Σχόλια και εντυπώσεις από την παράσταση που ασχολείται με τους δαίμονες που τρέφουν τα περισσότερα σύγχρονα ζευγάρια μέσα τους.
Ο Λαρς Νορέν, που θεωρείται από πολλούς ως ο μεγαλύτερος Σουηδός θεατρικός συγγραφέας μετά τον Στρίντμπεργκ, ασχολήθηκε στα περίπου 75 θεατρικά που έγραψε, με τις σχέσεις αγάπης – μίσους των σύγχρονων δυσλειτουργικών οικογενειών στην επιφανειακά «νορμάλ» Σκανδιναβική κοινωνία, δίνοντας συναισθηματικά δυνατά και ζοφερά έργα με παράλογο και μακάβριο χιούμορ. Στοιχεία που κυριαρχούν και στο «Demons», το οποίο παρότι γράφτηκε το 1982 μοιάζει σαν να έχει γραφτεί χθες.
Οι κεντρικοί του χαρακτήρες είναι ο Φρανκ (Ιωάννης Παπαζήσης, επάνω) και η Καταρίνα (Ιωάννα Παππά, κάτω), ένα παντρεμένο ζευγάρι χωρίς παιδιά που ζει παγιδευμένο στην αλληλοεξαρτητική σχέση του, γεμάτο θυμό, απογοήτευση και επιθετικότητα αλλά και ιδανική κοινωνική ζωή, σε ένα περίοπτο αστικό ρετιρέ. Το βράδυ της παραμονής της ταφής της μητέρας του πρώτου, έχουν την απελπιστική ιδέα να καλέσουν για ένα ποτό το ζευγάρι του αποκάτω ορόφου. Τον macho Τόμας και τη μικροαστή Γκένα που έχουν δύο μικρά παιδιά και φαινομενικά μοιάζουν πιο ευτυχισμένοι, μια εικόνα που θα καταρρεύσει γρήγορα. Υπό την επήρεια του αλκοόλ, οι χαρακτήρες αρχίζουν να προβάλλουν τις απογοητεύσεις για τη ζωή τους, δοκιμάζοντας σταδιακά όλο και πιο σουρεαλιστικά και προκλητικά κοινωνικά παιχνίδια, με αποτέλεσμα τις μεταξύ τους συγκρούσεις και την απελευθέρωση των δαιμόνων που κρύβουν μέσα τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η επικείμενη ταφή έχει ήδη επισυμβεί και ούτε η τέφρα που σκορπίζεται στο διαμέρισμα στην κορύφωση της σύγκρουσης δεν μπορεί να επιστρέψει τους δαίμονες στην κρυψώνα τους. Γιατί μερικά πράγματα έχουν μόνο αρχή. Τέλος δεν έχουν.
Η άποψή μας: Με σημείο αναφοράς το εμβληματικό κείμενο για τις σχέσεις (εξαιρετική η μετάφραση), μια ενδιαφέρουσα δουλειά που εξελίσσεται σταδιακά σε ένα εξαντλητικό, δυσφορικό ανά στιγμές αλλά απολύτως εύστοχο ψυχογράφημα των ζευγαριών του 21ου αιώνα. Για τη γονεϊκότητα που ισοπεδώνει, τον ανηδονισμό και την αλλοτρίωση, την επιφανειακότητα και τη ενδοοικογενειακή βία, τα τραύματα και τη ματαίωση, τις παρορμήσεις και την κατάθλιψη, τις αυτοσχέδιες συνταγές που οι ήρωες αναζητούν την ανακούφιση (αλκοόλ, σεξ), αδυνατούν όμως να βρουν λύση. Με μια σκηνοθετική γραμμή που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο δράμα και το γκροτέσκο, το οποίο λειτουργεί αποφορτιστικά, το έργο μπορεί να ιδωθεί ως μια οξυδερκής αναπαράσταση των σύγχρονων σχέσεων.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Lars Noren
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Χρήστος Σουγάρης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέκος Αναστασίου
Μουσική: Rsn
Σύλληψη βίντεο: Χρήστος Σουγάρης
Τεχνικός Σχεδιασμός & Υλοποίηση βίντεο: Πάνος Νικολακόπουλος
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Διανομή:
Φρανκ: Ιωάννης Παπαζήσης
Καταρίνα: Ιωάννα Παππά
Τόμας: Γιάννης Κουκουράκης
Γκένα: Μαρίζα Τσάρη
Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00
Εισιτήρια εδώ
Θέατρο Τζένη Καρέζη, Ακαδημίας 3
