Μικρό οδοιπορικό και χαλαρό ταξίδι στη μαγευτική γωνιά της Πελοποννήσου, την ελληνική «Τοσκάνη» που αλλάζει το προφίλ της και μετατρέπεται σε παράδεισο τουρισμού και γαστρονομίας.
Ο ταξιδιώτης που θα βγει από την Εθνική Οδό Κυπαρισσίας – Πύλου και θα χωθεί μέσα στους κάθετους δρόμους της Τριφυλίας πολύ γρήγορα θα χαθεί μέσα στα απέραντα κτήματα και τις αγροικίες που ξεφυτρώνουν σαν μικρά λευκά κύματα μέσα σε μια καταπράσινη θάλασσα ελαιόδεντρων. Βρισκόμαστε σε μια από τις πιο πλούσιες περιοχές της χώρας η οποία μεταβαίνει με γοργούς ρυθμούς από ένα παραγωγικό μοντέλο που συρρικνώνεται (γεωργία / κτηνοτροφία) σε ένα άλλο που τώρα γιγαντώνεται (τουρισμός / εστίαση).
Περίπου 4 ώρες μακριά από την Αθήνα αν χρησιμοποιήσει κανείς τη συγκοινωνία, η περιοχή δεν αποτελεί έναν μονοήμερο προορισμό που καλύπτει τις ανάγκες της απόδρασης αλλά μια ευρύτερη περιοχή που χρειάζεται θέληση, υπομονή και επιμονή για να την αποκρυπτογραφήσει κάποιος. Δεν έχει την άγρια ομορφιά των βορειότερων ηπειρωτικών περιοχών της χώρας ή τη δωρικότητα των νησιωτικών συμπλεγμάτων, αλλά η Τριφυλία αποπνέει τον αέρα της πελοποννησιακής αφθονίας και αντιπροσωπεύει την ευωχία των Κυριακάτικων γευμάτων γύρω από ένα τραπέζι, κάτω από μια κληματαριά, στη μέση ενός κατάφυτου κτήματος.
Είπαμε όμως, το μοντέλο αλλάζει και η περιοχή απομακρύνεται σταδιακά από την πρωτογενή παραγωγή (ή τη μεταποίηση) προς την προσφορά υπηρεσιών στον τουρισμό. Υπάρχουν, βέβαια, πρόσωπα που συνδέουν τις δύο «βιομηχανίες» κι επιμένουν να τις υπηρετούν, όπως ο ξενοδόχος, εστιάτορας και τυροκόμος Νικόλαος Τζωρτζίνης. Εδώ και τέσσερα χρόνια ασχολείται με μια επιχείρηση τυροκομίας την οποία μέχρι τότε διεύθυνε ο θείος του. Ο ίδιος, πριν από τη δραστηριοποίησή του στην τυροκομία, επιχειρούσε κι επιχειρεί ακόμη στην μαζική εστίαση και τον τουρισμό με το εστιατόριο Φάρος και ξενοδοχειακή μονάδα στην Μαραθόπολη Μεσσηνίας. «Την τυροκομία μού τη δίδαξε ο θείος μου, κοντά στον οποίο εργαζόμουν τον χειμώνα, που η δουλειά στο εστιατόριο υποχωρούσε» μας λέει ο Ν. Τζωρτζίνης τον οποίο συναντήσαμε στο κατάστημα λιανικής που διατηρεί στο κέντρο των Γαργαλιάνων. «Ήθελα πολύ να εργαστώ εκεί, παρά το γεγονός ότι είχα αρκετή δουλειά στην εστίαση και τον τουρισμό. Αποφάσισα, λοιπόν, να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση. Ήταν μια νέα δραστηριότητα κι ευτυχώς πάει πολύ καλά μέχρι σήμερα» σχολιάζει. Ο Ν. Τζωρτζίνης παράγει φέτα ΠΟΠ, γιαουρτάκια, κρέμες και ρυζόγαλα, μυζήθρα, ανθότυρο, γραβιέρες, κατσικίσιο τυρί αλλά και το δημοφιλές «Μπατζαλάνι», τυρί από πρόβειο γάλα που μοιάζει με το ταλαγάνι. Το κατάστημά του επισκέπτονται καθημερινά, εκτός από τους ντόπιους και αρκετοί τουρίστες για να προμηθευτούν τα ιδιαίτερα τυροκομικά προϊόντα του.
