Η ανταποκρίτρια μας στη Βρετανία έκανε αυτοψία στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, που βρίσκεται αυτήν την περίοδο στο επίκεντρο των φοιτητικών διαμαρτυριών για το μακελειό στη Γάζα. Ένα αποκλειστικό ρεπορτάζ με στοιχεία και φωτογραφίες.
Το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ (UoB) έχει τεθεί υπό αυστηρό έλεγχο από τους φοιτητές του, τους καθηγητές, τις κοινότητες και τις συμμαχικές οργανώσεις του με την κατηγορία της συνενοχής του στη γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων. Οι «Friends of Palestine Society», μαζί με άλλες ομάδες φοιτητών και καθηγητών, ζητάνε από το Πανεπιστήμιο να τερματίσει τις συμμαχίες του με οργανώσεις που υποστηρίζουν το ισραηλινό κράτος, το οποίο κατηγορούν ότι διαπράττει γενοκτονία κατά των Παλαιστινίων στην Γάζα.
Σε ανοιχτή επιστολή που απευθυνόταν στον Αντιπρύτανη Άνταμ Τίκελ, η κοινότητα των Friends of Palestine, μαζί με διάφορες άλλες φοιτητικές οργανώσεις και καθηγητές, καταδίκασαν τις επενδύσεις και τις συνεργασίες του Πανεπιστημίου, εξαιτίας της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα. Ανέφεραν ότι οι ισραηλινές δυνάμεις δολοφόνησαν περισσότερους από 40.000 Παλαιστίνιους, πολλοί από τους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά, και κατηγόρησαν το Ισραήλ ότι στοχεύει αμάχους και κρίσιμες υποδομές. Επιπλέον, η επιστολή τόνιζε το ιστορικό πλαίσιο της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης, που μετράει πάνω από 75 χρόνια καταπίεσης και εθνοκάθαρσης, και καλεί το UoB να αναγνωρίσει και να ανταποκριθεί σε αυτό το πλαίσιο.
Βασικά αιτήματα των φοιτητών
Καθώς κατευθύνθηκα η ίδια στην κατάληψη στον εξωτερικό χώρο του Πανεπιστήμιου, είχα την ευκαιρία να μιλήσω με πολλά μέλη της και να συζητήσω για τα αιτήματά τους προς τη διοίκηση του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ.
Τι ζητάνε λοιπόν οι καταληψίες:
- Διαφάνεια και λογοδοσία: Το πρώτο αίτημα των φοιτητών είναι ότι το Πανεπιστήμιο πρέπει να αποκαλύψει όλες τις επενδύσεις του. Υποστηρίζουν ότι τα ενδιαφερόμενα – εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders) έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν πού κατανέμονται τα κεφάλαιά τους, ειδικά εάν αυτές οι επενδύσεις συνδέονται με ανήθικες πρακτικές.
- Τερματισμός συνεργασιών συνενοχής: Αίτημα για τερματισμό των συνεργασιών με ισραηλινά πανεπιστήμια και ιδρύματα. Αυτό περιλαμβάνει το μποϊκοτάρισμα όλων των ακαδημαϊκών και ερευνητικών συνεργασιών που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως υποστήριξη για τις ενέργειες του ισραηλινού κράτους κατά των Παλαιστινίων.
- Απο-επένδυση από ανήθικες εταιρείες: Οι φοιτητές προτρέπουν το UoB να αποχωρήσει από εταιρείες που εμπλέκονται στην ισραηλινή κατοχή και εκείνες που επωφελούνται από τις στρατιωτικές ενέργειες κατά των Παλαιστινίων.
- Υποστήριξη της παλαιστινιακής Εκπαίδευσης: Ζητείται από το πανεπιστήμιο να υποστηρίξει ενεργά την ανοικοδόμηση της εκπαιδευτικής υποδομής στη Γάζα. Προτείνουν την έναρξη προγραμμάτων υποτροφιών ειδικά για Παλαιστίνιους φοιτητές που έχουν πληγεί από τον πόλεμο.
- Αναθεωρημένη ηθική επενδυτική πολιτική: Οι φοιτητές ζητούν μια ενδελεχή αναθεώρηση της ηθικής επενδυτικής πολιτικής του UoB για να διασφαλιστεί ότι δεν επενδύει σε εταιρείες που εμπλέκονται σε ανήθικες πρακτικές, όπως π.χ. του εμπορίου όπλων.
