Μια πολύ ενδιαφέρουσα αυτοέκδοση που διηγείται άγνωστες σελίδες της Νέας Ιωνίας και των ανθρώπων της, με μαρτυρίες, ντοκουμέντα, λόγια και εικόνες.
Το βιβλίο «Ο Ταύρος του Μάντσεστερ», του δημοσιογράφου Κώστα Χαλέμου, έχει για θέμα του την «Κλωστοϋφαντουργία Μουταλάσκη», ένα εργοστάσιο της Νέας Ιωνίας, που ιδρύθηκε το 1927 από Καππαδόκες επιχειρηματίες και, στη διάρκεια της 70χρονης περίπου λειτουργίας της, έθρεψε χιλιάδες ανθρώπους, πρόσφυγες του 1922 στα πρώτα χρόνια, εργάτες από όλη την Ελλάδα στα κατοπινά. Ωστόσο ο «Ταύρος του Μάντσεστερ» δεν είναι μόνο ένα βιβλίο για τη διαδρομή ενός εργοστασίου ή έστω για την εξέλιξη της κλωστοϋφαντουργίας στη χώρα μας. Είναι η Ιστορία 70 και πλέον χρόνων της Νέας Ιωνίας και των ανθρώπων της.
Ο Κώστας Χαλέμος έχει εκδώσει 5 βιβλία. Όλα τους είναι εμπνευσμένα από σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Νέα Ιωνία: Το ταξίδι του Ίκαρου, Βάρδα Βουλιαμέντο, Σαν Πουλιά τα τουφεκάν, Το Νο 32733 – η Οδύσσεια ενός ομήρου και τελευταίο, Ο Ταύρος του Μάντσεστερ.
Στο βιβλίο «Ο Ταύρος του Μάντσεστερ» πρωταγωνιστής είναι ο αργαλειός. «Αργαλειός» είναι ο υφαντικός ιστός. Μεταφορικά όμως σημαίνει και πολυτάραχη ζωή. «Αργαλειός έγινε η ζωή του!» λένε για κάποιον που πέρασε μεγάλες μπόρες. Έτσι πολυτάραχη ήταν η ζωή της «Μουταλάσκη» και των ανθρώπων της, ιδιοκτητών και εργατών. Δεν γινόταν αλλιώς, αφού κι αυτοί σε ταραγμένες εποχές έζησαν και πέθαναν.
Το πρώτο μέρος του «Ταύρου του Μάντσεστερ», που κυκλοφόρησε το 2020, περιγράφει τη δύσκολη ζωή, το μόχθο, τις χαρές, τις λύπες, τις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζομένων από το 1927 μέχρι το 1950. Το δεύτερο μέρος, που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες, καλύπτει το χρονικό διάστημα από το 1950 μέχρι το 1992 που ήταν χρόνια ανάπτυξης κι ευημερίας αλλά και χρόνια βουής κι αντάρας.
Ο τίτλος του βιβλίου προέρχεται από το έμβλημα της εταιρίας, τον περίφημο ταύρο που βρέθηκε στο αρχαίο κοιμητήριο του Κεραμεικού και παραπέμπει στη μεγαλύτερη οροσειρά της Μικράς Ασίας η οποία ρίχνει τη σκιά της στην Καππαδοκία και δεύτερον από το προσωνύμιο «Μάντσεστερ της Ελλάδας» που είχαν προσδώσει στη Νέα Ιωνία στα χρόνια μετά τον Πόλεμο, επειδή εκεί χτυπούσε η καρδιά της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας.
Περιδιαβάζοντας τις 376 σελίδες του δεύτερου βιβλίου ο αναγνώστης συναντά 60 φωτογραφίες, 335 μαρτυρίες, 620 ονόματα καθώς και δεκάδες γεγονότα και βιώματα απλών ανθρώπων που «υφαίνουν» τον καμβά της ιστορίας με την ίδια τέχνη που γενιές και γενιές εργαζομένων δούλευαν το περίφημο κάμποτ της «Μουταλάσκη».
