Χαλαροί ρυθμοί και εναλλακτικές διακοπές στον ακριτικό τόπο με τη σπάνια ομορφιά και τα άφθονα ψάρια και θαλασσινά.
Στο βορειότερο άκρο των Δωδεκανήσων βρίσκουμε έναν τόπο γυμνό, με αραιή βλάστηση και λιγοστά αρμυρίκια να σκύβουν επάνω από τη γη. Είναι το Αγαθονήσι, ο προορισμός όπου μπορούμε να κάνουμε ήσυχες και εναλλακτικές διακοπές, μακριά από τα πολύβουα πλήθη που συναντάμε αλλού.
Παρ’ όλο που το νησί βρίσκεται πολύ κοντά στη Σάμο, η αίσθηση της μοναχικότητας μας βαραίνει με το που πιάνουμε λιμάνι. Εδώ, η ανθρώπινη επαφή αποκτά ένα άλλο, βαθύτερο νόημα και δεν μένει στην επιφάνεια. Γι’ αυτό, το ανακάτεμα με τους ντόπιους στα καφενεία και τα ταβερνάκια στην αρχή μας ξενίζει αφού έχουμε περάσει όλη μας τη ζωή στα αστικά κέντρα -ξένοι ανάμεσα σε ξένους- όμως δεν αργούμε να νιώσουμε οικειότητα.
Η απογραφή του 2021 αναφέρει ότι στο νησί ζουν 203 μόνιμοι κάτοικοι. Οι περισσότεροι εκτρέφουν ζώα, καλλιεργούν τα χωράφια τους ή είναι ψαράδες, και κάποιοι τα τελευταία χρόνια ασχολούνται με τον ήπιο τουρισμό του νησιού. Οι προσπάθειες να αποκτήσει το Αγαθονήσι μεγαλύτερη επισκεψιμότητα είναι συνεχείς, κάτι που οδήγησε στη δημιουργία μιας μικρής τουριστικής υποδομής με ενοικιαζόμενα δωμάτια και έτσι μπορούμε να βρούμε κατάλυμα χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
Ο μεγαλύτερος και παλιότερος οικισμός του Αγαθονησίου είναι το Μεγάλο Χωριό που φτάνει μέχρι το λιμάνι του Αγίου Γεωργίου. Οι ντόπιοι διάλεξαν τη συγκεκριμένη τοποθεσία για να χτίσουν τα σπίτια τους με σκοπό να προστατευτούν από τις επιδρομές των πειρατών. Τα χρόνια πέρασαν, οι καιροί άλλαξαν και ο οικισμός απλώθηκε μέχρι το λιμάνι που έχει φαρδιά και μεγάλη προβλήτα με νότιο προσανατολισμό για να προστατεύονται τα σκάφη από τους βόρειους ανέμους. Ο δεύτερος οικισμός, το Μικρό Χωριό είναι χτισμένο απέναντι από το Μεγάλο και εκεί ζουν πλέον ελάχιστοι κάτοικοι.
Στο Αγαθονήσι δεν υπάρχουν πολλά αξιοθέατα για να δούμε και ο πόλος έλξης είναι η άγρια ομορφιά του. Παρ’ όλα αυτά, αν κάνουμε μια βόλτα στο νησί θα δούμε τους Θόλους, κτίσματα του 11ου αι. που πιθανότατα χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικοί χώροι. Βρίσκονται δίπλα στο ξωκλήσι του Άγιου Νικολάου και επάνω από την παραλία Βαθύ Πηγάδι.
Μπορούμε να πάμε και μέχρι το Καστράκι, το αρχαίο λιμάνι των Ελληνιστικών χρόνων, με οχυρώσεις, στρατιωτικές εγκαταστάσεις για τον ελλιμενισμό πολεμικών πλοίων, ένα ιερό, μια μεγάλη μελισσοκομική μονάδα και ένα εργαστήριο πορφύρας. Το σημείο φέρνει συνεχώς στο φως νέα ευρήματα και γι’ αυτό προγραμματίζεται η ανέγερση ενός μικρού μουσείου.
