Λακωνικός αλλά και λάβρος κατά της trap ο Ισορροπιστής, κατά κόσμον Νικόλαος Παυλίδης, μας μίλησε για τους προβληματισμούς του, από τη λαϊκή της Νέας Ιωνίας, όπου εργάζεται ως παραγωγός και έμπορος φρούτων.
Ο βιοπαλαιστής ράπερ των NEBMA, του συγκροτήματος που δημιουργήθηκε το 1994 με καθαρά κοινωνικούς προβληματισμούς και εκπρόσωπος της παλιάς και αυθεντικής φρουράς του ελληνικού χιπ χοπ, αλλά και με τις μεγάλες του επιτυχίες μαζί με τους Goin’ Through, έχει αφήσει το στίγμα του στην εγχώρια χιοπ χοπ σκηνή και έχει κερδίσει το σεβασμό όλων. Σε μας μίλησε για πολλά πέρα από την trap. Για τα μουσικά του σχέδια, για την πολιτική, για τη ζωή, αλλά και για τη σκληρή καθημερινότητα της δουλειάς του.
Δέκα χρόνια κρίση και αμέσως μετά η πανδημία. Πως πάνε τα πράγματα στη δουλειά;
Από το κακό στο χειρότερο. Αν όμως δεν είμαστε αισιόδοξοι, τότε να βάλουμε μία πέτρα στο λαιμό μας για να πάμε εκεί που ξέρουμε.
Είναι συνειδητή επιλογή να ασχολείσαι με την παραγωγή και το εμπόριο φρούτων;
Συνειδητή από τα 18 μου χρόνια.
Τα προς το ζην βγαίνουν από την παραγωγή φρούτων ή από τη μουσική;
Βγαίνουν από τα κτήματά μου. Η μουσική είναι κάτι που αγκάλιασα και κάνω με αγάπη. Εάν έρχονται χρήματα από αυτό φυσικά και είναι καλοδεχούμενα.
Αν μπορούσες να βγάζεις τα προς το ζην από τη μουσική, θα άφηνες την παραγωγή των φρούτων;
Όχι γιατί μου αρέσει η επαφή με τη φύση και η καθημερινή επικοινωνία με τουλάχιστον 500 ανθρώπους.
Νικόλαος Παυλίδης το όνομα, ποντιακό. Κάποτε ο Χάρρυ Κλυνν είχε κάνει το ποντιακό ροκ με το «Λαϊστρέρα». Εσύ θα έκανες ποντιακό χιπ – χοπ / ραπ;
Ναι είναι ποντιακό με καταγωγή από τη Σαμσούντα. «Λαϊστέρα άλλο μην κουνίεσαι» (γέλια). Ναι είμαι σε επαφή με έναν μεγάλο μουσικό παραγωγό στη φάση μου, στο ραπ, ο οποίος πήρε ένα κομμάτι με ποντιακές λύρες, το ετοιμάζουμε, αλλά ακόμα δεν έχουμε βρει τους κατάλληλους για να συνεργαστούμε.
Στο NETFLIX είδαμε με ενδιαφέρον μια σειρά ντοκιμαντέρ για την γέννηση και την πορεία του χιπ – χοπ. Στην Ελλάδα μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο και από πού θα μπορούσε να ξεκινήσει;
Από τα πρώτα συγκροτήματα. Δεν ήρθε ουρανοκατέβατο. Όλοι ξεκινήσαν με τα συγκροτήματα όπως οι FFC, ActiveMember, TerrorXCrew, Goin’ Through, τα Ημισκούμπρια. Αυτά έβαλαν τις βάσεις. Εγώ προσέρχομαι από ένα συγκρότημα τους ΝΕΜΒΑ, που μαζί με τους ΖΝ (Ζωντανοί Νεκροί) και τους Βαβυλώνα είναι το επόμενο κύμα, από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσει.
Μαθαίνουμε ότι ετοιμάζεις τα του γάμου σου. Πες μας θα γίνει χαμός, όπως έγινε στου Βουρλιώτη;
Όχι δεν θα γίνει χαμός. Ό,τι έχουμε να δούμε, με τη γυναίκα μου τα έχουμε δει. Θα ικανοποιήσουμε τις οικογένειές μας. Είμαι απλός σε αυτά τα πράγματα.
