Ο 42χρονος ιστορικός και ευρωσκεπτικιστής πολιτικός, που υποστηρίζεται από το εθνικιστικό-συντηρητικό κόμμα και εξελέγη Πρόεδρος της Πολωνίας με 51% πριν λίγο καιρό, ήταν στα νιάτα του επικεφαλής μιας από της πιο σκληρής ομάδας χούλιγκαν στη χώρα.
Ας μεταφερθούμε νοερά στην Πολωνία του 2009, 16 χρόνια πριν, όπου ο χουλιγκανισμός στο ποδόσφαιρο ήταν σε τρομακτική έξαρσή. Βασικός πόλος δράσης και αντίδρασης, οι σκληροπυρηνικοί της Λέγκια Γκντανσκ και της Λεχ Πόζναν. Επικεφαλής των οπαδών της Λέγκια, ο Κάρολ Ναβρόφσκι (Karol Nawrocki). Σε κοιτούσε, λέει και μόνο με το βλέμμα του σε έλιωνε. Σωστά καταλάβατε. Είναι ο σημερινός πρόεδρος της Πολωνίας. Κάρολ Ναβρόφσκι. Κι ελπίζω να μη ρίχνουμε ιδέες για την Ελλάδα.
Εκείνη τη μεγάλη σύγκρουση σώμα με σώμα το 2009 μεταξύ των οπαδών της Λέγκια και της Λεχ έμεινε στην ιστορία. Ό,τι χειρότερο υπήρχε στον υπόκοσμο του Γκντανσκ, το’ χε στρατολογήσει ο Κάρολ Ναβρόφσκι. Ο «καλύτερος είχε σκοτώσει τη μάνα του» στην ελληνική υπερβολή του. Έκαναν και συμφωνία μ’ αυτούς της Λεχ. Από 70 άτομα εκάστη ομάδα, ούτε ένας παραπάνω. Οι υπόλοιποι, παρατηρητές, χωρίς δικαίωμα ανάμειξη στο ξύλο, παρά μόνο στην μεταφορά των τραυματιών.
Το μεγάλο ντέρμπι έγινε κάπου ανάμεσα στο Γκντανσκ και το Πόζναν, κάπου 150 χιλιόμετρα απέχει η μία από την άλλη. Νικητές, οι οπαδοί της Λέγκια με τον Κάρολ Ναβρόφσκι να ξαπλώνει στο χορτάρι κόσμο και κοσμάκη. Η μάχη κράτησε μόλις 7 λεπτά. Πιο καλά εκπαιδευμένοι οι φανατικοί της Λέγκια, νίκησαν εύκολα. Και χωρίς τσεκούρια και στιλέτα, όπως γινότανε στην Ολλανδία στις περίφημες συναντήσεις θανάτου μεταξύ των οπαδών του Άγιαξ και της Φέγενορντ. Μόνο μπουνιές. Τίμια πράγματα, αρχαιοπρεπή.
Έγινε η «πρώτη μούρη» στο οπαδικό κίνημα. Του μιλούσες μονάχα με αίτηση. Οι δε «Freek Boys» τον είχαν κάτι σαν ιδεολογικό ινστρούχτορα της Λέγκια. Μάλιστα, πρόσφατα ο πολιτικός αντίπαλος και πρόεδρος της κυβέρνησης Ντόναλντ Τουσκ έκανε και μία δήλωση σκέτη «πίκα» εις βάρος του, «να μας πει τι έγινε και στο παιχνίδι με την Όντρα Οπόλε». Κάτι θα είχε κάνει ο Κάρολ, προφανώς. Με την παρέα του, φυσικά.
Ο Ναβρόφσκι γεννήθηκε στο παραλιακό Γκντανσκ το 1983. Η πόλη αυτή δεν είναι ό,τι κι ό,τι στην παγκόσμια ιστορία. Σ’ εκείνα τα μέρη, τρία χιόνια νωρίτερα, το 1990, είχε η πρώτη εργατική εξέγερση με πρωτεργάτη τον Λεχ Βαλέσα, κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος, με αιτήματα περισσότερα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα και όχι η επιστροφή στον καπιταλισμό. Σίγουρα, όμως, το συνδικάτο «Αλληλεγγύη» που έγινε παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης κατά του κομμουνισμού, επηρέασε και τον τρόπο σκέψης του Ναβρόφσκι. Κάπου στο 2000 όταν άρχισε να οργανώνεται στο οπαδικό κίνημα, ο Ναβρόφσκι είχε εκκολαφθεί ήδη μέσα στο αντικομμουνιστικό στερεότυπο, και αγάπησε τον σοσιαλιστικό εθνικισμό. Έλεγε συνέχεια ότι ο Σταλινισμός θα έφερνε πίσω τον καπιταλισμό, ενώ είχε ασπαστεί τη θεωρία του Λέον Τρότσκι πως η εργατική επανάσταση θα έφερνε την χώρα πιο κοντά στον σοσιαλισμό. Η Πολωνία, τότε, ήταν στην σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Τελικά, ο Λεχ Βαλέσα που κυβέρνησε μετά τον Γιαρουζέλσκι, έφερε πίσω τον καπιταλισμό. Η «Αλληλεγγύη» για αλλού ξεκίνησε κι αλλού την πήγε η ζωή.
Ο Ναβρόφσκι σπούδασε… αντικομμουνισμό και ιστορία στο πανεπιστήμιο του Γκντανσκ, απέκτησε, μάλιστα και ντοκτορά το 2013. Μετά έγινε διευθυντής του Μουσείου Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά, επικεφαλής στο Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. Ανακατεύτηκε με την πολιτική και τον περασμένο Ιούνιο ορκίστηκε πρόεδρος της Πολωνίας με τη στήριξη του ακροδεξιού κόμματος «Νόμος και Δικαιοσύνη». Δόγμα του Ναβρόφσκι, το «ναι» στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά όχι λευκή επιταγή. Ό,τι θεωρεί εθνικό, προέχει. Όπως κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου ως πρωθυπουργός της χώρας είχε δηλώσει «η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ουσιαστικά καταργήσει τα εθνικά κοινοβούλια και για όλα αποφασίζει το διευθυντήριο».
Ο Κάρολ Ναβρόφσκι παραμένει οπαδός της Λέγκια, αυτό δεν αλλάζει. Μπορεί και κόμμα και ιδεολογικό στρατόπεδο να αλλάξει, αλλά ομάδα, ποτέ. Πλέον, όμως, είναι ο κύριος Κάρολ Ναβρόφσκι, πρόεδρος της Πολωνίας, όχι «Freek Boy».
