Κλείνοντας τα 50 της χρόνια, η Αυστραλή σταρ έχει καταφέρει να αποτελεί ένα θετικό πρότυπο όχι μόνο για τον κινηματογράφο, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο πορεύεται στη ζωή της.
Πρόκειται αναμφίβολα για μία από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς του πλανήτη, καθώς έχει βραβευτεί δύο φορές με δύο Όσκαρ (ένα Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 2013 Blue Jasmine και ένα Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία του 2004 The Aviator) και τρεις Χρυσές Σφαίρες, μεταξύ άλλων. Φέτος, συμπρωταγωνιστεί με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στο πολυαναμενόμενο Armageddon Time και μαζί με ένα καταπληκτικό καστ (Οσκαρ Αϊζακ, Ντόναλντ Σάδερλαντ, Αν Χάθαγουεϊ), που ελπίζουμε να δούμε στις αίθουσες την άνοιξη που έρχεται.Παρά την καταξίωση και τα βραβεία, αυτή προτιμάει το χειροκρότημα του κοινού, «καθώς με τα βραβεία δεν είμαι και πολύ σίγουρη, γιατί προκύπτουν συνήθως από διεργασίες που δεν μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε». Για αυτό και παρότι ένα βραβείο Όσκαρ οδηγεί ψηλότερα στην πυραμίδα της show biz και ανοίγει πόρτες, η Κέιτ δεν ήθελε ποτέ να προσδιορίζεται ως προσωπικότητα από τις βραβεύσεις. Αυτό είναι κάτι που το υποστηρίζει χρόνια και το αποδεικνύει σταθερά με διάφορούς τρόπους τόσο ως πολίτης όσο και ως σύζυγος και μητέρα. Στηλιτεύοντας την πολιτική κλειστών συνόρων του Trump, αναδεικνύοντας το προσφυγικό ζήτημα και την αξία της αλληλεγγύης, ενισχύοντας τις γυναίκες αλλά και μιλώντας για ηθική επιχειρηματικότητα, περιβάλλον και βιωσιμότητα ως ambassador της ελβετικής ωρολογοποιίας IWC από το 2006.
Την ίδια στιγμή ως γυναίκα και μητέρα τεσσάρων παιδιών, απορρίπτει τα πρότυπα ομορφιάς που αναγκάζουν όλο και περισσότερο νέους ανθρώπους σε αισθητικές επεμβάσεις. «Υπάρχουν κορίτσια που κάνουν τα πάντα για τη φήμη και τα χρήματα. Κάνουν μπότοξ στα υπέροχα χείλια τους και στο στήθος τους. Είναι φρικτό. Λες και γίνονται πιο όμορφες. Ολο αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Βλέπω γυναίκες που επειδή γέννησαν μπαίνουν κατευθείαν στο χειρουργείο ή κάνουν εξαντλητικές δίαιτες. Για μένα η ζωή πρέπει να σου αφήνει σημάδια. Στην ψυχή, στο σώμα, στο πρόσωπο. Αυτή είναι η πραγματική ομορφιά», θα πει. Και μάλιστα, δηλώνει εδώ και χρόνια ότι ο πιο ενδιαφέρον ρόλος που έχει ερμηνεύσει είναι αυτός της μητέρας, αλλά και ερωτευμένη με τον σύζυγό της, τον θεατρικό παραγωγό και συγγραφέα Andrew Upton.
Στο τέλος της γραφής, αν υπάρχει κάτι που την κάνει να διαφέρει από τις υπόλοιπες star του σινεμά, είναι ότι δεν έχει εμμονή με τον εαυτό της. Η ίδια το εξηγεί αυτό ως εξής; «Ολα ξεκινούν από το πως έχεις μεγαλώσει. Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν δέκα ετών και η μητέρα μου έπρεπε να μεγαλώσει μόνη της εμένα και τα δύο μου αδέρφια. Δεν υπήρχε χρόνο στη ζωή μου για ναρκισσισμούς. Προτιμώ, λοιπόν, να δίνω την αγάπη μου στους άλλους».
