Η πιο ενδιαφέρουσα άφιξη στο NBA τα τελευταία χρόνια έχει μια ανεπανάληπτη ανατομία, αλλά και ένα ατόφιο ταλέντο που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι ανεπανάληπτο.
Τα τελευταία χρόνια στο ΝΒΑ πολλές ομάδες χάνουν επίτηδες, όταν δεν υπάρχει ενδιαφέρον (ούτε στοίχημα υπάρχει), για έναν και μοναδικό λόγο. Να αποκτήσουν προτεραιότητα στους rookies της νέας σεζόν. Στα νεοεισερχόμενα ταλέντα. Διότι στην Αμερική, όπου το μπάσκετ είναι σοβαρή business υπόθεση, οι χειρότερες ομάδες διαλέγουν τους καλύτερους rookies για να υπάρχει μία αγωνιστική ισορροπία. Κάπως έτσι προέκυψε στη ζωή των Σαν Αντόνιο Σπερς και του ΝΒΑ ο Βικτόρ Γουεμπανιάμα. Ένα παιδί 19 ετών γεννημένο στη Γαλλία, με ύψος 2.24, ψιλόλιγνος σαν ένα λελέκι και όταν ανοίξει τα χέρια του, το μήκος γίνεται 2.48! Του Γιάννη Αντετοκούνμπο, για να καταλάβετε, είναι 2.21 και μέχρι τώρα ήταν το μεγαλύτερο άνοιγμα στο ΝΒΑ.
Οι Σπερς τον είχαν τσεκάρει από τα 14 του χρόνια και τον έβαλαν στόχο πέρυσι όταν έπαιζε στην Βιλερμπάν. Και τον πήραν. Τον τελευταίο χρόνο είχαν στείλει ανθρώπους στην Γαλλία και μιλούσαν μαζί του κι όχι μόνο μ’ αυτόν, αλλά και με τον πατέρα του, που υπήρξε αθλητής του άλματος εις μήκος, της μητέρας του που έπαιξε επαγγελματικό μπάσκετ, αλλά και της αδερφής του που είναι επαγγελματίας μπασκετμπολίστρια.
Λόγω ύψους, ο Βικτόρ θα περίμενε κανείς να είναι ένας στατικός σέντερ, που απλά να κάθεται κάτω από την ρακέτα και καρφώνει την μπάλα δίχως να σηκώσει το πόδι του, όπως παλιά ο Ρουμάνος Γκιόργκι Μουρεσάν (2μ.32) και ο ισοϋψής του Σουδανός Μανούτε Μπολ. Ο Γουεμπανιάμα ή Ουεμπανιαμά (Victor Wembanyama) είναι παίκτης που ξέρει μπάσκετ. Ντριμπλάρει, σουτάρει τρίποντα με άριστα ποσοστά και παίζει κι έξω από την μπασκέτα. Αλλιώς, θα ήταν καταδικασμένος, αν είχε κύριο χώρο δράσης του την ρακέτα. Κι αυτό, γιατί το κέντρο βάρους των αγώνων στο ΝΒΑ μετατοπίστηκε τα τελευταία χρόνια από την ρακέτα, στην περιφέρεια. Γίνεται καταιγισμός από τρίποντα. Ο Βικτόρ το’ χει το τρίποντο, αλλά όταν βγαίνει έξω από την ρακέτα για να εμποδίσει το σουτέρ της αντίπαλης ομάδας, είναι σαν να μπαίνει ένα μαύρο σύννεφο και να κρύβει τον ήλιο. Λίγοι το τολμούν κατά τον κλασικό τρόπο κάνοντας ένα βήμα πίσω ή πλάγια, αλλά κι αυτό, δεν αρκεί όταν ένα άνοιγμα δυόμιση μέτρων έρχεται κατά πάνω τους. Ο Σέρβος Μπόμπαν Μαριάνοβιτς των Ρόκετς έχει κι αυτός ύψος 2.24, όπως ο Βικτόρ, αλλά καμία σχέση. Αυτός κάθεται κάτω από το καλάθι και περιμένει να αφανίσει όποιον το πλησιάζει. Δεν είναι ολοκληρωμένος παίκτης όπως το Γαλλάκι.
Ο Βικτόρ Γουεμπανιάμα είναι ένα «θαύμα της φύσης», καθότι συνδυάζει σούπερ ταλέντο και σούπερ ύψος. Μ’ αυτά τα προσόντα θα περίμενε κανένας πως μόλις πάτησε το πόδι του στο ΝΒΑ και το Σαν Αντόνιο, να προκαλεί τρόμο, ειδικά όταν έχει για κόουτς τον προφέσορα Γκρεγκ Πόποβιτς. Δεν είναι έτσι. Ο Βικτόρ έχει μεγάλα προβλήματα προσαρμογής γιατί φορτώνεται εύκολα με φάουλ κι ο Πόποβιτς αναγκάζεται να τον αποσύρει από το ματς. Πώς γίνεται αυτό; Όχι, πάντως, από υπερβάλλοντα ζήλο. Απλά οι κανόνες στο ΝΒΑ για τα φάουλ διαφέρουν απ αυτούς στην Ευρώπη. Στην ΒΝΑ ένα σκληρό φάουλ μπορεί να μη δοθεί ποτέ αν από τη φάση προκύψει σόου, που είναι το κυρίως ζητούμενο στο ΝΒΑ. Και μπορεί να δοθεί φάουλ μία απλή προσποίηση σε παίκτη που ετοιμάζεται για σόου με την μπάλα.
Επίσης, ο Βικτόρ Γουεμπανιάμα έχει κι ένα άλλο «θέμα», όπως και κάθε Ευρωπαίος που διασχίζει τον Ατλαντικό. Τη μυϊκή μάζα. Όταν πήγε ο Γιάννης στην Αμερική ήταν ένα αδύνατο παιδάκι, σχεδόν αγύμναστο. Σήμερα, το κορμί του είναι πέτρινο. Για να μπορεί να αντέξει τις επαφές, πρέπει να γίνει ένα «κτηνάκι». Το οποίο «κτηνάκι» διαφέρει από το «ντούκι», που λένε και οι νεολαίοι. Ο Βίκτορ δεν θα γίνει ποτέ Σακίλ Ο’ Νιλ, που ζύγιζε 180 κιλά. Ο Βικτόρ και ο έτερος ντραφτ Τσετ Χόλμγκρεν με ύψος 2.21 ζυγίζουν λιγότερο μαζί απ’ ό,τι ο Σακίλ. Βίκτορ και Τσετ έχουν ήδη ξεκινήσει τη διακδικασία να βάλουν όγκο πάνω τους για να αντέξουν στις επαφές και να εξισορροπήσουν λίγο το βάρος με το ύψος τους, αλλά και για να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα τραυματισμών λόγω των πολλών αγώνων.
Απολαύστε τον στο βίντεο και αναρωτηθείτε μέχρι που μπορεί να φτάσει…
