Μετά από αρκετό καιρό πολιτιστικής ανομβρίας, το πρόγραμμα του κορυφαίου event της χώρας διαφαίνεται ότι μπορεί να γεμίσει τα κενά Τέχνης που δημιούργησε η πανδημία.
Από τον Ιούνιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο η πολιτιστική ζωή της Ελλάδας καταλαμβάνει ξανά τη θέση που της ανήκει στις κερκίδες της Επιδαύρου (Μικρής και Μεγάλης), στο Ηρώδειο και στον Κήπο της Πειραιώς 260, με ένα πλούσιο πρόγραμμα που ισορροπεί ανάμεσα στα μεγάλα έργα, τους σπουδαίους καλλιτέχνες και τις νέες παραγωγές. Το φετινό Φεστιβάλ διατηρεί το κύρος του με προτάσεις εγνωσμένης αξίας, ενώ ταυτόχρονα διευρύνει τους ορίζοντές του με διεθνείς συμπαραγωγές και με άνοιγμα στην έρευνα, στις εκδόσεις, στα εικαστικά και στις δημιουργικές αλληλεπιδράσεις των Τεχνών. Δίνοντας, ωστόσο, έμφαση στις ελληνικές παραγωγές, με αυτές να αποτελούν τις 50 από τις 80 του συνόλου, μια επιλογή καθόλα δικαιολογημένη λόγω των συνθηκών και των επιπτώσεων του lock down στην εγχώρια πολιτιστική παραγωγή.
Μουσικώς, στα μεγάλα ονόματα της φετινής διοργάνωσης συγκαταλέγονται ο θρύλος της ambient Brian Eno (θα εμφανιστεί μαζί με τον αδελφό του Roger Eno), ο τζαζίστας Jan Garbarek (Γιαν Γκαρμπάρεκ), ο Olafur Arnalds και ο Max Cooper από το χώρο της electronica και της techno.
Στον τομέα της κλασικής μουσικής έχουμε κορυφαία ονόματα, όπως τον διάσημο μαέστρο Ζούμπιν Μέτα, με την Ορχήστρα Maggio Musicale της Φλωρεντίας και τον πασίγνωστο βιολιστή Πίνχας Ζούκερμαν σε ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στη μουσική του Γιοχάννες Μπραμς. Επίσης, την καταπληκτική Χορωδία Μοντεβέρντι, συνοδευόμενη από τους English Baroque Soloists, υπό τη διεύθυνση του μοναδικού σερ Τζον Έλιοτ Γκάρντινερ, όπου το σύνολο θα παρουσιάσει το εμβληματικό έργο «Τα κατά Ιωάννην Πάθη» του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
Το ελληνικό ρεπερτόριο, έχει πολλά και καλά: ένα αφιέρωμα στη θρυλική Λιλιπούπολη, την Ελευθερία Αρβανιτάκη σε μια σημαντική σύμπραξη με την Καμεράτα, σε έργα Παπαδημητρίου – Ξυδάκη, μια συνάντηση του Παύλου Παυλίδη με τον The Boy, αλλά και Λένας Πλάτωνος και Βύρωνα Φιδετζή με τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών. Επιπλέον, ο Πέτρος Κλαμπάνης συναντά τον Πετρολούκα Χαλκιά, σε μια ιδιαίτερη συναυλία όπου η τζαζ συναντά την παραδοσιακή ελληνική μουσική, ενώ ο Γαλλο-Ιρανός πολυοργανίστας Keyvan Chemirani και το συγκρότημά του συναντούν τη λύρα του δεξιοτέχνη Σωκράτη Σινόπουλου.
Θεατρικώς, ο αγαπημένος του ελληνικού κοινού, Γερμανός σκηνοθέτης Τόμας Όστερμαϊερ επιστρέφει στην Ελλάδα με τον θίασο της Σάουμπυνε και ασχολείται για πρώτη φορά με το Αρχαίο Δράμα. Όχημά του ο Οιδίποδας Τύραννος, που αποτελεί την αφετηρία ενός νέου έργου της συγγραφέως Maja Zade, η οποία μεταφέρει τον μύθο στο σήμερα – με τίτλο «ödipus/οιδίποδας». Πολύ σημαντική στιγμή αναμένεται να είναι η παρουσίαση του σχεδόν άγνωστου σατυρικού δράματος του Σοφοκλή «Ιχνευταί», σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού. Με ενδιαφέρον αναμένονται ακόμη, οι Βάκχες, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων και σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, αλλά και η «Εσμέ», ένα ξεχασμένο δραματικό ειδύλλιο του συγγραφέα της Γκόλφως, Σπυρίδωνα Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία της ανερχόμενης Μαρίνας Βρόντη, έργο με το οποίο ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου επιστρέφει στο Φεστιβάλ.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες είναι και οι λιγότερο ηχηρές προτάσεις του Φεστιβάλ. Με θεματικούς άξονες που αναφέρονται στην Ιστορία (όπως ο «Κύκλος 1821», με αναθέσεις πάνω στην κληρονομιά που άφησε η Ελληνική Επανάσταση), αλλά και σε σύγχρονους προβληματισμούς, όπως οι «Έμφυλες Ταυτότητες» και το κίνημα #metoo, ενότητες όπως οι «Σύγχρονοι Αρχαίοι» (όπου τέσσερις καταξιωμένοι συγγραφείς γράφουν από ένα σύγχρονο έργο που συνομιλεί με μια αρχαία τραγωδία) ή οι «Απροσδόκητες Συνομιλίες», όπου η όπερα μπορεί να συνδυαστεί ακόμη και με το ποδόσφαιρο, το φετινό φεστιβάλ εμπνέεται τόσο από το πολυδαίδαλο παρελθόν όσο και από το ανατρεπτικό παρόν.
Σημειωτέον, μέρος του προγράμματος αφιερώνεται στη χιπ χοπ χορευτική σκηνή της Ελλάδας και του εξωτερικού, ανοίγοντας μια νέα θεματική ενότητα υπό τον τίτλο «LAYERS OF STREET», με στόχο να αναδείξει τη χιπ χοπ κουλτούρα και τη δυνατή παρουσία της σήμερα στη σύγχρονη δημιουργία.