Βασικό αξιοθέατο του Μικρού Χωριού, είναι το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα που βρίσκεται στην κορυφή ενός υψώματος, περίπου 100 μέτρα επάνω από το Χωριό. Μπορούμε να πάμε από το σύντομο μονοπάτι που ξεκινά από την πλατεία του οικισμού, αφού πρώτα κάνουμε μια στάση για να θαυμάσουμε το νησί από ψηλά.
Για μπάνιο παρέα με τα αγριοκάτσικα
Η Παραλία Σπηλιάς (κεντρική φωτό) είναι από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού και δεν θα κουραστούμε για να φτάσουμε σε αυτή. Με άμμο και ψιλό βότσαλο αλλά και δροσιά από τα αλμυρίκια κοντά στο νερό. Κάπου κάπου, μας συντροφεύουν τα αγριοκάτσικα που κατεβαίνουν να πιούν νερό από τη θάλασσα σπάζοντας με τα κουδούνια τους τον ήχο από τον παφλασμό της θάλασσας.
Αν και δεν έχει και τόσο glamour όνομα, ο Γαϊδουραύλακος θεωρείται από τις πιο ωραίες παραλίες του νησιού. Είναι γεμάτη βότσαλα, τα νερά της είναι γαλαζοπράσινα και τριγύρω υψώνονται μεγάλοι βράχοι. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με βάρκα, διαφορετικά θα πρέπει να σκαρφαλώσουμε τον λόφο από την πλευρά της Σπηλιάς και να κατέβουμε στον Γαϊδουρόλακκο από την άλλη πλευρά σε περίπου 30 λεπτά. Σκέτη ταλαιπωρία, αλλά περί ορέξεως…
Βοτσαλάκι και γαλαζοπράσινα νερά βρίσκουμε και στο Βαθύ Πηγάδι. Και εδώ τα αρμυρίκια μας καλοδέχονται μαζί με τους σχοίνους. Κάνουμε snorkeling και υποβρύχιο ψάρεμα γιατί έχει υπέροχο βυθό.
Ο Πόρος είναι μια όμορφη, μικρή παραλία με ρηχά καταγάλανα νερά. Ξεχωρίζει γιατί έχει λεπτή άμμο που δεν βρίσκουμε αλλού στο νησί. Και εδώ μπορούμε να αφεθούμε στον ίσκιο από τα αλμυρίκια, αλλά και να κάνουμε κάμπινγκ.
Ο παράλιος οικισμός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται ανάμεσα στους δύο βασικούς οικισμούς του Αγαθονησιού, το Μικρό και το Μεγάλο Χωριό. Εδώ βρίσκουμε όλα όσα χρειαζόμαστε όπως ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες, καφέ. Η παραλία συνδυάζει άμμο με ψιλό βότσαλο και τα νερά είναι καταγάλανα.
Τι θα φάμε;
Άφθονα φρέσκα ψάρια, παραδοσιακή φάβα και πεντανόστιμα ντόπια κατσίκια είναι από τα φαγητά που δεν παραλείπουμε. Άλλα τοπικά πιάτα που βρίσκουμε σχεδόν σε όλα τα Δωδεκάνησα είναι η κακαβιά, το χταπόδι στιφάδο, οι παραδοσιακές δίπλες και το πουγκί, οι καράβολοι (σαλιγκάρια) με κρεμμύδια ή με ρύζι, καλαμάρια γεμιστά, κατσικάκι καπαμά, μυζηθροπιτάκια, «γριές» πίτες, ντολμαδάκια ενώ ιδιαίτερα ξεχωριστό είναι το αρωματικό κέικ με σχινόκαρπο.
Όπως και αν επιλέξουμε να περάσουμε τις μέρες μας στον ακριτικό τόπο, η εμπειρία θα είναι μοναδική!
Διαβάστε επίσης
Μία άλλη άποψη για τη «Μήδεια» του Κάστορφ
Βότκα Μολότοφ: ένα εκρηκτικό θεατρικό έργο
Οι «Βάκχες» ως μια queer τραγωδία
Elounda Hills: Το θέρετρο της νέας εποχής
Το «Αταίριαστο Ζευγάρι» σε όλη την Ελλάδα
Οι 6 κανόνες της επιτυχίας
