Όλοι γνωρίζουν τον πιο σημαντικό εκπρόσωπο της pop art. Μία νέα έκθεση είναι αφιερωμένη στα άγνωστα χρόνια της πρώτης του νιότης, πριν γίνει διάσημος και πριν το 1960.
Ίσως κανείς άλλος καλλιτέχνης δεν αγάπησε τους άλλους δημιουργούς όσο ο Roy Lichtenstein. Μελέτησε καλλιτέχνες, Σχολές και κινήματα αναπαράγοντας έργα που μοιάζουν ή εμπνέονται από αυτά. Aπίθανα εργατικός -αρκεί να σημειώσουμε ότι το Ίδρυμα Roy Lichtenstein στη Νέα Υόρκη έχει καταγράψει πάνω από 5.000 πίνακες, σχέδια, σπουδές, γλυπτά και αντικείμενα- ο εικαστικός συνήθιζε να δουλεύει παράλληλα δύο και τρία έργα, ώστε σε περίπτωση που βρισκόταν σε αδιέξοδο με το ένα, να συνεχίσει με το άλλο. Ήταν η μητέρα του που εμφύσησε την αγάπη για την Τέχνη, αφού συνήθιζε να συνοδεύει εκείνον και την αδερφή του σε μουσεία, συναυλίες και καθετί αξιόλογο που συνέβαινε στη Νέα Υόρκη. Έτσι, ο Roy ζωγράφιζε και φιλοτεχνούσε γλυπτά ήδη από την εφηβεία του ενώ έπαιζε κλαρινέτο και πιάνο, λάτρευε, δε, την τζαζ.
Σημαντικός σταθμός στην πορεία του στάθηκε η έκθεση στη γκαλερί Castelli το 1962 που παρουσίασε για πρώτη φορά τα pop art έργα του Lichtenstein. Η πηγή της έμπνευσης του; Φιγούρες και μοτίβα των εφαρμοσμένων τεχνών και της διαφήμισης τα οποία τότε, σόκαραν κοινό και κριτικούς. Εκρηκτικά χρώματα, τελείες, ενέργεια, φωτεινότητα, τόλμη γίνονται συνώνυμα της υπογραφής του, ακόμη κι όταν στη συνέχεια πειραματίστηκε με άλλες θεματικές και τεχνικές. Τόσο αγαπάνε, δε, οι συλλέκτες τα έργα του που το 2015 η Tate Modern δυσκολεύτηκε να δανειστεί πίνακες, αφού φωλιάζουν ακόμα και στις κρεβατοκάμαρες των ιδιοκτητών. Το αποτέλεσμα ήταν μια εκπληκτική αναδρομική έκθεση που φωτίζει κάθε πλευρά του πολυσχιδούς έργου του. Αλλά αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά.
Τώρα, το Columbus Museum of Art στο Οχάιο ετοιμάζει μια μεγάλη έκθεση πάνω στο πρώιμο έργο του καλλιτέχνη, δηλαδή ανάμεσα στα έτη 1948 – 1960 και σε μια πολιτεία που σπούδασε και δημιούργησε την πρώτη του καλλιτεχνική λεία. Οι σπουδές του καλλιτέχνη διακόπηκαν όταν υπηρέτησε στον στρατό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μια εμπειρία που του επέτρεψε επίσης να δει από κοντά τον πλούτο της ευρωπαϊκής τέχνης. Αφού επέστρεψε στο Οχάιο, ο Λίχτενσταϊν συνέθεσε γρήγορα ένα μοντέρνα στυλ τέχνης για να δημιουργήσει ένα καινοτόμο και εξατομικευμένο σύνολο έργων.
Η έκθεση επικεντρώνει σε μια συγκεκριμένη πτυχή του έργου του παρουσιάζοντας στο κοινό έναν καλλιτέχνη με οξεία παρατηρητικότητα κι έναν άνθρωπο που δοκιμάστηκε σε πολλά είδη και σπουδές πριν διαμορφώσει το στιλ του. Συγκεκριμένα, πριν από το 1960, η τέχνη του Lichtenstein ήταν γεμάτη με χιούμορ και με θέματα που θα γίνονταν συνώνυμα με την μετέπειτα καριέρα του. Δανείστηκε από την προηγούμενη τέχνη και έδειξε άπληστο ενδιαφέρον για τη λαϊκή κουλτούρα, συμπεριλαμβανομένων των παραμυθιών, της καρικατούρας, της λαϊκής και της παιδικής τέχνης. Βασίστηκε επίσης σε διάφορες μορφές της Americana, όπως πίνακες ζωγραφικής του 19ου αιώνα, καθώς και στους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων Bugs Bunny, Donald Duck και Mickey Mouse. Αυτές και άλλες δημόσιες εμπνεύσεις είναι οι ουσιαστικές αλλά ελάχιστα γνωστές για τις μεταγενέστερες προσαρμογές του καλλιτέχνη στη δημοφιλή κουλτούρα από κόμικς, διαφημίσεις και εφημερίδες.
