Το πρόσφατο ανέβασμα στο θέατρο Μουσούρη επιβεβαιώνει ότι πέρα από τους νόμους της φύσης και τη μεταφυσική, είναι οι δυνάμεις του έρωτα και της συγχώρεσης που συνέχουν κι εξελίσσουν την ανθρωπότητα.
Η «Τρικυμία» (The Tempest) είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του Βρετανού δραματουργού Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και κάθε φορά που ανεβαίνει στο θέατρο, η παράστασή του θεωρείται ένα μείζον πολιτιστικό γεγονός. Ανήκει στις κωμωδίες του, το κωμικό στοιχείο όμως στην ποίηση του Σαίξπηρ έχει εδώ πολύ λεπτές, σχεδόν δυσδιάκριτες αποχρώσεις που πρέπει να αναδυθούν με φειδώ και λεπτότητα.
Να πως παρουσιάζει το έργο του μεγάλου Βρετανού ποιητή ο δικός μας Βασίλης Ρώτας, μεταφραστής του έργου στην έκδοση «Ουίλλιαμ Σαίξπηρ- Η Τρικυμία», από τις Εκδόσεις Επικαιρότητα (1977): «Η Τρικυμία πρωτοπαίχτηκε το 1611 και θεωρείται από τους φιλόλογους το τελευταίο έργο του Σαίξπηρ… Η Τρικυμία και στο θέμα και στην τεχνική, στην όλη σκηνικήν οικονομία, έχει ολοφάνερα σημάδια που μπορούν ν’ ακριβολογήσουν την ηλικία του έργου, και που μας επιβάλλουν να παραδεχτούμε πως είναι το ολοτελευταίο έργο του. Κι αν ολόκληρο το έργο του ποιητή είναι υποθήκη προς την ανθρωπότητα, η Τρικυμία είναι η διαθήκη του».
Ο Δούκας του Μιλάνου Πρόσπερο, φανατικός αναγνώστης βιβλίων και λάτρης της μαγείας, εκδιώκεται από τον θρόνο του όταν ο αδερφός του Αντόνιο, με τη βοήθεια του Βασιλιά της Νάπολης Αλόνσο, σφετερίζεται την εξουσία του. Ο Πρόσπερο και η τρίχρονη κόρη του Μιράντα εγκαταλείπονται από τους σφετεριστές του θρόνου στ’ ανοιχτά της Μεσογείου για να πνιγούν αλλά αυτοί επιζούν και βρίσκουν καταφύγιο σε ένα έρημο νησί όπου ο Πρόσπερο στήνει το βασίλειό του με μοναδικούς πλέον υπηκόους την κόρη του κι έναν αυτόχθονα κάτοικο, τον τερατόμορφο Κάλιμπαν.
Ο έκπτωτος βασιλιάς επί δώδεκα χρόνια ασκείται στην μαγεία, τελειοποιεί τις μαγικές ικανότητές του και με τη βοήθεια της Άριελ, ενός τρισυπόστατου πνεύματος οργανώνει την εκδίκησή του. Οι συνωμότες Αντόνιο και Αλόνσο, καθώς και άλλα πρόσωπα που ταξιδεύουν όλοι τους σε ένα πλοίο ναυαγούν στην Μεσόγειο και ξεβράζονται στο νησί του Πρόσπερο, εξαιτίας μιας τρικυμίας που προκάλεσε ο ίδιος χάριν στις μαγικές του δυνάμεις. Ο Πρόσπερο θα πάρει εκδίκηση για την αδικία που έχει υποστεί όλα αυτά τα χρόνια αλλά ταυτόχρονα θα διαπιστώσει ότι άλλες δυνάμεις, πολύ δυνατότερες από τις δικές του, έχουν τελικά το πρώτο λόγο στη ζωή του ανθρώπου.
«Η Τρικυμία» του Oυίλλιαμ Σαίξπηρ σε σκηνοθεσία Μάριου Παναγιώτου, στην καινούργια, ειδικά για την παράσταση, μετάφραση του Αλέξη Αλάτση και με τη σύμπραξη της Νίκης Ψυχογιού στα σκηνικά και τα κοστούμια, της Νάντης Γώγουλου στο σχεδιασμό της κίνησης και της Μαριέττας Παυλάκη στον σχεδιασμό των φωτισμών, είναι μια συναρπαστική παράσταση η οποία παρουσιάζει το κλασικό έργο με πνεύμα σκηνοθετικού νεωτερισμού και διάθεση αισθητικών παρεκκλίσεων.
