Διαβάσαμε τις «Επιστολές» του ιδρυτή της Amazon, όπου βρίσκονται όλα εκείνα που έφεραν τον Μπέζος στην κορυφή του κόσμου, αλλά και οι 14 αρχές ανάπτυξης, για τις οποίες ουδέποτε μίλησε ξεκάθαρα…
Ο Τζεφ Μπέζος (Jeff Bezos) δεν χρειάζεται συστάσεις. Ολόκληρος ο πλανήτης παρακολουθεί τις επιχειρηματικές του πρακτικές, τις καινοτομίες και την επαναστατική προσέγγιση στη διαχείριση κινδύνου, αλλά και την προσωπική του ζωή, καθώς το διαζύγιό του και οι πιπεράτες αποκαλύψεις για την ερωτική του ζωή, φώτισαν λίγο περισσότερο έναν από τους πιο χαρισματικούς αλλά και αμφιλεγόμενους μάνατζερ των τελευταίων δύο δεκαετιών (ξεκίνησε το 1994). Παράλληλα, όμως, συσκότισαν κάπως την εικόνα του, καθώς και τις αντιλήψεις που έχει το κοινό για αυτόν, τόσο το γενικό όσο και το ειδικό κοινό.
Διαβάζοντας τις «επιστολές» του («letters» είναι όντως η λέξη που χρησιμοποιείται στην αρχική αγγλόφωνη έκδοση) στα ελληνικά, σε μια προσεγμένη έκδοση από τον Κάκτο, αντιλαμβανόμαστε πλήρως την αχλή που περιβάλλει αυτόν τον σύγχρονο γκουρού της ηγεσίας, του μάνατζμεντ, του μάρκετινγκ, της διαχείρισης ανθρώπινων, υλικών και άυλων πόρων. Διότι, οι «14 αρχές που προτείνει για να αναπτύξετε την επιχείρησή σας σαν την Άμαζον» είναι καταδικασμένες να προκαλέσουν ενθουσιασμό, θυμό αλλά και απορίες. Για παράδειγμα, μπορεί όλοι να συμφωνούμε ότι ταχεία λήψη αποφάσεων και η απλοποίηση της πολυπλοκότητας είναι και θεμιτές ενέργειες και κατά βάση αποτελεσματικές, όμως ακούγεται τουλάχιστον εξουθενωτικό να ζητάμε από τους εργαζόμενους να νιώθουν και να εργάζονται «κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη μέρα», και ελαφρώς αμήχανο να τους ενθαρρύνουμε «να αποτύχουν για να μάθουν». Αλλά αυτά είναι για τον απολογισμό.
Πριν φτάσουμε σε αυτόν, έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς δούλεψε ο συγγραφέας του βιβλίου, Στιβ Άντερσον, ένας επαγγελματίας ομιλητής συνεδρίων και σύμβουλος επιχειρήσεων με πάνω από 350 χιλιάδες ακολούθους στο Linkedin. Ουσιαστικά πήρε τις επιστολές του Μπέζος προς τους μετόχους της Amazon, τις ανέλυσε, τις ερμήνευσε και τις αποτύπωσε σε 14 αναπτυξιακές αρχές, που σύμφωνα με τον συγγραφέα είναι το κλειδί της επιτυχίας του. Αρχές σαν αυτές «Εμμονή με τους πελάτες», «Προαγωγή της νοοτροπίας της ιδιοκτησίας», που αν και ποτέ δεν εξέφρασε έτσι ο Μπέζος (ως αρχές), ο συγγραφέας θεωρεί ότι βρίσκονταν εκεί, κρυμμένες σε κοινή θέα. Ο Άντερσον δεν θεωρεί ότι ο Μπέζος είναι τέλειος ούτε επίσης η Amazon η τέλεια εταιρεία, ωστόσο, το γεγονός ότι έχει ξεπεράσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε πωλήσεις αρκεί για να πρέπει να μελετήσουμε το πώς αυτό επετεύχθη.
Ουσιαστικά, λοιπόν, οι επιστολές του «Μεσσία» Τζεφ είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπει κάποιος στο μυαλό του Μπέζος, στον τρόπο που εξαρχής σκεφτόταν, στις πρακτικές και στις μεθόδους του. Αυτό μερικές φορές είναι συναρπαστικό, άλλοτε τρομακτικό. Ο αναγνώστης -αν έχει τη δύναμη και την ευχέρεια- μπορεί να προσπαθήσει να εισαγάγει αυτές τις αρχές στη δική του επιχείρηση, στο δικό του τμήμα, με το βιβλίο να του δίνει όλα τα μέσα για να το κάνει. Στην κατανόηση βοηθάει η ξεκάθαρη οργάνωση της ύλης, οι συνόψεις, η εφαρμογή των όσων κομίζει το κάθε κεφάλαιο εν είδη ερωτήσεων, αλλά και τα παραδείγματα μέσα από τις επιχειρηματικές ενέργειες – ορόσημα του Μπέζος και της Άμαζον, τεράστιες επιτυχίες αλλά και παταγώδεις αποτυχίες. Τα στοιχεία αυτά το καθιστούν ένα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα, που θα βρουν ιδιαίτερα ενδιαφέρον οι άνθρωποι των επιχειρήσεων, σε κάθε βαθμίδα διοίκησης. Με μια υποσημείωση: Ο υποψιασμένος αναγνώστης θα μπορέσει να ξεχωρίσει τι είναι και τι δεν είναι εφαρμόσιμο, θα μετρήσει τις δυνάμεις του και ενδέχεται να νιώσει, όπως εμείς: από την αρχική άρνηση στην πλήρη αποδοχή ότι ο δρόμος του Μπέζος, ακόμη κι αν δεν ταιριάζει σε όλους και ακόμη κι αν δεν είναι ο μόνος δρόμος επιτυχίας στο μοντέρνο επιχειρηματικό περιβάλλον, είναι ένας αποτελεσματικός, ευρηματικός, ανατρεπτικός και ριζοσπαστικός τρόπος προς την επιχειρηματική επιτυχία.
