Ο ταλαντούχος stand up comedian μιλάει για το προνόμιο του να ζεις σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, για τις κόκκινες γραμμές της σάτιρας και του χιούμορ, αλλά και για τη νέα γενιά που εκπροσωπεί.
Αφού δοκίμασε τα κείμενά του με επιτυχία σε μπαράκια, καφέ, open mic και φεστιβάλ, o 28χρονος stand up comedian ανεβαίνει κάθε Παρασκευή στη σκηνή του θεάτρου Άβατον, με την πρώτη του ολοκληρωμένη και σόλο παράσταση. Ο τίτλος της είναι «Είμαι Βιγκαν» και σε αυτή διακωμωδεί τις τραγικές καταστάσεις που πέρασε ως παιδί, έφηβος, ενήλικας, και που ακολουθώντας τη μαθηματική ακολουθία θα περάσει και σαν γέρος. Γεγονότα που τον σημάδεψαν και τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα: Ένας πολύ ξεχωριστός, φωτεινός, γεμάτος χιούμορ νέος άνθρωπος. Και βίγκαν, φυσικά.
Ποια ήταν η μεγαλύτερή σου επιρροή στο να κάνεις αυτό που κάνεις; Πότε είπες, αυτό ακριβώς θέλω να κάνω; Γενικά, ποιοι συνάδελφοί σου σε έχουν επηρεάσει και από ποιους έχει αντιγράψει/δανειστεί πράγματα;
Από μικρός αγαπούσα την κωμωδία και πάντα προσπαθούσα να κάνω τον άλλο να γελάει αλλά δεν υπάρχει καθόλου στο μυαλό μου η συγκεκριμένη στιγμή που είπα «τώρα θα κάνω σταντ απ». Λες κι απλά, άρχισα να το κάνω χωρίς να αναλύσω τις σκέψεις μου. Κάποιοι λένε πως στη σκηνή τούς θυμίζω ρομπότ. Πράγματι, νιώθω λες και μια μέρα απλά κάποιος ενεργοποίησε στις ρυθμίσεις μου το «κάνε σταντ απ». Μου αρέσει να βλέπω πολύ ελληνικό σταντ απ αλλά πλέον προσπαθώ να μην επηρεάζομαι τόσο, για να έχω το δικό μου στυλ στην σκηνή.
Στην παράστασή σου ασχολείσαι (και) με τη σουρεάλ ελληνική πραγματικότητα. Φαίνεται να είναι πραγματικά ανεξάντλητη. Σίγουρα σου δίνει τροφή, αλλά αρκεί αυτό; Σε ικανοποιεί το ότι παρ’ όλες τις δυσκολίες τουλάχιστον δεν πλήττουμε; Και τι σε κάνει να αισιοδοξείς μέσα σε όλο αυτό το χάος;
Η Ελλάδα είναι φοβερή χώρα αν είσαι κωμικός. Πραγματικά δεν έχω κάτσει μία φορά να γράψω και να νιώσω πως δεν έχω έμπνευση. Με κάνει να αισιοδοξώ πως έχω βρει αυτό που αγαπάω, οπότε είμαι καλά και με λίγα χρήματα. Γενικά σαν χώρα η αλήθεια είναι πως δεν νιώθω καμία αισιοδοξία. Ειδικά όταν ταξιδεύω σε χώρες που έχουν την ίδια ή χειρότερη οικονομία από εμάς και είναι σε όλα πιο οργανωμένες.
Πλάκα, χιούμορ, χαβαλές, σαρκασμός. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βγάλεις γέλιο και να κάνεις τον κόσμο να γελάσει. Τι εσύ δεν θα χρησιμοποιούσες με τίποτα και ποτέ (και για ποιους λόγους) ακόμη και αν ήξερες ότι το κοινό θα λυνόταν στα γέλια;
Πέρα από τα αυτονόητα (σεξιστικά, ρατσιστικά, ομοφοβικά αστεία) δεν θα χρησιμοποιούσα κείμενα που έχω στα βίντεό μου. Αυτός που έρχεται στην παράστασή μου θέλω να ακούσει κείμενα που δεν έχει ξανακούσει. Δυστυχώς είναι ένα φαινόμενο που βλέπουμε συχνά, να επαναλαμβάνουν αστεία από βίντεο που έχουν ανεβάσει ή ακόμα και από παλιότερες μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις. Εμένα αυτό μου φαίνεται σαν αρπαχτή.