Έξυπνη η σκηνική οικονομία με τις κουρτίνες που ανοιγοκλείνουν για να εισάγουν και να απάγουν τον θεατή από τη μια σκηνή στην άλλη, εντυπωσιακή ομολογουμένως η μη- σαιξπηρική κίνηση των ηθοποιών επί σκηνής και καθηλωτικός για τον θεατή ο θρόνος – στρατηγείο (ή ιερό της μαγείας…), απ΄ όπου ο Πρόσπερο κινεί ως μαριονέτες τα πνεύματα, τους ανθρώπους και τα τέρατα του νησιού του με σκοπό να πάρει εκδίκηση για τον διωγμό του.
Παρά το γεγονός ότι η έντονα εικονοκλαστική αντιμετώπιση της παράστασης (στα ρούχα, στο μακιγιάζ των ηθοποιών, στα χορικά μέρη κ.ά.) μπορεί να παρασύρει τον θεατή στο να αντιμετωπίσει την Τρικυμία ως μια υπερβατική μουσική συμφωνία πνευμάτων και ανθρώπων που στροβιλίζονται στο σύμπαν, το έργο του Σαίξπηρ και σε αυτή την παράσταση αντιμετωπίζεται και αποδίδεται ως ένα κοινωνικό σχόλιο. Ένα σαφές σχόλιο για τα όρια της ανθρώπινης εξουσίας, για την αποτρόπαια τέχνη της υποβολής, για τη δύναμη του έρωτα αλλά και την απελευθερωτική κάθαρση που προσφέρει η συγχώρεση και η συμφιλίωση.
Ο Πρόσπερο, τελικά, δεν είναι το εκδικητικό …θηρίο που γνωρίζει ο θεατής στα πρώτα λεπτά του έργου αλλά ο βαθυστόχαστος άνθρωπος που απαλλαγμένος από τα βαρίδια της μαγείας και τα πάθη της εκδίκησης κλίνει κι αυτός με νόημα το κεφάλι του στην ομορφιά της ζωής και τη φλόγα του έρωτα.
———————————————————–
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Νέα Μετάφραση – Δραματουργική Επεξεργασία | Κ. Αλέξης Αλάτσης
Σκηνοθεσία | Μάριος Παναγιώτου
Σκηνικά – Κοστούμια | Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Κίνησης | ΝάντηΓώγουλου
Σχεδιασμός Φωτισμών | Μαριέττα Παυλάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη | Κωνσταντίνα Κάλτσιου
Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου | Σοφία Μπαμπανιώτη
Διδασκαλία Φωνής | Ελένη Νταλαχάνη
Φωτογραφίες | ΕλίναΓιουνανλή
Κινηματογράφηση – Trailer | Γρηγόρης Πανόπουλος – MakeYourOwnFilms
Κομμώσεις | Κωνσταντίνος Κολιούσης
Μακιγιάζ | Ηλέκτρα Κατσιμίχα
Υπεύθυνη επικοινωνίας | Ευαγγελία Σκρομπόλα
Ψηφιακή Επικοινωνία |Flipnewmedia
Οργάνωση – Εκτέλεση Παραγωγής | UrbanTheatre
Ερμηνεύουν | Κ. Αλέξης Αλάτσης, Βλαδίμηρος Γιαννακάκος, Μαρία Δαμασιώτη, Κωνσταντίνα Κάλτσιου, Νάντια Κατσούρα, Γιώργος Κισσανδράκης, Σοφία Μαραθάκη, Κλεοπάτρα Μάρκου, Αθηνά Μπαλτά, Νίκος Ντάσης, Νάνσυ Σιδέρη, Ραφαήλ Σιδηρόπουλος, Γιώργος Σύρμας
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
«Η Τρικυμία» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Σκηνοθεσία: Μάριος Παναγιώτου
Θέατρο Μουσούρη, Πλατεία Καρύτση 7, Αθήνα 10561
Από την Δευτέρα 24 Απριλίου 2023 και για 11 παραστάσεις έως την Τρίτη 30 Μαΐου 2023
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Δευτέρα – Τρίτη: 21.00
Διάρκεια: 120′ χωρίς διάλειμμα
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