Κλεισμένο μέσα σε μια πανέμορφη κοιλάδα με αμπέλια που ανεβοκατεβαίνουν σε μικρούς λοφίσκους, το Κτήμα Δερέσκου στην Φλόκα, έναν οικισμό έξω από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, μοιάζει να έχει βγει από καρτ-ποστάλ της Τοσκάνης. Το τοπίο είναι μαγευτικό. Η πραγματικότητα, όμως, που βιώνει ο παραγωγός δεν είναι ειδυλλιακή. Ο Θοδωρής Δερέσκος εξηγεί: «Δυστυχώς η παραγωγή σταφυλιού είναι μικρή. Στην Μεσσηνία έχει ‘φύγει’ τις τελευταίες δεκαετίες το 50% των αμπελώνων. Ξεριζωθήκανε! Φεύγουν κι οι παλιοί παραγωγοί μαζί τους». Ο ίδιος όχι μόνο δεν μειώνει, αλλά σκοπεύει να αυξήσει τη γη που καλλιεργεί. «Μπορείς να διορθώσεις αρκετά πράγματα στο οινοποιείο, αλλά η αλήθεια είναι ότι αν δεν έχεις καλή πρώτη ύλη δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Για να φτιάξεις ένα ‘μεγάλο’ κρασί, χρειάζεται ένας πολύ καλός αμπελώνας», υποστηρίζει. Σήμερα παράγει έξι κρασιά σε μια συνολική ποσότητα που κυμαίνεται από 50.000 μέχρι 60.000 φιάλες τον χρόνο ενώ από το 2019 στο Κτήμα Δερέσκου έχει οργανωθεί πρόγραμμα επισκέψεων που περιλαμβάνει γευσιγνωσίες, ξενάγηση στους αμπελώνες και τη γραμμή παραγωγής και οινοποίησης.
Αφήσαμε τελευταία την Εστίαση, αυτή που καλείται να δώσει γεύση, μυρωδιά και ποιότητα στην εμπειρία παραμονής των χιλιάδων τουριστών που κατακλύζουν πλέον τη Μεσσηνία. Η έναρξη λειτουργίας του κορυφαίου ξενοδοχειακού συγκροτήματος Costa Navarino και η προωθητική δύναμη από τα εξαιρετικά εστιατόρια που ήδη λειτουργούν από χρόνια στις εγκαταστάσεις του, αλλάζουν την εστίαση στην ευρύτερη περιοχή. Αξιόλογα νέα εστιατόρια, όμως, έχουν κάνει την εμφάνισή τους στα παραθαλάσσια θέρετρα όπως η Μαραθόπολη και η Γιάλοβα ενώ ο άνεμος ανανέωσης έχει φυσήξει και στο εσωτερικό της Τριφυλίας, στους Γαργαλιάνους για παράδειγμα. Εκεί συναντήσαμε τον Βασίλη Αγγελόπουλο ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Παναγιώτη λειτουργούν όλο τον χρόνο το all day café- restaurant IL CENTRO. «Ξεκινάμε το πρωί με καφέ και πρωινό, το μεσημέρι βγάζουμε μαγειρευτά και το βράδυ έχουμε πιάτα της ώρας, όπως γουρουνοπούλα, αλλά και βάφλες, κρέπες κ.ά.» μας λέει ο Βασίλης Αγγελόπουλος. Στα άμεσα σχέδια των δύο αδελφών είναι η δημιουργία ενός πολυχώρου στα κτήρια όπου στεγάζονταν στο παρελθόν τα Ιαματικά Νερά Βρωμονερίου. Εκεί σκοπεύουν να δημιουργήσουν ξενοδοχείο, σύγχρονο χώρο γευσιγνωσίας και εστιατόριο. Ο χώρος αναμένεται να προσελκύσει επισκέπτες που θα επιλέξουν όχι μόνο να μείνουν στην όμορφη Μεσσηνία, αλλά και να γνωρίσουν τα τοπικά προϊόντα, να γευτούν παραδοσιακά πιάτα και να μαγειρέψουν κι οι ίδιοι με τη βοήθεια επώνυμων σεφ, που θα συμμετέχουν στο όλο εγχείρημα. «Το επίπεδο της εστίασης έχει ανέβει στην περιοχή και ειδικά στην πόλη μας. Πρέπει να προσφέρουμε υψηλή ποιότητα υπηρεσιών, διότι συνολικά το επίπεδο έχει ανέβει στην περιοχή μας. Έχουμε, πλέον, να ανταγωνιστούμε πολύ καλά εστιατόρια στην Πύλο, την Γιάλοβα, την Μαραθόπολη» σχολιάζει ο Βασίλης Αγγελόπουλος.
Πράγματι, το τελευταίο διάστημα, η ευρύτερη περιοχή της Τριφυλίας έχει μετατραπεί σε τουριστικό προορισμό και πολλοί από τους επισκέπτες αναζητούν παραδοσιακά προϊόντα, όπως ελιές, ελαιόλαδο, κρασί, μέλι και σύκα, ενώ η γουρουνοπούλα, σήμα κατατεθέν της Μεσσηνιακής γαστρονομίας, είναι ψηλά στις προτιμήσεις τους. «Ακόμα και οι ελίτ πελάτες του Costa Navarino κάνουν εξορμήσεις στην τριγύρω περιοχή για να γνωρίσουν από κοντά τον γευστικό πλούτο που διαθέτουμε» μας λέει με ικανοποίηση ο Βασίλης Αγγελόπουλος που βλέπει καθημερινά στο εστιατόριό του νέα πρόσωπα που αναζητούν μια διαφορετική γευστική εμπειρία. Η γη και η παραγωγική μηχανή της Τριφυλίας είναι έτοιμες, ο διατροφικός πολιτισμός της περιοχής είναι πλούσιος, η τουριστική ανάπτυξη έχει πλέον απτά αποτελέσματα στην καθημερινότητα των ανθρώπων του τόπου Τριφυλίας, τώρα πρέπει να ριχτούν στην μάχη και οι επιχειρηματίες.
