Τα σκουπίδια που στέλνει ο δυτικός κόσμος στο Κονγκό, μετατρέπονται σε καταπληκτικά έργα τέχνης από τα παιδιά των δρόμων και ο καταξιωμένος φωτογράφος Stéphan Gladieu τα φωτογραφίζει και τα κάνει διάσημα.
Η Κινσάσα είναι η πρωτεύουσα του Κονγκό αλλά και ένα από τα πολλά μέρη που οι αμερικανικές και εύπορες ευρωπαϊκές χώρες στέλνουν τα απορρίμματά τους. Αυτή η πρακτική είναι παράνομη, υποτίθεται, αλλά τα πλουσιότερα κράτη παραβιάζοντας κάθε συνθήκη συνεχίζουν να εξάγουν τόνους σκουπιδιών, γνωρίζοντας ότι αυτά τα μέρη δεν έχουν τους πόρους για να τα επεξεργαστούν ή να τα ανακυκλώσουν. Και αφού δεν απορροφώνται, διογκώνονται και πνίγουν αργά τα πάντα γύρω τους.
Μπροστά σε αυτή την οικολογική καταστροφή οι νέοι της Κινσάσα άρχισαν να επαναχρησιμοποιούν τα απόβλητα δημιουργώντας παραδοσιακές, θρησκευτικές ενδυμασίες, που προηγουμένως είχαν καταστραφεί, μαζί με άλλες πολιτιστικές ιστορίες και τελετουργίες, από τον αναγκαστικό εκχριστιανισμό (Καθολικισμό) που βίωσαν. Η σχέση του Gladieu με αυτούς τους καλλιτέχνες έφερε στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα τη νέα του φωτογραφική δουλειά «Homo Détritus».
«Στις φωτογραφίες μιλάμε για οικολογία, αλλά μιλάμε για οικολογία μέσω αφρικανικών μασκών. Όπως μπορείτε να δείτε, είναι εντελώς καλυμμένα. Δεν βλέπετε κανένα μέρος του δέρματος. Οι παραδοσιακές μάσκες έγιναν με φυσικά υλικά. Συμβόλιζαν το πνεύμα των προγόνων ή το πνεύμα υποστήριξης του φυσικού κόσμου. Αυτοί οι νέοι καλλιτέχνες επανεφευρίσκουν αυτές τις παραδοσιακές μάσκες κατά κάποιο τρόπο, αλλά το κάνουν σήμερα με τα σκουπίδια επειδή βρίσκουν περισσότερα σκουπίδια παρά φυσικά υλικά», λέει Stéphan Gladieu.
Ενώ έκανε έρευνα στη Γιορούμπα για ένα διαφορετικό φωτογραφικό έργο που δεν έχει ακόμη κυκλοφορήσει, ο Gladieu βρήκε μερικές φωτογραφίες ενός κοριτσιού ντυμένου με πλαστικά μπουκάλια. Κάνοντας έρευνα ανακάλυψε ότι αρκετά από αυτά τα ρούχα υπήρχαν ήδη στην Κινσάσα και παράγονταν από ντόπιους καλλιτέχνες ως πολιτιστική απάντηση στο αυξανόμενο πρόβλημα των απορριμμάτων.
Οι νέοι καλλιτέχνες της Κινσάσα και η φωτογραφική προσέγγιση του Gladieu ξεχώρισαν αυτό το έργο από άλλες οικολογικές τέχνες που αφορούν αυτήν την περιοχή. «Δεν ήθελα να κάνω δουλειά που θα ήταν σκοτεινή», είπε ο Gladieu θέλοντας να αποφύγει την ενοχή των θεατών να δώσουν προσοχή. «Οι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν και δεν αντιδρούν πια σε αυτές τις εικόνες. Δεν τους βοηθά να συνειδητοποιήσουν ότι όλοι έχουμε προσωπική ευθύνη για τον τρόπο που καταναλώνουμε και πετάμε πράγματα».
Διαβάστε επίσης
Ματωμένα διαμάντια: Η αληθινή ιστορία
Ακολουθήστε το zeitgeist.gr στο facebook για να ενημερώνεστε πρώτοι για τα νέα θέματα και να στηρίξετε την ποιοτική δημοσιογραφία, πατώντας like στο facebook banner που βλέπετε κάτω ή πάνω δεξιά.
