Η Πέμη Ζούνη μεταμορφώνεται σε Νάνερλ Μότσαρτ, στη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» του Μεγάρου Αθηνών, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Βάνας Πεφάνη.
Ποιος θυμάται τη Μαρία Άννα Βαλμπούργκα Ιγκνάτια Μότσαρτ, ή αλλιώς Νάνερλ; Ποιος γνωρίζει πως η μεγάλη αδελφή του Αμαντέους ήταν μια μουσική διάνοια; Στο «Ο αδελφός μου ο Αμαντέους» ο Μηνάς Βιντιάδης δημιουργεί ένα πυκνό και ποιητικό θεατρικό κείμενο για τη άγνωστη ιστορία της αδελφής του Αμαντέους, μιας χαρισματικής καλλιτέχνιδας του 18ου αιώνα, που βρέθηκε στο περιθώριο της ιστορίας, εξορισμένη από τη μουσική και τη ζωή, εγκλωβισμένη στα πρότυπα της πατριαρχικής κοινωνίας. Είναι η σπαρακτική ιστορία ενός ανθρώπου που δεν του επιτράπηκε να πραγματοποιήσει τα όνειρά του.
Η Νάνερλ γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ το 1751 και από την ηλικία των 7 χρόνων, ο πατέρας της Λεοπόλδος Μότσαρτ άρχισε να της διδάσκει τσέμπαλο. Ο κατά τέσσερα χρόνια μικρότερος αδελφός της Αμαντέους την ακολούθησε δείχνοντας νωρίς το απίστευτο ταλέντο του. Πολύ σύντομα οι δυο τους δημιούργησαν ένα μουσικό σύμπαν ολότελα δικό τους και ανέπτυξαν έναν ισχυρό δεσμό, αφού μόνο ο ένας καταλάβαινε πως σκεφτόταν ο άλλος. Τα δυο ταλαντούχα παιδιά έγιναν σύντομα γνωστά εξαιτίας των τεράστιων δυνατοτήτων τους και περιόδευαν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε όλη την Ευρώπη. Έπαιζαν για βασιλιάδες και αριστοκράτες, οραματίζονταν κονσέρτα και όπερες, άριες και συμφωνίες. Η Νάνερλ έγραφε τις δικές της συνθέσεις, όμως αυτό έπρεπε να κρατηθεί κρυφό αφού κάτι τέτοιο ήταν ανεπίτρεπτο για ένα κορίτσι της εποχής. Επιπλέον, η ευτυχισμένη ζωή των περιοδειών και της αναγνώρισης είχε ημερομηνία λήξης για εκείνη, αφού μόλις έφτασε σε ηλικία γάμου η καριέρα της έπρεπε να τελειώσει. Έτσι, υποχρεώθηκε από τον πατέρα της να παραμείνει κλεισμένη στο σπίτι όσο ο αδελφός της έγραφε μουσική και έδινε κονσέρτα. Δεν της επετράπη να παντρευτεί ούτε καν τον άντρα που ερωτεύτηκε. Αντ΄ αυτού έγινε η σύζυγος ενός δικαστή, εγκαταστάθηκε σε ένα αυστριακό χωριό, αφοσιωμένη στη ανατροφή των πέντε παιδιών του συζύγου της από δύο προηγούμενους γάμους του αλλά και των τριών δικών τους παιδιών, και πέθανε μακριά από όσα αγάπησε.
