Σχόλια και εντυπώσεις από την επίκαιρη, μετά την ψήφιση του 13ωρου (εντός και εκτός εισαγωγικών), παράσταση του έργου του Max Wolf Friedlich στο Studio Μαυρομιχάλη.
Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι η πρόσφατη ψήφιση του νόμου για τη 13ωρη απασχόληση στον ίδιο εργοδότη είναι μέτρο το οποίο εξυπηρετεί την εργοδοσία, τους εργαζόμενους και την ελληνική οικονομία. Η αντιπολίτευση και τα εργατικά σωματεία, αντιθέτως, θεωρούν το μέτρο βήμα προς τα πίσω, επιστροφή σε εποχές εργοδοτικής ασυδοσίας και οπωσδήποτε αντίθετο στην τάση των καιρών για περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Η ΔΟΥΛΕΙΑ, του νεαρού αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Max Wolf Friedlich, έργο το οποίο ανεβαίνει στο Studio Μαυρομιχάλη, στην Αθήνα, βασίζεται σε ένα κείμενο που αναδεικνύει ωμά και ξεκάθαρα τις πιο άβολες αλήθειες που αφορούν την εργασία και την ψυχική υγεία. Το έργο, σε σκηνοθεσία και μετάφραση του Μενέλαου Καραντζά, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελεί μία από τις πρόσφατες επιτυχίες της αμερικανικής θεατρικής σκηνής. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Γιώργος Γιαννακάκος και η Νίνα Παπαγεωργίου.
Η Τζέιν, υπάλληλος σε εταιρεία ψηφιακής τεχνολογίας, βρίσκεται σε υποχρεωτική άδεια, μετά από μία έντονη νευρική κρίση εν ώρα εργασίας. Το απόκοσμο ξέσπασμά της έχει μαγνητοσκοπηθεί από τους συναδέλφους της και έχει γίνει viral στα social media. Η νεαρή γυναίκα επισκέπτεται έναν ψυχοθεραπευτή, τον Λόιντ, ο οποίος θα πιστοποιήσει ότι έχει ξεπεράσει το burnout και μπορεί να επιστρέψει στη δουλειά της, κάτι που και η ίδια επιθυμεί διακαώς. Ο θεατής παρακολουθεί τη συνεδρία της Τζέιν με τον Λόιντ από την οποία θα προκύψει το αν και πότε θα επιστρέψει στη δουλειά της. Αμφότεροι οι δύο ήρωες προσέρχονται με καλή πίστη και η συζήτηση μεταξύ τους φαίνεται πως θα είναι τυπική και σύντομη.
Η ΔΟΥΛΕΙΑ όμως ένα είναι ψυχολογικό θρίλερ στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται η σκληρότητα που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες εργασιακές σχέσεις, η αλλοτρίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας, οι ακραίες αντιδράσεις και, κατά συνέπεια οι ακραίες επιλογές. Η συζήτηση των δύο ηρώων παίρνει απρόβλεπτη τροχιά καθώς, χωρίς να το θέλει κανείς εκ των δύο, θα έρθουν στο φως τραύματα και κρυμμένα μυστικά, προσωπικές τραγωδίες και απώλειες- κι απ’ τους δυο τους.
Το γενικότερο περιβάλλον στο οποίο κινούνται η Τζέιν και ο Λόιντ, δηλαδή η φοβερή εργασιακή πραγματικότητα στην πιο ανταγωνιστική αγορά του κόσμου αλλά και η διαδικτυακή υπερέκθεση και η αλόγιστη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, πυροδοτούν τον διάλογο, εκτρέπουν τη συζήτηση, χαλαρώνουν τις αντιστάσεις και όλα είναι πια πιθανά.
Ο Γιώργος Γιαννακάκος σκιαγραφεί έναν σύγχρονο ψυχοθεραπευτή που κινείται ανάμεσα στις συμβατικές υποχρεώσεις του και τα προσωπικά τραύματά του και μας δίνει μια απολύτως ψύχραιμη, αντιπροσωπευτική εικόνα ενός λειτουργού της επιστήμης του ο οποίος αποστασιοποιημένα, μέχρι ενός σημείου, αντιμετωπίζει την «ασθενή» του ως μια τυπική διαδικασία.
Από την Νίνα Παπαγεωργίου ενδεχομένως περιμέναμε περισσότερη ένταση, η ίδια όμως, προφανώς καθοδηγημένη από τον σκηνοθέτη, επέλεξε μια πιο λειασμένη εκδοχή του νέου ανθρώπου που βρίσκεται στο αδιέξοδο μιας φρικτής εργασιακής συνθήκης η οποία έχει πλέον αρχίσει να διαβρώνει την ίδια την υπόστασή της και αδυνατεί να ελέγξει. Κι οι δυο τους πάντως κρατάνε τη φωτιά… αναμμένη μέχρι το εντελώς απρόβλεπτο τέλος της παράστασης.
Η ταυτότητα της παράστασης
ΔΟΥΛΕΙΑ , του Max Wolf Friedlich
Σκηνοθεσία – μετάφραση: Μενέλαος Καραντζάς
Παίζουν: Γιώργος Γιαννακάκος, Νίνα Παπαγεωργίου
Σκηνικά: Ντέιβιντ Νεγρίν
Κοστούμια: Εβελίνα Δαρζέντα
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική – Ηχητικός σχεδιασμός: Οδυσσέας Πούλος
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα
Κλείστε το εισιτήριο σας εδώ
Διαβάστε και άλλες θεατρικές κριτικές
Είδαμε τη «Ράβδο»
Είδαμε τον Vanya του 21ου αιώνα
Είδαμε το «Prima Facie»
Γιατί ο «Εχθρός του λαού» μπορεί να είναι η παράσταση της χρονιάς