Ποια είναι τα μουσικά σου σχέδια για μέλλον;
Έχω έτοιμα γύρω στα 20 κομμάτια, μιξαρισμένα έτοιμα, αλλά επειδή είμαι ψείρας και επειδή θέλω τα videoclip να είναι ανάλογα με την αισθητική μου, τη μουσική μου, το ύφος μου και επειδή είμαι τρελός σινεφίλ και θέλω να κάνω κινηματογραφικά videoclip, εξυπακούεται ότι χρειάζονται χρήματα. Επειδή, λοιπόν, είναι ανεξάρτητη παραγωγή λόγω του κόστους έχει πάει πίσω το πράγμα.
Είσαι ένας άνθρωπος πολιτικοποιημένος. Που σε βρίσκουμε πολιτικά;
Εκεί που είναι η Ελλάδα, στο κέντρο (γέλια). Δεν ανήκω σε κάποιο κόμμα.
Έχουμε, όμως, τώρα εκλογές στο ΚΙΝΑΛ. Τις παρακολουθείς;
Όλα τα παρακολουθώ. Αυτό που έχω να πω είναι πως όσα χρόνια ασχολούμαι με την πολιτική δεν βλέπω να αλλάζει κάτι, όλα ίδια είναι, ο ένας παίρνει τη σκυτάλη από τον άλλο και συνεχίζουν τη μάσα και τη ρεμούλα.
Με τα social media ασχολείσαι;
Ασχολούμαι με οτιδήποτε έχει να κάνει με τη ζωή. Είμαι ένας άνθρωπος που εκφράζομαι με διάφορους τρόπους. Με το μπάσκετ και τον αθλητισμό για παράδειγμα. Μου αρέσει η επικοινωνία με τον κόσμο, είτε εικαστική είτε λεκτική.
Μία ρίμα που σε οδηγεί στη ζωή;
Έχω γράψει κάτι για το καινούργιο CD: ‘’Να σε αγναντεύω θάλασσα, να μην σε χορταίνω από το βουνό ψηλά. Στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω από τα μαλαματά σου τα πολλά’’.
Θα μας πεις για το φαινόμενο της trap;
Κοίταξε τη βαριέμαι την ερώτηση για την trap, όχι το ρυθμό της μουσικής, βαριέμαι το λεξιλόγιο και το περιεχόμενο των trap κομματιών. Είναι μια μουσική που ανακαλύφθηκε αρχικά στην Ατλάντα, είναι από τα traphouses, τα σπίτια που πουλάγανε ναρκωτικά. Αυτό έγινε μόδα στις ΗΠΑ και οι ναρκέμποροι έγιναν ράπερ και προμόταραν τους εαυτούς τους. Σε αυτό μπήκαν και οι στούντιο γκάνγκστερ και έκαναν το ίδιο και δημιουργήθηκε μια κατάσταση, ένα πλέγμα ιδεών γύρω από τα ναρκωτικά. Αυτό ήρθε και στην Ελλάδα, αλλά δεν είναι όμως αυτοί από traphouses.
Είναι γιαλατζί γκάνστα δηλαδή;
Ναι. Υπάρχουν, όμως, και μερικοί που ξύπνησαν που το είδαν αυτό, με τα όπλα στα video clip και όντως είναι και αρχίζουν να το κάνουν και αυτοί. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Δείτε την πρόσφατη είδηση που ένας μαχαίρωσε τον άλλο. Που είναι trapper. Αν αυτό το βλέπουν ως φοβερό φαινόμενο, αν κάποιοι κάνουν για τους trapper αβάντα, αν πιστεύουν ότι είναι ένα πρότυπο για τα παιδιά μας, τι να πω. Εγώ τη θεωρώ σκουπιδίλα.
Διαβάστε επίσης
Ταραξίας: «Η trap δεν είναι rap και δεν μου αρέσει καθόλου»