Ανήκω σε μια γενιά διαφορετική από τη δική σου. Εγώ στη Generation X, εσύ στους Millennials. Νομίζω πέφτει λίγο κράξιμο εναντίον μας! Για ποια πράγματα η γενιά σου κατηγορεί τη δική μου και τι είναι αυτά που σε ενοχλούν σε εμάς; Τι μας χωρίζει;
Βλέπουμε πολύ λίγα παιδιά να μπορούν να συνεννοηθούν με τους γονείς τους, και να ανυπομονούν να νοικιάσουν μόνοι τους σπίτι μήπως ηρεμήσουν. Δεν συνεννοούμαστε εύκολα πιστεύω και έχουμε και πολύ διαφορετικές απόψεις στα περισσότερα πράγματα. Κι έτσι, οι σχέσεις γονιού – παιδιού που καταφέρνουν να είναι και φίλοι μου φαίνονται ακόμη πιο αξιοθαύμαστες.
Και εσείς, όμως βρε παιδί μου, πολύ ατομικισμός και ψυχρότητα. Σαν να μην έχετε τίποτα να δώσετε, μόνο να πάρετε. Σχέσεις δεν κάνετε εύκολα και όταν κάνετε, χωρίζετε πολύ εύκολα. Thank you next…Εμείς ήμασταν πολύ πιο ανεκτικοί σε κάποια πράγματα και είχαμε υπομονή. Τι έχεις να πεις;
Δεν ξέρω αν ήσασταν πιο ανεκτικοί από αγάπη ή απλά γιατί ο κάθε άνθρωπος είχε λιγότερες επιλογές τότε. Δεν το βλέπω τόσο αυτό που λες για τον ατομικισμό και την ψυχρότητα. Βλέπουμε πως π.χ. κινήματα όπως ο βιγκανισμός, που προάγει το να νοιάζεσαι για όλους, συνεχώς αυξάνεται σε μέγεθος. Και το να χωρίζει κάποιος εύκολα, καλό το βρίσκω. Να βρεις αυτόν που πραγματικά σου ταιριάζει.
Και με τον βιγκανισμό, όμως, διαπιστώνω πολύ επίκριση προς τους παμφάγους. Ως και μίσος κάποιες φορές. Πού πιστεύεις ότι βρίσκεται η ισορροπία ανάμεσα στο δικαίωμα και στην υποχρέωση στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Πιστεύω πως όσο προχωράει η τεχνολογία κάποια στιγμή όλοι θα τρώμε «βίγκαν» κρέας και δεν θα υπάρχει λόγος να εκτρέφουμε ζώα γιατί το τεχνητό κρέας θα έχει την ίδια γεύση και θα είναι και φθηνότερο. Αλλά αυτή τη στιγμή ακόμα και να μειώσει κάποιος το κρέας όσο μπορεί, θα έπρεπε να τον επιβραβεύουμε και να μην του κάνουμε επίθεση.
Ένας stand up comedian πόσο αστείος είναι στην καθημερινότητά του; Νιώθεις ώρες – ώρες αυτή τη θλίψη που λένε ότι κατατρέχει τους κωμικούς;
Λένε πως κάποιος στη ζωή μπορεί να φαίνεται πολύ σοβαρός και στη σκηνή να είναι πολύ αστείος. Εγώ μέχρι τώρα έχω δει πως οι καλοί stand up comedians είναι όντως και στην καθημερινότητά τους αστείοι. Μάλιστα θα έλεγα πως πάει και αναλογικά. Όσο πιο αστείος στη σκηνή τόσο πιο αστείος και στη ζωή. Όχι, εγώ δε νιώθω θλίψη γιατί μου δίνει πολύ χαρά το να ασχολούμαι καθημερινά με το σταντ απ. Αρχίζω να νιώθω θλίψη μόνο αν δεν κάνω τα πράγματα που έπρεπε να κάνω για το σταντ απ μέσα στη μέρα μου.
Info: Θέατρο Άβατον, Ευπατριδών 3, Κεραμεικός.
Επόμενες παραστάσεις: Παρασκευή 13 & 20 Μαΐου
Εισιτήριο: 10€
Ακολουθήστε το zeitgeist.gr για να ενημερώνεστε πρώτοι για νέα θέματα και να στηρίξετε την ποιοτική δημοσιογραφία. Ένα like στο banner που βλέπετε κάτω αρκεί!
