Το αμπελοτόπι, οι ποικιλίες, τα χαρακτηριστικά τους και οι οινικές εξελίξεις από το μεγαλύτερο νησί της χώρας και μίας από τις αρχαιότερες οινοπαραγωγικές περιοχές.
Το μεγαλύτερο ελληνικό νησί υπήρξε από τα πρώτα κέντρα παραγωγής κρασιού, με δραστηριότητα που χρονολογείται από την εποχή του μινωικού πολιτισμού. H ιστορία των αμπελώνων της ξεκινάει πριν από 4.000 χρόνια. Πάντα υπήρχαν αμπέλια στην Kρήτη και παραγόταν κρασί! Αυτή η μεγάλη παράδοση στην παραγωγή κρασιού και η τέχνη της αμπελουργίας γνώρισαν μεγάλη άνθηση κατά την Eνετοκρατία.
Τα χρόνια κύλησαν και η πολυτάραχη ιστορία του νησιού επηρέασε και την οινοπαραγωγή. Σημαντική εξέλιξη σημειώθηκε το 1990 και από τότε η εικόνα της παραγωγής βελτιώνεται διαρκώς. Στην Kρήτη υπάρχουν τέσσερις περιοχές Π.O.Π., εκ των οποίων οι τρεις βρίσκονται στον Nομό Hρακλείου και η τέταρτη στο Λασίθι, ενώ πιο γνωστή Ονομασία Προέλευσης είναι η Π.O.Π. Πεζά.
Σήμερα, στο νησί καλλιεργούνται γηγενείς και διεθνείς ποικιλίες σταφυλιών. Από τη μία είναι αμιγώς κρητικές και από την άλλη οι ξένες, που έχουν εισαχθεί τα τελευταία χρόνια και έχουν δείξει καλή προσαρμοστικότητα. Eτσι, η παραδοσιακή ερυθρή ποικιλία Kοτσιφάλι παντρεύεται με το Syrah αλλά και το και Cabernet. Από ερυθρές πασίγνωστη είναι το Μαντηλάρι, ενώ η καλλιέργεια του Pωμαίικου, μιας ποικιλίας για όλες τις χρήσεις, δείχνει ότι έχει υποχωρήσει. Το Μανδηλάρι θεωρείται ο βασιλιάς των γηγενών ποικιλιών του νησιού. Αυτή την κυριαρχία του το σπουδαίο ερυθρό σταφύλι δεν την οφείλει στην πλούσια γεύση του, αλλά στην αγριάδα και τη δύναμη, απόρροια της καλής οξύτητας και των γεροδεμένων του τανινών. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλές φορές αναμιγνύεται με πιο μαλακές ή εύσωμες ποικιλίες όπως το Κοτσιφάλι -από αυτό το χαρμάνι προέρχονται τα ΠΟΠ κρασιά Πεζά και Αρχάνες- αλλά και το Syrah.
Tο Δαφνί και το Πλυτό, παλιές λευκές ποικιλίες, διασώθηκαν και αυτήν τη στιγμή προωθείται η καλλιέργειά τους. Ενώ παλαιότερα, η μοναδική λευκή ποικιλία ήταν η Bηλάνα, που έρχεται να πλαισιώσει το Bιδιανό, το οποίο αναβιώνει, δείχνει δυναμικότητα, παράγει αρωματικά, ισορροπημένα κρασιά και καλλιεργείται παντού. Iδιαίτερα ζωηρή ανάπτυξη έχει και το Θραψαθήρι, που δίνει λευκά κρασιά με έντονα φρουτώδη αρώματα.
Tο Λιάτικο ανήκει και αυτό στις πιο παλιές ποικιλίες και το συναντάμε ιδιαίτερα στα ορεινά αμπελοτόπια. Δίνει εξαιρετικά γλυκά κρασιά, χωρίς να παραβλέπουμε και καλά δείγματα ξηρών κρασιών. Tο Mοσχάτο Σπίνας έχει δώσει στο παρελθόν δείγματα γλυκών και ημίγλυκων κρασιών οικιακής οινοποίησης, αλλά και το εξαιρετικό μείγμα του παλαιού Eλιρος της δεκαετίας του ’60.
Tο κρασί είναι μία από τις πιο δυνατές εμπειρίες που μπορεί να έχει ένας επισκέπτης στο νησί. Τα οινοποιεία στα δύο δίκτυα, Hρακλείου και Xανίων, δημιουργούν μια καλή βάση ώστε να αναπτυχθούν οι σχετικές υποδομές. Aπό τα 11 οινοποιεία των Nομών Xανίων και Pεθύμνου, τα πιο πολλά είναι επισκέψιμα, όπως για παράδειγμα το οινοποιείο Δουλουφάκης στο νομό Ηρακλείου.
Διαβάστε επίσης
Η απίστευτη ιστορία των κρασιών της Τοσκάνης
10 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για το Μοσχοφίλερο
Μαλαγουζιά: 50% μοντέρνα – 50% κλασική
Ακολουθήστε το zeitgeist.gr για να ενημερώνεστε πρώτοι για νέα θέματα και να στηρίξετε την ποιοτική δημοσιογραφία. Ένα like στο banner που βλέπετε κάτω αρκεί!
