Η μονάρχης που μέσα από τις επτά δεκαετίες στον θρόνο καθιερώθηκε ως η απόλυτη αριστοκρατική φιγούρα, διαχώρισε με ανεπανάληπτη μαεστρία την ιδιωτική από τη δημόσια εικόνα της.
Η βασίλισσα Ελισάβετ η Β’ (1926 – 2022), η οποία πέθανε σε ηλικία 96 ετών εχθές, έγινε κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης βασιλείας της όχι μόνο η γηραιότερη βασίλισσα στην ιστορία της χώρας αλλά και εκείνη με τη μακροβιότερη θητεία.
Ήταν η 42η από μια σειρά από βασιλιάδες και βασίλισσες της Αγγλίας, της Βρετανίας και κατόπιν του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ επιπλέον, ήταν βασίλισσα και αρχηγός κράτους 15 άλλων χωρών, που εκτείνονται από τα Φίτζι, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία μέχρι τις Μπαχάμες και τον Καναδά, και όλες κάποτε ήταν μέρος της πρώην βρετανικής αυτοκρατορίας. Ήταν για επτά δεκαετίες επικεφαλής της Κοινοπολιτείας, της οποίας οι 54 χώρες περιλαμβάνουν 2,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους, το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της υπηρετήθηκε από 15 πρωθυπουργούς, από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ μέχρι τη Λιζ Τρας. Συνάντησε περισσότερο από το ένα τέταρτο όλων των Αμερικανών προέδρων που έζησαν ποτέ, πέντε πάπες, εκατοντάδες εθνικούς ηγέτες, από τους αδιάφθορους και τους αγαθούς, όπως ο Νέλσον Μαντέλα, έως τους τυραννικούς, συμπεριλαμβανομένων των Ρόμπερτ Μουγκάμπε και Νικολάε Τσαουσέσκου, καθώς και χιλιάδες διασημότητες.
Ήταν η πιο πολυταξιδεμένη μονάρχης στη βρετανική ιστορία: διέσχιζε τακτικά τον κόσμο για να επισκέπτεται την Κοινοπολιτεία και σχεδόν κάθε άλλη σημαντική χώρα στον κόσμο, ακόμη και στα 90 της χρόνια, και περιόδευε στη Βρετανία κάθε χρόνο ακόμη και μακρύτερα.
Ωστόσο, μέσα από όλη αυτή την έκθεση, τη φήμη και τη δημοσιότητα, κατάφερε να βγει αλώβητη. Αυτό συνέβη επειδή δεν ασχολήθηκε ποτέ με κομματικές ίντριγκες, ενώ μετά βίας εξέφραζε γνώμη και ουδέποτε έδειχνε έντονα συναισθήματα: κρατούσε την ψυχραιμία της και ενθουσιαζόταν μόνο για τα σκυλιά -ιδιαίτερα τα κόργκι- και τα άλογα, ενδιαφερόταν για την εκτροφή και των δύο. Αν και ήταν πολύ μακριά από τη ζωή των υπηκόων της -δεν πήγε ποτέ σχολείο λ.χ.- θαυμάστηκε για τη στωικότητα και την εργατικότητά της. Λέγεται ότι ήταν πνευματώδης και δηκτική στα σχόλια, ενώ ήταν πολύ καλή στις μιμήσεις, αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εμφανίζονταν δημόσια. Ακόμη και οι αφοσιωμένοι αυλικοί της τη γνώριζαν από δεύτερο χέρι, ως μια ακίνητη, μικροκαμωμένη, σε μεγάλο βαθμό σιωπηλή και χαμογελαστή φιγούρα, δεμένη από την αίσθηση του καθήκοντος και την υπηρεσίας της. Ωστόσο, παρά την όλη έκθεση, παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό άγνωστη και αυτό ήταν ίσως το πιο αξιοσημείωτο κατόρθωμά της.
Copyright όλων των φωτογραφιών: TASCHEN (Από τις εκδόσεις «Her Majesty. A Photographic History 1926–Today» και «Her Majesty. Vivienne Westwood Edition No. 501–1,000. Harry Benson ‘Royal Departure’».
Διαβάστε επίσης
Η βασίλισσα της καρδιάς μας
Ακολουθήστε το zeitgeist.gr στο facebook για να ενημερώνεστε πρώτοι για τα νέα θέματα και να στηρίξετε την ποιοτική δημοσιογραφία, πατώντας like στο facebook banner που βλέπετε κάτω ή πάνω δεξιά.
