Πλησιάζοντας τα 40, ο κορυφαίος τενίστας όλων των εποχών αγωνίζεται ενάντια στον χρόνο, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον τραυματισμό που τον κρατάει μακριά από τους αγώνες. Κάτι που για αυτόν δεν είναι ζήτημα αγωνιστικό, αλλά υπαρξιακό. Αλλά και για το Zeitgeist.
Παραμονές της έλευσης του 2021 η είδηση συγκλόνισε τον κόσμο του τένις. Ο Roger Federer δεν θα λάβει μέρος στο Open της Αυστραλίας. Ο 40χρονος βασιλιάς του αθλήματος μπορεί να έχει ως βασίλειο του το Γουίμπλετον, αλλά η Μελβούρνη αποτελεί την εξοχική του κατοικία, εκεί όπου έχει κατακτήσει έξι τίτλους. Ο τραυματισμός στο γόνατο ήταν πιο σοβαρός από ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί και η αποκατάσταση του Ελβετού σούπερ σταρ είναι μία χρονοβόρα διαδικασία. Το Eurosport θέτει ως κορυφαίο ερώτημα της χρονιάς για το παγκόσμιο τένις στη χαραυγή του 2021 το πότε θα επιστρέψει ο Federer: Θα είναι στο Γουίμπλετον; Θα είναι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο; Αλλά και στο πως θα επιστρέψει: Μπορεί ένας 40χρονος, ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς, να τα βάλει με το Nadal και τον Djokovic, οι οποίοι είναι μικρότεροι σε ηλικία και ειδικά ο Σέρβος σε καταπληκτική κατάσταση; Και όλα αυτά ενώ ο Federer και ο Nadal έχουν από 20 νίκες σε Grand Slam, ενώ ο Djokovic 17. Το 2021 προβλέπεται ενδιαφέρον.Όμως, η πιο μεγάλη μάχη είναι αυτή που συνεχίζεται τα τελευταία χρόνια. Ο Federer έχοντας περάσει στην σφαίρα της αθανασίας, ως ο Michael Jordan του τένις σύμφωνα με τον Matteo Berrettini (νούμερο 8 στην παγκόσμια κατάταξη), μάχεται απέναντι στον αήττητο Χρόνο. Και με το αρμονικό, ποιοτικό, γεμάτο κλάση και περφεξιονισμό τένις του, ο Federer κάθε φορά νικά. Ο Χρόνος υποκλίνεται γιατί ο Ελβετός είναι το τένις. Γιατί όπως έχει γράψει ο Άντωνης Καρπετόπουλος στο υπέροχο άρθρο του «Οι τρεις νίκες του Roger Federer» μετά την επική νίκη του Ελβετού επί του Nadal στη Μελβούρνη: «Μόνο η τέχνη που υπηρετεί ο καλλιτέχνης Roger Federer νικά το χρόνο και χαρίζει την αθανασία. Στις 29 Ιανουαρίου του 2017 στη Μελβούρνη ο Roger Federer απέδειξε ότι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα του θεού».
Και το ερώτημα είναι γιατί ο Federer συνεχίζει να τα βάζει με το χρόνο; Τι είναι αυτό που τον κάνει, να σηκώνεται από το κρεβάτι του πόνου, με διαλυμένο το γόνατο από το νυστέρι για να σταθεί απέναντι στον πιο ανελέητο εχθρό; Όπως ο ίδιος λέει: «Είμαι ακριβώς εδώ γιατί μου αρέσει να παίζω το παιχνίδι. Μου αρέσει να αγωνίζομαι σε ένα γήπεδο ενάντια σε σπουδαίους παίκτες. Ο Djokovic, ο Murray, ο Nadal με έκαναν καλύτερο παίκτη. Ο Rafa με έχει προκαλέσει σε πολλά μέτωπα όσο κανείς άλλος».
Στη θέση του κάποιος άλλος θα μπορούσε να απολαμβάνει την αμύθητη περιουσία του. Σύμφωνα με το Forbes βρίσκεται στην κορυφή της ετήσιας κατάταξης των 100 καλύτερα αμειβόμενων αθλητών για το 2020, έχοντας κερδίσει την περασμένη περίοδο 106,3 εκατομμύρια δολάρια!
Άλλος θα μπορούσε απλώς να απολαμβάνει το ρόλο του και την επίδραση που έχει στη Μόδα. «Το τένις παντρεύτηκε τη μόδα», έγραψε πίσω στο 2009 η Vogue. Από το 2006 και την καμπάνια με τη Rolex, ακολούθησαν συνεργασίες με Marc Jacobs, Dolce Gabbana, με τον οίκο Christian Dior και φυσικά με τη ΝΙΚΕ. Η στενή του φίλη, εκδότρια της αμερικάνικης Vogue, Anna Wintour όταν ρωτήθηκε «ποιο είναι το καλύτερο αθλητικό στυλ», απάντησε: «Ό,τι φοράει ο Φέντερερ».
Το στυλ του Φέντερερ είναι εκλεπτυσμένο, ανεξάρτητα από τη δεκαετία, το σχήμα, τη μόδα. Η βαθμολογία του είναι πάντα δέκα στα δέκα! Και το στυλ το υποστηρίζει με τη γλώσσα του σώματος του, τη χαλαρή του στάση σε συνδυασμό με το τακτοποιημένο κοστούμι του και την αίσθηση ότι ένας άνεμος φυσάει πάντα στο μαλλί του. Ο Roger λάμπει με τη λεπτότητα και την αβίαστη κομψότητα του. Ακόμα και όταν μαγειρεύει pasta Barilla στο διαφημιστικό spot ή όταν πίνει Moët & Chandon Grand Vintage σε μία άλλη διαφήμιση που του απέφερε πολλά κέρδη. Για αυτό και η Uniqlo (ιαπωνική εταιρεία ένδυσης) πλήρωσε 300 εκατ. δολάρια για να αποκτήσει τον Federer από τη ΝΙΚΕ. Γιατί δεν πήρε απλά έναν sports ambassador. Πήρε τα iconic αρχικά «RF» για να αποτελέσει το δικό της hit brand «Jordan». Και αυτό θα είναι το επόμενο στοίχημα του Federer. Νικώντας τον χρόνο να γιγαντώσει παγκοσμίως μία εταιρεία, όπως έκανε κάποτε ο «Air» με τη ΝΙΚΕ.
