Σχόλια και εντυπώσεις από το εμβληματικό έργο της παγκόσμιας δραματουργίας που αξίζει να δεις μια φορά στη ζωή σου και ανεβαίνει αυτήν την περίοδο στο θέατρο Πόλη.
Ο «Βόυτσεκ» αποτελεί αναμφίβολα σημαντικό σταθμό στην καριέρα του έμπειρου σκηνοθέτη Σταύρου Τσακίρη, που έχει εκφραστεί πολλές φορές για τη σημασία του έργου στο θεατρικό γίγνεσθαι αλλά και στη σύγχρονη σκέψη. Έξι χρόνια από τότε που το πρωτοανέβασε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, αναμετράται και πάλι με το έργο του Γκέοργκ Μπύχνερ, του Γερμανού δραματουργού και συγγραφέα που έζησε μόλις 24 χρόνια και πέθανε από τύφο το 1837, αλλά άφησε ένα αριστούργημα. Τολμηρό για την εποχή του έργο, ημιτελές και ζοφερό, πολυεπίπεδο, σκοτεινό αλλά και κρυστάλλινο σε πολλές περιπτώσεις οφείλει τη διαχρονικότητα στον τρόπο που αναλύει, με χειρουργική ακρίβεια, φαινόμενα όπως η αλλοτρίωση και η κακοποίηση, με φόντο τους φορείς εξουσίας (Στρατός, Επιστήμη, Θρησκεία) που κρατούν τους ανθρώπους καθηλωμένους υπαγορεύοντας νοοτροπίες και δίνοντας διαταγές. Ο Τσακίρης βάζει τις μεταφράσεις των χειρογράφων του Βόυτσεκ (βελούδινη απόδοση από τον Αντώνη Γαλέο) σε μια δραματουργική σειρά, ανασυσταίνει τα γεγονότα κοιτάζοντας και την αληθινή ιστορία, μέσα από τα πρακτικά της δίκης του στρατιώτη που σκότωσε τη γυναίκα του επειδή τον απατούσε για να εξασφαλίζει τα προς το ζην.
Πρόκειται για μια συνολικά καλή παράσταση που αναπτύσσεται ισόρροπα, με μοντέρνες μινιμαλιστικές φόρμες, και υπηρετείται από ένα εξαιρετικό καστ. Ο αντιήρωας Βόυτσεκ (Ιωάννης Παπαζήσης) βιώνει τη βαναυσότητα και τον εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης στο στρατόπεδο όπου ζει και υπηρετεί, είναι ένα πρόσωπο που άγεται και φέρεται, έρμαιο του λοχαγού (Ιάσων Παπαματθαίου), του γιατρού – ερευνητή (Αργύρη Αγγέλου), αλλά και θύμα της ατυχίας του να γεννηθεί φτωχός. Σε μια κρίση παράνοιας η θρυμματισμένη ύπαρξή του σκοτώνει ό,τι πολυτιμότερο έχει -τη γυναίκα που αγαπά- (Βασιλική Τρουφάκου). Μεταξύ προσωπικού και κοινωνικού, ο Ιωάννης Παπαζήσης σκιαγραφεί με άνεση τα ψυχολογικά αδιέξοδα του Βόυτσεκ, αποδίδοντας την ανερμάτιστη και τραγική φιγούρα που καταλαβαίνει ότι η τράπουλα είναι σημαδεμένη και αντιδρά σπασμωδικά, πλήττοντας τον ίδιο του τον εαυτό. Πλάι του η Βασιλική Τρουφάκου, παγερή και συνειδητοποιημένη, κάνει αυτό που κάνει γιατί έτσι πρέπει να γίνει, χαρίζοντας μας ανεπαίσθητες ρομαντικές στιγμές ώσπου να αποδεχτεί τη μοίρα της. Απόλυτα πειστικός ο Ιάσων Παπαματθαίου στο ρόλο του μιλιταριστή λοχαγού, ενώ ο Αργύρης Αγγέλου ενδύθηκε την επιστημονική αλαζονεία με το κατάλληλο -αλάθητο και ειρωνικό- πνεύμα. Μαζί τους στη σκηνή ο Ορφέας Παπαδόπουλος ως ένας πιο πλαισιωμένος στρατιώτης σε σχέση με τον Βόυτσεκ, αλλά και η Ηρώ που με το πιάνο της ντύνει ζωντανά τις σκηνές και με τα τραγούδια του Μίνωα Μάτσα σε στίχους Σοφίας Καψούρου συνδέει τις πράξεις και συνοψίζει, σχολιάζει και αποφορτίζει.
Info
Βόυτσεκ, του Γκέοργκ Μπύχνερ
Θέατρο Πόλη (Φώκαιας 4, 211-1828900)
Διασκευή κειμένου – Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Μουσική – Τραγούδια: Μίνως Μάτσας
Σκηνικά – Κοστούμια – Flash Animations: Αλέξανδρος Ψυχούλης
Παραστάσεις: Τετάρτη 19:30, Πέμπτη 20:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 18:00 & 21:00, Κυριακή 19:00
Διάρκεια: 120’
Εισιτήρια: Από 15€ – Κλείστε τα εδώ
Δείτε όλες τις θεατρικές κριτικές μας εδώ
Ακολουθήστε το zeitgeist.gr στο facebook για να ενημερώνεστε πρώτοι για τα νέα θέματα και να στηρίξετε την ποιοτική δημοσιογραφία, πατώντας like στο facebook banner που βλέπετε κάτω ή πάνω δεξιά.
