστίασης με τις γνωστές εικόνες που είδαμε (και τις οποίες ζούμε εμείς τώρα με την επανεκκίνησή μας), στις 17 Μαΐου ανοίγει τα ξενοδοχεία και στις 21 Ιουνίου, το νωρίτερο πάντα, αρχίζει και πάλι το πάρτι της ζωής. Έχοντας καεί στο χυλό, ο Βρετανός πολιτικός διευκρίνισε ότι το πέρασμα από το ένα στάδιο στο άλλο θα γίνεται εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες και η πορεία της πανδημίας. Σε κάθε στάδιο θα εξετάζονται «data not dates» (δεδομένα, όχι ημερομηνίες), είπε στη συνέντευξη Τύπου.
Τις επόμενες εβδομάδες μετά τις ανακοινώσεις, οι ιστοσελίδες των ταξιδιωτικών γραφείων στο Ηνωμένο Βασίλειο δέχτηκαν επισκέψεις από εκατομμύρια ξετρελαμένους Βρετανούς που αναζητούσαν πακέτα διακοπών. Ήδη γνωρίζουμε το προς τα πού έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους οι Βρετανοί πολίτες για φέτος: Ισπανία, Ελλάδα και Τουρκία από εδώ, Μεξικό και Άγιος Δομίνικος από την άλλη πλευρά.
Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο χαμογελάει, η Ελλάδα κλαίει μέχρι δακρύων: πολιτικοί και δημοσιογράφοι, τουριστικοί πράκτορες και ξενοδόχοι στην Ελλάδα έσπευσαν να ερμηνεύσουν τις εξελίξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και να εκτιμήσουν το τι μπορεί να σημαίνουν για τον ελληνικό τουρισμό. Συμπέρασμα: η Αγγλία καλείται κι αυτό το καλοκαίρι να δώσει το φιλί της ζωής στον χειμαζόμενο ελληνικό τουρισμό. Ωστόσο, η πιο πρόσφατη εξέλιξη από το μέτωπο του τουρισμού κι ειδικά την υπόθεση «Βρετανός τουρίστας», είναι δυστυχώς αρνητική: Η Ελλάδα παραμένει στην ριψοκίνδυνη πορτοκαλί ζώνη και η έλευση των Βρετανών θα καθυστερήσει. Θα προηγηθούν -ως φαίνεται- οι Ισραηλινοί, ίσως και οι Κύπριοι τουρίστες, αλλά το βαρόμετρο θα είναι οι νησιώτες από τη Γηραιά Αλβιόνα που με τη φασαρία και το πλήθος τους (κι όχι τόσο με τα χρήματά τους) θα ξυπνήσουν τον κοιμώμενο γίγαντα του ελληνικού τουρισμού.
Τι θα πρέπει όμως να θυμηθούμε να ξεχάσουμε ως χώρα; Τα λάθη που κάναμε πέρυσι στον έλεγχο στις πύλες εισόδου, λάθη που επέτρεψαν την αναζωπύρωση του κορωνοϊού το φθινόπωρο του 2020. Το κρυφτούλι δημόσιων λειτουργών και τοπαρχών στην ελληνική Περιφέρεια το καλοκαίρι του 2020 όπου κανείς δεν ήταν υπεύθυνος να ενημερώσει, να λάβει αποφάσεις, να ελέγξει την τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων, να επιβάλλει πρόστιμα για τις παραβιάσεις στα καταστήματα και καταλύματα κ.ά. Την απουσία εναλλακτικών λύσεων όταν προέκυπτε πρόβλημα, την απουσία ξενοδοχείων φιλοξενίας των νοσούντων σε ορισμένους προορισμούς που μόνο ως εκ θαύματος δεν κοκκίνισαν κ.ά. Αυτά θυμάται ο Τζόνσον και κρατάει την πόρτα προς την Ελλάδα κλειστή.
Experientia docet, έλεγαν οι Ρωμαίοι. «Η εμπειρία διδάσκει» λοιπόν και για να μην γίνει φέτος το Βρετανός τουρίστας ένα σύντομο, κακόγουστο αλλά κυρίως τοξικό ανέκδοτο, η χώρα θα πρέπει να κοιτάξει πρώτα τα δικά της χρονοδιαγράμματα όσο αφορά την πρόοδο του εμβολιασμού, το άνοιγμα αεροδρομίων, ξενοδοχείων και προορισμών και τη θωράκιση των νησιών μας. Και μετά, ας ανοίξει την πόρτα κι ας υποδεχτεί τους Βρετανούς.