Στο καινούργιο έργο του Μηνά Βιντιάδη, η ζωή της Νάνερλ παρουσιάζεται σαν μια αστραπή σπαραγμού που διασχίζει τον χρόνο και παίρνει υπόσταση μπροστά στα μάτια μας. Κέντρο της Νάνερλ είναι ο Αμαντέους. Τον αγαπάει και τον ζηλεύει. Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε εκείνος; Θα έπαιρνε ότι της άξιζε; Ήταν τυχερή ή μήπως τραγικά άτυχη σε έναν κόσμο φτιαγμένο για άντρες;
Με ένα εξαιρετικό κείμενο και τις σκηνοθετικές οδηγίες της Βάνας Πεφάνη, τα τρία πρόσωπα που βρίσκονται επί σκηνής χτίζουν σχέσεις και εποχές καθώς συναντώνται έξω από τον χρόνο. Ο πολύ καλός πιανίστας Διονύσης Μαλλούχος είναι ένας δάσκαλος μουσικής στη σύγχρονη εποχή αλλά και ο πατέρας της Νάνερλ και του Αμαντέους. Ο ταλαντούχος Έλιο-Φοίβος Μπέικο είναι σπουδαστής μουσικής αλλά και ο νεαρός Αμαντέους. Η Πέμη Ζούνη, εύθραυστη και αέρινη μεταμορφώνεται σε Νάνερλ. Γίνεται μικρό κορίτσι, φυλακισμένη νέα γυναίκα, υποταγμένη κόρη και σύζυγος, ξεχνάει τις επιθυμίες της και καταλήγει τυφλή και ανήμπορη στον θάνατό της. Άλλοτε τρυφερή και γεμάτη χαρά, άλλοτε οργισμένη και μπερδεμένη προχωράει στον δρόμο που της όρισαν, γλιστρώντας από τη μία κατάσταση στην άλλη χωρίς δυνατότητα αντίστασης. Οι μεγάλες εκφραστικές δυνατότητες της Ζούνη της επιτρέπουν να παραστήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ψυχικές μεταπτώσεις της ηρωίδας και την οδύνη της στο πέρασμα του χρόνου. Η σκηνοθέτις Βάνα Πεφάνη κατορθώνει να φτιάξει με ευρηματικό τρόπο έναν ολόκληρο κόσμο όπου οι χαρακτήρες έχουν οντότητα. Μεταφερόμαστε στη Βιέννη και το Σάλτσμπουργκ του 18ου αιώνα αλλά και σε μια σύγχρονη αίθουσα ωδείου. Νιώθουμε την ασφυκτική ζωή της Νάνερλ στο πατρικό και αργότερα το συζυγικό σπίτι, αισθανόμαστε την απόγνωσή της, βιώνουμε τη συντριβή της. Ταυτόχρονα όμως περνάμε σε έναν τόπο χωρίς χρόνο, όπου η μοίρα των ακυρωμένων επιθυμιών αντρών και γυναικών είναι κοινή και οδυνηρή. Και η μουσική; Μα αυτή πάντα βρίσκει τρόπους να περάσει στη αιωνιότητα.
Μια πολύ καλή παράσταση για μια βαθιά ανθρώπινη ιστορία, με εξαιρετικούς συντελεστές.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Μηνάς Βιντιάδης
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία – Φωτισμοί: Βάνα Πεφάνη
Ηθοποιοί: Πέμη Ζούνη, Έλιο-Φοίβο Μπέικο
Στο πιάνο: ο Διονύσης Μαλλούχος
Σκηνικά – κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Πρωτότυπη μουσική – ήχοι: ORESTIS
Ημέρες παραστάσεων: Σάββατο 02, 09 & 16/12 στις 21:00
Τρίτη 26, Τετάρτη 27, Πέμπτη 28 & Παρασκευή 29/12 στις 21:00
Κυριακή 03, 10 & 17/12 στις 20.00
Δευτέρα 25/12 & Σάββατο 30/12 στις 20.00
Κλείστε το εισιτήριό σας εδώ από €14.00
Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» εντός του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
Διαβάστε και τις άλλες μας θεατρικές κριτικές
Trans-port: Πέρασμα στη ζώνη του οξυγόνου
Είδαμε τους (καθόλου) «Σεμνότυφους» στον Μικρό Κεραμεικό
Είδαμε τον Θάνατο του Εμποράκου
Είδαμε την «Απλή μετάβαση» στο Ακροπόλ
Είδαμε τον «Κωλόκαιρο» στο θέατρο Χώρα
Είδαμε την Άνοδο του Αρτούρο Ούι
