Επηρεασμένος από αυτό που ο ίδιος περιγράφει ως «υγιές επίπεδο κυνισμού», ο εικονογράφος Nash Weerasekera με έδρα τη Μελβούρνη καταγράφει και υμνεί τις λεπτές ειρωνείες της καθημερινής ζωής.
Οι ψηφιακές εικονογραφήσεις του συχνά αποτυπώνουν φαινομενικά παράδοξες περιστάσεις, όπως μια ανδρική φιγούρα που διαλογίζεται πάνω σε ένα αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο ή ένα νεαρό κορίτσι με μαγιό καθισμένο σε ένα πολικό παγόβουνο στη μέση του πουθενά. Εστιάζοντας σε μεγάλο βαθμό στη φύση της εργασίας (ο άνθρωπος και το ρολόι), τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και την καθημερινότητα, οι χιουμοριστικές εικονογραφήσεις του απεικονίζουν τη μάχη του ανθρώπου με τις υποχρεώσεις, τις παθογένειες του βίου (τα χάπια στο ποτήρι) και τη σπατάλη του χρόνου. Την ίδια στιγμή, βρίσκει το κουράγιο να απλώσει στο έργο του ένα σύννεφο αισιοδοξίας- τα σύννεφα άλλωστε είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μοτίβα της δουλειάς του.
Γεννημένος στην Σρι Λάνκα, σε μια περίοδο που ο μακρόχρονος εμφύλιος πόλεμος δεν είχε ακόμα τελειώσει, ο Nash Weerasekera επηρεάστηκε από την αισθητική της τέχνης του γκράφιτι στους δρόμους της ασιατικής νησιωτικής χώρας, για να περάσει αργότερα στα ακρυλικά χρώματα όταν μετακόμισε στην Αυστραλία για να σπουδάσει Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
Κατά τη διάρκεια των lockdown της πανδημίας, όταν η χρήση ακριβών, εισαγόμενων υλικών ζωγραφικής αντιμετώπισε περιορισμούς, ο Nash Weerasekera άρχισε να πειραματίζεται με ψηφιακές τεχνικές και να συνεργάζεται όλο και περισσότερο με εμπορικούς πελάτες που του ανέθεταν δουλειές. Σήμερα ασχολείται με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων, τη διαφήμιση, την editorial εικονογράφηση για λογαριασμό ημερήσιων εφημερίδων και τη ζωγραφική και αντιπροσωπεύεται από τον καλλιτεχνικό οργανισμό The Jacky Winter Group.
Ο Nash Weerasekera είναι αυτοδίδακτος καλλιτέχνης. Όπως ο ίδιος λέει «ξεκίνησα να ζωγραφίζω στα εξώφυλλα των σχολικών βιβλίων στη Σρι Λάνκα, αν και δεν σπούδασα επίσημα τέχνη στο σχολείο ή αλλού. Μόνο όταν ξεκίνησε η πανδημία ασχολήθηκα σοβαρά με την ψηφιακή εικονογράφηση…». Πολύ σύντομα ο Nash Weerasekera έγινε καλλιτέχνης πλήρους απασχόλησης κι επαγγελματίας εικονογράφος. Το καθαρό στυλ εικονογράφησης και η αριστοτεχνική χρήση απαλών χρωμάτων συνδυάζουν την αισθητική των καλλιτεχνών που τον εμπνέουν – κυρίως τις ξυλογραφίες του Félix Vallotton, τα γραφικά μυθιστορήματα του Yves Chaland και το λεπτομερές έργο του J. C. Leyendecker – με την ικανότητα να συμπυκνώνει σύνθετες ιδέες σε μια ενιαία εικόνα.
Αν και δεν θα μπορούσε να καταχωριστεί στην τάση των καλλιτεχνών που αναδεικνύουν (κι αποθεώνουν) τον αρνητισμό και τη σκοτεινιά των ημερών μας, ο Nash Weerasekera εκφράζει έναν εκλεπτυσμένο κυνισμό, ειδικά στις εικονογραφήσεις που αφορούν τον εργασιακό βίο και την αστική καθημερινότητα. Όπως υποστηρίζει ο ίδιος, ο διάχυτος κυνισμός στο έργο του, είναι ο δικός του τρόπος για να πλησιάσει την ουσία των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται και να εμπνευστεί.
