Το έπιναν διάσημοι –ναι, ναι, και ο Hemingway. Αποδεδειγμένα κάνει καλό στο hangover. Τι άλλο χρειάζεται για να πειστείτε για τη διαχρονικότητα του Bloody Mary;
Κάποιοι λένε ότι το όνομά του είναι εμπνευσμένο από τη Mary Tudor, τη βασίλισσα Μαρία Α΄ της Αγγλίας, έπειτα από τις σφαγές των προτεσταντών. Αν και η ιδέα ενός ποτού για το hangover υπήρχε από τον Μεσαίωνα, τα συστατικά της ντομάτας ανήκουν σε πολύ νεότερο κομμάτι του δυτικού πολιτισμού. Το αυθεντικό Bloody Mary λέγεται ότι δημιουργήθηκε από τον George Jessel και αργότερα τελειοποιήθηκε από τον Fernand Petiot που πρόσθεσε μπαχαρικά στη βότκα με ντοματοχυμό. Επί μία δεκαετία (1940 – 1950) το ποτό ονομαζόταν Red Snapper γιατί το Bloody Mary θεωρούνταν πολύ άγριο ακόμη για αλκοολούχο ποτό. Το πρώτο Bloody Mary φτιάχτηκε στο μπαρ του ξενοδοχείου St. Regis στη Νέα Υόρκη από τον Petiot, που μόλις είχε έρθει από τη Γαλλία. Αυτό έπινε ο Hemingway, ο Joe Di Maggio μετά της συζύγου Marilyn Monroe και ο Dali –που ζούσαν τότε στο St. Regis–, μόνο που αντί για Bloody Mary το ζητούσαν ως Red Snapper.
Αν και το Bloody Mary ποτέ δεν έφυγε από την επικαιρότητα, σίγουρα επί χρόνια δεν ήταν ό,τι πιο trendy. Μέχρι το ριμέικ του The Great Gatsby, όταν τα speakeasy bars και τα κρυμμένα ποτά είδαν μια αναγέννηση. Καλύτερο Bloody Mary: ένα απίστευτο infusion στο 69 Colebrooke του Tony Conigliaro. Βότκα infused με horseradish, αναμεμειγμένο με μείγμα ντομάτας. Σερβίρεται απλώς σε ένα ποτήρι high ball με ένα καλαμάκι.
Στο παρελθόν πολλές ήταν οι pub που έπινες ένα πολύ κακό Bloody Mary. Τώρα δείχνουν ιδιαίτερο σεβασμό. Οι bartenders ψάχνουν ποιοτικά υλικά και δίνουν τη δική τους ερμηνεία στη βασική συνταγή, με τεκίλα ή μπέρμπον αντί για βότκα, πολλούς πειραματισμούς με τα μπαχαρικά και χυμό φρέσκιας ντομάτας. Το βασικό για ένα καλό Bloody Mary είναι οι ποιοτικές πρώτες ύλες. Μια βότκα ή τζιν με προσωπικότητα, για να μπορούν να σταθούν δίπλα στα μπαχαρικά και να μην εξαφανίζονται. Και φυσικά ισορροπία. Όχι αρκετό horseradish, worcestershire sauce, tabasco, σέλινο και αλάτι και το ποτό γίνεται εντελώς flat. Υπερβολή και χάνεται η βάση, το αλκοόλ. Αλλά επειδή τελικά το Bloody Mary είναι από εκείνα τα κοκτέιλ που βασίζονται καθαρά στις προτιμήσεις του καθενός, το καλύτερο είναι αυτό που αρέσει σε εσένα. Είναι το ποτό που ξυπνάει την όρεξη πριν από το φαγητό. Δίπλα σε ένα ροστ μπιφ είναι το τέλειο συνοδευτικό, ενώ κάθε φορά που το πίνεις είναι και μια διαφορετική εμπειρία. Δένει , ακόμη, απίθανα με ωμά στρείδια και ταιριάζει πολύ καλά με μεξικάνικα και ασιατικά πιάτα με έντονα εξωτικά στοιχεία.
ΒLOODY MARY (βασική συνταγή)
Yλικά
– 90 ml μείγμα ντομάτας
– 50 ml καυτερής βότκας
– 20 ml φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού
– 5 ml worcestershire sauce
– 2 ριξιές ταμπάσκο
Ετοιμάζετε το μείγμα ντομάτας αναμειγνύοντας δύο μέρη πελτέ, έξι μέρη χυμό ντομάτας και μισό μέρος πάστας horseradish. Από την προηγούμενη μέρα, έχετε ρίξει σε μία φιάλη βότκας 700 ml μία κουταλιά κόκκους μαύρου πιπεριού και μισή κουταλιά κόκκους πράσινου. Τα αφήνετε να την αρωματίσουν και την περνάτε από σουρωτήρι. Τοποθετείτε σε ψηλό ποτήρι, που έχετε τρίψει το χείλος του με μία σφήνα λάιμ και το έχετε βουτήξει σε ανθό αλατιού. Προσθέτετε πάγο και ανακατεύετε. Γαρνίρετε με σέλερι και φλούδα αγγουριού.
