Ερευνητές του ανθρώπινου εγκεφάλου κατέληξαν σε νέα μελέτη ότι μία συγκεκριμένη σονάτα του Μότσαρτ βοηθά πράγματι στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της επιληψίας.
Ο ιδιοφυής Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, ο Αυστριακός κλασικός συνθέτης του 18ου αιώνα και ένας από τους διάσημους συνθέτες όλων των εποχών. Ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του Βιεννέζικου κλασικισμού γεννήθηκε το 1756 και ως παιδί θαύμα αναστάτωσε τους μουσικούς κύκλους της εποχής του. Ως νέος, δημιούργησε προκλητικά έργα που παίζονται ακόμα και σήμερα από κορυφαίες ορχήστρες σε όλο τον κόσμο. Αν και πέθανε αρκετά νέος, σε ηλικία μόλις 35 ετών, το 1791, το έργο του παραμένει εξόχως επιδραστικό και φρέσκο. Κανείς όμως δεν φανταζόταν ότι κάποιο έργο του στον 21ο αιώνα θα αποκτούσε και μεγάλη ιατρική σημασία. Μια πρόσφατη δημοσίευση στο Scientific Reports που μπορείτε να βρείτε εδώ αναφέρει ότι ένα από τα κομμάτια του Μότσαρτ, η σονάτα για δύο πιάνα σε ρε μείζονα K448 (γνωστή ως Mozart K448) – ηρεμεί τον εγκέφαλο των ατόμων με επιληψία, ανακουφίζοντας και προλαμβάνοντας ορισμένα επιβλαβή εγκεφαλικά συμβάντα.
Ο Μότσαρτ έγραψε τη K448 σε ηλικία 25 ετών το 1781. Η σονάτα περιέχει τρία επιμέρους σημεία: allegro con spirito, andante και molto allegro. Διαθέτει αντίθετες μελωδίες και ενοποιητικό αρμονικό τόνο. Σημειωτέον, η πρώτη επιστημονική μελέτη που ανακάλυψε ότι η ακρόαση της Mozart K448 βελτιώνει έστω και προσωρινά τη χωρική σκέψη, δηλαδή, την αντίληψη της έννοιας του χώρου από τους ανθρώπους, τα εργαλεία της απεικόνισης του χώρου και τις διαδικασίες κατανόησης και ανάλυσης τους, δημοσιεύτηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Για να μελετήσουν τον αντίκτυπο της K448 στον εγκέφαλο των ατόμων με επιληψία, οι ερευνητές έπαιξαν τη μελωδία ενώ παρακολουθούσαν τις επιδράσεις της με αισθητήρες εγκεφαλικών εμφυτευμάτων τοποθετημένων στα εν λόγω άτομα. Οι αισθητήρες εμφυτευμάτων ανιχνεύουν συμβάντα γνωστά ως μεσογειακές επιληπτικές εκκρίσεις (IEDs). Αυτά τα εγκεφαλικά συμβάντα είναι συμπτώματα επιληψίας, επιβλαβή για τον εγκέφαλο.
Η ομάδα διαπίστωσε ότι μετά από 30 δευτερόλεπτα ακρόασης της σονάτας, τα άτομα βίωσαν αισθητά λιγότερες κρίσεις. Αυτό επηρέασε επίσης την περιοχή του εγκεφάλου που χειρίζεται τα συναισθήματά μας. Η ερευνητική ομάδα δοκίμασε να κάνει το ίδιο με μουσικό κομμάτι του Βάγκνερ, ενός ακόμα σημαντικού συνθέτη, μεταγενέστερου του Μότσαρτ. Όμως, δεν υπήρξε το ίδιο αποτέλεσμα. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι η σονάτα του Μότσαρτ θα μελετηθεί περαιτέρω ως πιθανή θεραπεία για την επιληψία.
Ακούστε τη σονάτα εδώ