- Προστασία της ελευθερίας του λόγου: Τονίζουν επίσης τη σημασία της διασφάλισης των δικαιωμάτων των φοιτητών και του προσωπικού να διαμαρτύρονται και να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη χωρίς φόβο αντιποίνων ή πειθαρχικών μέτρων.
Σε απάντηση στην ‘αδράνεια’ του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, οι φοιτητές οργάνωσαν ειρηνικές διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις, και προχώρησαν σε κατάληψη κοινόχρηστων χώρων στην πανεπιστημιούπολη για να πιέσουν για τα αιτήματά τους.
Φοιτητές διαδηλωτές έχουν αρχίσει να κατασκηνώνουν σε ιδρύματα των ΗΠΑ όπως το Πανεπιστήμιο Κολούμπια ήδη από τα τέλη Απριλίου. Παρόλο που υπήρξαν αντιδιαδηλώσεις και αστυνομική καταστολή, ακόμα και κατηγορίες από τα Media, τίποτα δεν εμπόδισε ένα κίνημα αντίστοιχο με το αμερικανικό να αποκτήσει δημοσιότητα και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από τότε έχουν στηθεί καταλήψεις στο Λιντς, στο Μάντσεστερ, στο Γουόργουικ και στο Λάνκαστερ. Η φοιτητική κατάληψη για την Παλαιστίνη στο UoB δημιουργήθηκε και αυτή για να πιέσει το Πανεπιστήμιο να τερματίσει τους δεσμούς του με κατασκευαστές όπλων και άλλους φορείς για τους οποίους υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι συνένοχοι στη γενοκτονία.
Το κίνημα έχει επίσης συγκεντρώσει σημαντική υποστήριξη από τα ίδια τα μέλη του πανεπιστημίου. Πάνω από 290 μέλη του διδακτικού προσωπικού υπέγραψαν επιστολή υποστηρίζοντας τον Συνασπισμό Φοιτητών, επαινώντας το θάρρος και την αποφασιστικότητα των φοιτητών. Αυτή η αλληλεγγύη μεταξύ φοιτητών και καθηγητών ενισχύει την έκκληση προς το UoB, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις για δικαιοσύνη και ηθική συμπεριφορά.
Η κατάληψη υποστηρίζεται από το προσωπικό και φυσικά τους ίδιους τους φοιτητές, ενώ αντιμετωπίζει κάποια αντίδραση από την ασφάλεια της πανεπιστημιούπολης και τη διοίκηση του Πανεπιστημίου που ανησυχεί για την αναστάτωση. Παρόλα αυτά, οι φοιτητές και το προσωπικό παραμένουν αποφασισμένοι, εφιστώντας την προσοχή για τη Γάζα και εκφράζοντας την αμέριστη υποστήριξή τους στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Η επιστολή και οι επακόλουθες διαμαρτυρίες υπογραμμίζουν μια υποκρισία στις απαντήσεις του UoB σε διαφορετικές (γεωπολιτικές) συγκρούσεις. Για παράδειγμα: Στην επιστολή προς τον αντιπρύτανη Άνταμ Τίκελ, επισημαίνεται ότι το Πανεπιστήμιο καταδίκασε άμεσα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και προχώρησε σε απτές ενέργειες, όπως την επανεξέταση των δεσμεύσεων με ρωσικά κρατικά ιδρύματα και την προσφορά υποτροφιών σε Ουκρανούς πρόσφυγες. Αντίθετα, το Πανεπιστήμιο παρέμεινε σιωπηλό για τη γενοκτονία στη Γάζα χωρίς να προσφέρει παρόμοια υποστήριξη στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
Η κατάσταση στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ μας δείχνει το ευρύτερο ζήτημα της θεσμικής συνενοχής σε παγκόσμιες συγκρούσεις και τον ρόλο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα αιτήματα που διατυπώνονται από την κοινότητα των Friends of Palestine και από τις συμμαχικές ομάδες στοχεύουν να ευθυγραμμίσουν τις ενέργειες του Πανεπιστημίου με τις ηθικές υποχρεώσεις και το ηθικό του καθήκον του να υποστηρίζει τις καταπιεσμένες κοινότητες ανά τον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτού του κινήματος θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο για τον τρόπο με τον οποίο τα πανεπιστήμια ασχολούνται με ζητήματα διεθνούς δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
