Ιδιαίτερα όσον αφορά την αποχή από το κρέας, αυτοί είναι οι τρεις βασικοί λόγοι που το κίνημα του βιγκανισμού κερδίζει διαρκώς έδαφος στην καθημερινότητα και στο τραπέζι μας.
Σε πρώτη φάση, η κατανάλωση κρέατος βρίσκεται στο στόχαστρο εκατομμυρίων καταναλωτών ανά την υφήλιο καθώς το κίνημα του βιγκανισμού βρίσκεται σε φάση έντονης ανάπτυξης και το ποσοστό όσων εγκατέλειψαν το κρέας είναι πλέον διψήφιο στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν πετύχει με τη στάση και τις επιλογές τους, όχι μόνο τη μείωση της κατανάλωσης κρέατος στις δυτικές κοινωνίες, αλλά έχουν επιβάλλει σημαντικές νομοθετικές διατάξεις σε βάρος της βιομηχανικής κτηνοτροφίας και της επεξεργασίας κρέατος.
Σε δεύτερη φάση, η αυξανόμενη περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση στρέφεται ενάντια (και) στη βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία η οποία θεωρείται υπεύθυνη, σε κάποιο βαθμό, για την κλιματική αλλαγή: η εκτροφή και η σφαγή ζώων, η επεξεργασία, η αποθήκευση και η διακίνηση κρέατος, πράγματι, αποτελούν σημαντικό κομμάτι των εκπεμπόμενων αέριων ρύπων του κλάδου παραγωγής τροφίμων. Μάλιστα ορισμένα εστιατόρια σε μητροπόλεις του δυτικού κόσμου αφαιρούν τα πιάτα με κρέας από το μενού τους προκειμένου να συνταχθούν με τη στροφή του κοινού προς τη χορτοφαγική διατροφή.
Τέλος, η μείωση των εισοδημάτων σε μεγάλο κομμάτι των παγκόσμιων νοικοκυριών, ειδικά στη μετά την πανδημία περίοδο όπου τα κόστη των πρώτων υλών και της ενέργειας έχουν εκτιναχθεί, υποτίθεται ότι θα οδηγούσε σε περιορισμό της κατανάλωσης ζωικών πρωτεϊνών, από τη στιγμή μάλιστα που οι προσφερόμενες φυτικές λύσεις και περισσότερες είναι και πιο γευστικές από το παρελθόν.
Το αν αυτοί οι λόγοι αρκούν για να εδραιώσουν το κίνημα του βιγκανισμού και να το καταστήσουν καθολική συνήθεια, μένει να φανεί…