Η σπουδαία ηθοποιός ήταν πάντοτε ανήσυχη και ανατρεπτική και με αξίες που δεν εγκατέλειψε ποτέ στη ζωή της. Διαβάστε μια σπάνια συνέντευξή της μισό αιώνα πριν.
Λιτή, αρχαϊκή, δωρική μορφή, σύμβολο της ελληνικής ομορφιάς, διάσημη εκπρόσωπος του μεσογειακού πολιτισμού στο εξωτερικό, χαρισματική και δυναμική γυναίκα, η Ειρήνη Παπά (1926 – 2022) ξεχώρισε όχι μόνο για τις υποκριτικές της ικανότητές, αλλά και για το πνεύμα της. To 1969 ήταν 43 ετών και η καριέρα της πήγαινε από το καλό στο καλύτερο. Εκείνη την περίοδο συνάντησε τον νέο τότε κριτικό κινηματογράφου Roger Ebert, που έμελλε να λάβει το Βραβείο Πούλιτζερ το 2013 και να αποτελέσει έναν από τους πιο σημαντικούς κριτικούς των ΗΠΑ. Η συνέντευξή τους δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Σικάγου Chicago Sun-Times. Από εκεί αναπαράγουμε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα.
Για την Χούντα των συνταγματαρχών
«Δεν είμαστε παρά μια αμερικανική αποικία. Εισάγουμε τσίχλες και αυτοκίνητα, βιβλία και δίσκους. Δεν είναι περίεργο που οι Αμερικανοί δεν έχουν κάνει τίποτα ενάντια στη χούντα. Αυτοί διοικούν τη χώρα άλλωστε».
Για την υποκριτική
«Μερικές φορές σκέφτομαι ότι πρέπει απλά να σταματήσω την υποκριτική. Ένας άνθρωπος πρέπει να αλλάζει επάγγελμα κάθε τόσο. Επαναλαμβάνω συνέχεια τις ίδιες δεξιότητές μου στον κινηματογράφο ταινία ανά ταινία».
Για τον καπιταλισμό
«Ζούμε περικυκλωμένοι από καταναλωτικά αγαθά, από τεχνουργήματα. Στις πόλεις, είμαστε θύματα της ποσότητας των εμπορευμάτων που πρέπει να αλλάξουν χέρια και να πουληθούν. Αφού ανακάλυψαν το πλυντήριο, θα έπρεπε να είχε δοθεί σε όλους από ένα. Διαφορετικά, ποιο είναι το όφελος της προόδου; Να βγάλεις λεφτά;».
Για τη φιλοσοφία
«Ο Πλάτων έκανε το πρώτο λάθος. Άρχισε να μιλάει για την ψυχή και την ηθική και άθελά του αποθάρρυνε τους Επικούρειους να ψάξουν τη φύση του ανθρώπου. Έτσι ο Πλάτων καθυστέρησε την επιστημονική και τεχνική επανάσταση για 3.000 χρόνια…».
Για τη φτώχεια
«Εργάζομαι επειδή έχω ανάγκη να φάω. Κλαίω (παίζω καλά το ρόλο μου) και τρώω (βγάζω τα προς το ζην. Αλλά γιατί να τρώω απλώς επειδή κλαίω καλά; Θα έπρεπε να μπορούσα να φάω απλώς επειδή πεινάω, επειδή έχω ανάγκη, αλλά αυτό είναι κάτι τόσο δύσκολο σε αυτόν τον κόσμο».
